TGG Series #01: Brought By The Waves

Wave 39

I am back! ;)

Gone

Pinasok ko ang kalahati ng aking katawan sa maliit na binatanang naghahati doon. Mabuti na lang at nagkasya ako. I immediatley grabbed Sofia's hair. Napaigik siya sa sakin ay pinilit na tanggalin ang kamay ko na nakapulupot sa buhok niya gamit ang kanang kamay.

"Fuck you Seleste! Let go of me! Ahhhh!" I can hear he hair snapping. Nabitawan ko lamang iyon nang kagatin niya ang kamay ko.

"Ahhh!" Nasapak ko siya dahil doon. Pinag-agawan namin ang manibela kaya't pa gewang-gewang ang aming takbo.

Kapwa kami napasigaw nang lumagpas sa daan ang ambulansiya at nagpatuloy sa pagtakbo sa kakahuyan. Maraming puno ang nabangga namin at nabali.

Hindi ko nabilang kung ilang beses lumagapak ang ulo ko sa dashboard ng sasakyan. For a split second, I heard some glasses breaking before everutyhng turns black.

Hindi natagal ay naimulat ko ang aking mga mata. Pakiramdam ko ay may nakabaon na kung ano sa aking balikat. I can see smoke in front of the ambulnce. Nabangga kami sa isang malaking puno. Sofia is nowhere to be found. Kinapa ko ang aking balikat. I hissed when I touched the glass emebede in my shoulder. Dahan-dahan kong binunot iyon. Blood squirted out of my open wound.

"Shit!" Mabilis na pinunit ko ang sleeves nang suot kong damit. Itinali ko iyon sa aking sugat para mapahina ang pagdaloy nang dugo.

Binuksan ko ang pintuan ng ambulansiya. Napadapa ako sa putikan dahil sa parang nawalan nang puwersa ang aking mga mata.

But despite that, I pulled myself up and walks toward the back of the ambulance. I have to get Nikolas out of here. Napaatras ako nang makitang bukas at walang katao-tao ang likuran. The nurse is not there and Nikolas is gone.

"No... No..." Napasabunot ako sa sarili. My tears almost fell.

Inilibot ko ang tingin sa paligid. Sobrang dilim at wala akong makita. Tanging ilaw lang mula sa ambulansiya ang nagbibigay liwanag sa paligid. I heard gunshot.

Malapit lang iyon sa kinatatayuan ko. Mabilis na sinuong ko ang kagubatan papunta sa direksiyon kung saan nanggaling ang nasabing putok ng baril. I can hear the nurse's cry from the distance. Napakubli ako sa mga halaman nang makita si Sofia na tinututukan ng baril ang umiiyak na nurse.

Nakita ko din ang katawan ni Nikolas na nakahandusay malapit sa bangin. It seems like Sofia is taking Nikolas away with him but they came into a dead end.

"Do something!" Sigaw ni Sofia bago hinila ang nurse papalapit sa kay Nikolas. "He's losing so much blood!"

"H-Hindi ko p-po siya matutulungan dito. K-Kailangan po ni Mr. Demetriou na dalhin sa ospital. Parang awa niyo na po, p-pakawalan niyo kami." Nanginginig ang boses na pagmamakaawa ng nurse kay Sofia ngunit natahimik din ito ng itinutok muli ng babae ang hawak na baril.

I have to do something. Kung hindi kaagad madadala sa ospital si Nikolas ay lalong lalala ang kondisyon niya. I slowly creep behind Sofia. Nanggagalaiti ito habang binubuhay ang hawak na cellphone.

"You shitty dimwit!" Sigaw nito sa kabilang linya. "Ang sabi mo uubra ang plano natin! Look what happened!"

"Wala akong pakialam sa matandang iyon! I just want Nikolas and me out of here! Bring the chopper on the east side of the island. Nandito kami. And make sure to make it quick, hinahabaol kami ng kapatid nito."

When she was about to put her phone down, I immediatel grabbed her feet. Nadapa si Sofia at nabitawan ang hawak na baril at cellphone. Malibis na inabot ko iyon pero ganun dina ng ginawa niya.