Over Schilders & Prinsessen

9. Feelings Feelings

31 OKTOBER

Lux verwelkomde me met hun armen breed open. Ik liet me in de omhelzing vallen en zorgde er daarmee voor dat mijn konijnenoren in die van hen haakten. Ik lachte en deed een onsuccesvolle poging om me los te maken. Ik hield mijn diadeem vast voor hij van mijn hoofd kon schuiven en zette dan een stap achteruit om Lux te bewonderen. We hadden al maanden geleden besloten om als de emoji van de twee dansende personen met konijnenoren te gaan. Toegegeven, tussen onze witte en bruine huid in, en Lux' korte donkere krullen en mijn blonde haren, waren we niet meteen het perfecte evenbeeld van de emoticon, maar het was het idee dat telde. Niet dat ik ooit echt serieus genomen had. Tot eergisteren was ik ervan overtuigd geweest dat het een grap was.

Tot we nu dus effectief hier stonden, voor de deur van Daria's en Samuels appartement. Ik was ervan overtuigd dat de twee een klef koppelkostuum zouden aanhebben, maar no way dat Lux en ik ervoor moesten onderdoen. We hadden de zwarte maillot aan die we gisteren samen waren gaan kopen, en droegen er netkousen onder. Ik was blij dat ik thuis nog een lange jas gevonden had, want anders was ik nooit deftig door de straten van Washington geraakt. Op mijn eentje zag ik er immers uit als een onelegante playboybunny, wat niet de bedoeling was.

"Je ziet er goed uit, Free."

Ik knikte tevreden terwijl ik een overdreven rondje draaide.

"Ik kan hetzelfde van jou zeggen, Luminous."

Lux draaide met hun ogen om de bijnaam, maar glimlachte toch.

"Zullen we?"

Die haakte hun arm door de mijne en drukte dan met een brede glimlach op de deurbel.

Er klonk lawaai aan de andere kant en vrijwel meteen ging de deur open. Samuels gezicht verscheen, al was dat niet wat de aandacht trok. Hij was helemaal in het groen gekleed, in een strakke bodysuit, en zijn brede glimlach verwelkomde ons als het middelpunt van gigantische gele bloemblaadjes.

"Wat..."

Hij deed de deur een beetje verder open, waardoor ook Daria in beeld verscheen. Ze had een blauwe schort om en droeg tuiniershandschoenen. Ze had een rieten hoed op haar hoofd en droeg regenlaarzen met witte bloemetjes erop. Ik schudde glimlachend mijn hoofd toen het hele plaatje tot me doordrong. Ze was een bloementeler. En Samuel was haar bloem. Die twee zouden ook nooit veranderen.

"Wat zien jullie er goed uit!"

Daria's enthousiasme klonk door in haar stem terwijl ze ons naar binnen trok. Het zag ernaar uit dat Quinn al gearriveerd was. Ze stak haar flesje bier in de lucht bij wijze van verwelkoming en ik knikte glimlachend naar haar.

Haar rode, militaire vest was dezelfde als die van vorig jaar, al miste ze dit jaar de pluizige, zwarte hoed die zo kenmerkend was voor de Queen's Guard. Britser dan dat werd het niet. Ik gunde haar een veelbetekenende blik, maar ze haalde simpelweg haar schouders op. Quinn was geen fan van Halloween, en dit kostuum was er een dat ze waarschijnlijk nog jaren zou recycleren. Haar gezicht maakte me duidelijk dat ik ermee zou moeten leren leven, dus ik schudde simpelweg mijn hoofd, wetende dat ik haar nooit zou kunnen veranderen.

Niet dat ik dat zou willen.

Samuel duwde me een beker met knalrode vloeistof in mijn handen en ik keek fronsend naar het goedje. Ik rook eraan, maar buiten de geur van alcohol en suiker viel er niet veel aan te onderscheiden. Ik haalde mijn schouders op, niet bereid om er te hard over na te denken, en goot het dan achterover.

De deurbel klonk opnieuw, en ik fronste. Huh? Heel onze vriendengroep was hier. Wie was er nog uitgenodigd? Ik keek vragend naar Daria, die een geheimzinnige glimlach op haar gezicht had. Samuel opende de deur, maar bleef met een van zijn bloemblaadjes achter de deur haken. Vanuit hier zag het er ongemakkelijk uit, maar mijn blik was ondertussen op iets heel anders gericht.