Over Schilders & Prinsessen

BONUS: One Year Of Love

21 MAART

Er zat een trilling in Brians stem terwijl hij zijn geloftes voor Rishi voorlas. We stonden in de schaduw van zijn boom in het Arboretum. Brian had een lichtblauw kostuum aan en Rishi's Sherwani was afgestemd op de kleuren. Ze hoorden duidelijk samen, zonder zichzelf erin te verliezen, en ze zagen er prachtig uit. Ik had al de hele dag moeite om mijn tranen binnen te houden, maar als iemand me daar ooit naar zou vragen, zou ik het ontkennen.

Rishi's gelofte was al geweest, ook zelfgeschreven maar met iets zelfzekerdere stem uitgevoerd en ik kon nog steeds niet geloven dat de twee zo romantisch waren.

Jo stompte me, waarschijnlijk omdat ze doorkreeg dat ik de helft van Brians geloftes gemist had. Ik draaide geïrriteerd met mijn ogen naar haar, maar het was eigenlijk niet gemeend. Ze zag er prachtig uit vandaag, in haar bruidsmeisjesjurk. Die van mij was dezelfde kleur, een lichtgroen dat soms een blauwe tint kreeg als het licht erop scheen, en ik voelde me meer dan ooit verbonden met haar.

Ze glimlachte naar me en knikte dan richting Brian, om duidelijk te maken dat ik haar aan het afleiden was. Ik glimlachte terug en richtte me dan op onze broer, die ondertussen aan het laatste deel van zijn kaartje gekomen was.

"Ik beloof je lief te hebben in goede en slechte tijden. Op momenten wanneer het leven gemakkelijk lijkt, maar ook wanneer het moeilijk lijkt. Ik zal van je houden wanneer het eenvoudig is en wanneer het een inspanning is."

Mijn blik gleed over de gasten en bleven hangen bij Alyssa, die met tranen in haar ogen naar Brians woorden luisterde. Mijn hart maakte een gek sprongetje.

"Ik beloof je te koesteren. Mijn liefde en mijn hart geef ik je vandaag, en alle dagen van ons leven."

Dit keer vond Alyssa mijn blik ook. Het maakte me warm vanbinnen. Ze knikte naar me met die typisch zachte glimlach van haar en het was genoeg om de vlinders in mijn buik weer op te doen stuiven.

Jo zuchtte naast me en ik keek naar haar. Ik kwam tot het besef dat ze ook dromerig richting de gasten staarde en even vroeg ik me af of ik het gemist had dat zij ook een plus one meegenomen had.

Ik volgde haar blik en besefte dat ze naar Lux keek, die hun camera op ons gericht had. Ik legde mijn armen om haar schouders, voor het eerst in lange tijd niet bezorgd over haar nabijheid, en glimlachte dan ook naar Lux, meer dan blij dat ik de belangrijkste personen in mijn leven zo dicht bij me had vandaag.

13 APRIL

"Alyssa van Amerika, waag het niet! Ik zweer het je—"

Alyssa giechelde en hield de deur tegen met een vinger, alsof ze hem elk moment kon laten dichtvallen. Ik was nog meters ver weg, mijn armen vol met onze picknickspullen, alsof zij niet net zozeer meegenoten had van onze date, en ik zou het nooit halen als ze de deur nu liet dichtvallen.

"Wat ga je precies doen dan, Frederica?"

Ik draaide met mijn ogen en versnelde mijn pas, maar Alyssa lachte opnieuw, en ik wist dat het hopeloos was.

"Oeps."

Ze liet de deur los en verdween in de hal die naar mijn appartement leidde. Ik vloekte en kwam tot stilstand voor de deur. Ze keek me door het glas ervan aan met onschuldige ogen en ik schudde mijn hoofd.

"Jij bent echt onmogelijk soms."

Ze draaide glimlachend met haar ogen en haalde haar schouders op, een en al onschuld, en ik zuchtte.

"Alyssa, open die deur, alsjeblieft. Ik heb geen reservesleutel op zak."

Ze plaatste haar hand tegen haar oor.