This Man Stole My Heart (Season 3) [COMPLETED]

CHAPTER 181

"We should get back there, please forget this conversation----"

"Wait! What?! Sinimulan mo tapos hindi mo tatapusin? What the hell vince?" Ang una at ikaapat na ranggo ay nakahanda na kaya binuksan ko ang bintana ng kotse.

"Look, hindi mo maaring malaman yung tungkol sa organisasyon lubhang mapanganib ang mga nalaman mo ay sapat na yun para tumigil ka kasi ang lahat ng nalaman mo ay may kapalit." Humarap ako sakanya at hinawakan sya sa braso. "Ang nga ranggo ay naririto nakabantay sa kilos ko, sa ayaw at sa gusto mo ay ikakasal ka saakin kapag sa oras na nalaman mo yung lahat. Alam kong mahal mo si venjoe kaya hindi ka maaring maikasal sakin, kahit ilang ulit akong magparaya gagawin ko kung yun ang ikakasaya mo----"

*PAAAKKKK*

Fuck she slap me.

"Tangina mo naman, hanggang kailan ka ba magiging duwag, Vince?" Imagination kolang ba ang himig ng pagkairita at panunuya sa tono ng boses nya?

"What do you mean?" Tsngna hindi ko akalain na magiging bobo ako sa pagkakataong ito.

"Hanggang ngayon takot ka pa ding sumugal? Hanggang ngayon mas inuuna mong mag para kesa ang ipaglaban yung taong mahal mo? Bat hindi mo subukang sumugal kahit sa pagkakataong ito lang? Vince! May anak na tayo! akala ko ba hindi mo hahayaang----"

*TSUP*

I kissed her, hindi ko alam kung anong dapat kong maramdaman sa mga oras na ito pero ang tanging alam kolang ay masaya ako sa mga narinig ko sakanya.

Makalipas ang ilang sandali ay naghiwalay ang mga labi namin, at kapwa kami hiningingal. Walang nagsalita saaming dalawa, hanggang sya ang unang bumasag sa katahimikan.

"Now continue i want to hear it from you----"

"And then we will getting married soon" napangiti ako sa sinabi ko, damn! I'm really inlove with this women.

"Stop cutting my words or else i will cut your tongue, now continue." Para akong tangang sunod-sunod na tumango.

"Binigyan ng dating reyna ang Mommy ko ng misyon at isang taon na ang nakalilipas ay hindi pa din sya nakakabalik, gustuhin ko mang magtanong sa dating reyna ay hindi maari dahil isa iyong kapangahasan at kalapastanganan sa kanila." May himig pa ng lungkot ang boses ko i missed her.

"Ganon ba talaga sainyo? Hindi ba pwedeng baguhin ang batas nyo?" This time napangiti ako sa itinanong nya.

"Ganun saamin, at oo hindi maaring baguhin ang lahat ng batas na nakasanayan ng lahat, until siberia came." Nakangiti pa din ako hanggang ngayon, i think siberia is blessing to us.