Zgy
Mine 12
အခ်ဳပ္ခန္းရဲ့ေထာင့္နားမွာ ခ်န္းေယာလ္က ေသြးစေတြေပေနတဲ့လက္ဖဝါးႏွစ္ဖက္နဲ႔ ဘတ္ဟြၽန္းမ်က္ႏွာကို ဖြဖြကိုင္ရင္း
"အရမ္းနာေနမွာပဲ
ေတာင္းပန္ပါတယ္
ငါသာ ဒီထက္ေစာေစာေရာက္လာရင္"
ဆိုတဲ့ စကားကိုတြင္တြင္ဆိုရင္း မ်က္လံုးေတြမွာ ၾကမ္းတမ္းသြားလိုက္။ ႏူးညံ့သြားလိုက္။
"ခ်န္းေယာလ္ "
ခ်န္းေယာလ္ရဲ့ တုန္ေနတဲ့ လက္ႏွစ္ဖက္ကို ဘတ္ဟြၽန္းလက္ဖဝါးႏွစ္ဖက္နဲ႔ေထြးကိုင္ရင္း သူ႔နာမည္ကို ဖြဖြေခၚတဲ့အခါ ခ်န္းေယာလ္က မတည္မၿငိမ္မ်က္ဝန္းေတြနဲ႔ ၾကည့္လာတယ္။
ႏွစ္သိမ့္ေပးခ်င္လို႔ ေခၚလိုက္တာေပမယ့္ သူက ဘတ္ဟြၽန္းလက္ဆစ္ေတြေပါက္ၿပဲေနတာေတြကို ပြတ္သပ္ကာ သူ႔အျပစ္မကင္းသလို စိတ္မေကာင္းျဖစ္ေနျပန္တယ္။
ခ်န္းေယာလ္ရဲ့ အားနည္းရာ ရပ္ဝန္း ဟာ ဘတ္ဟြၽန္းျဖစ္တယ္။
"ငါ့ေၾကာင့္
ငါသာေစာေစာေရာက္လာခဲ့ရင္"
"ခ်န္းေယာလ္လီ ....
ငါ့ကိုၾကည့္
ငါအဆင္ေျပတယ္ ေတြ့လား ငါတကယ္အဆင္ေျပပါတယ္ဆို."
မ်က္ရည္ေတြလဲ့ေနတဲ့ ခ်န္းေယာလ္ မ်က္ဝန္းဝိုင္းဝိုင္းဟာ ဘတ္ဟြၽန္းကို တြင္းနက္နက္ထဲမွာလို အဆံုးအစမဲ့ လမ္းေပ်ာက္ေစပါတယ္။
မငိုတတ္တဲ့ ခ်န္းေယာလ္ မ်က္ဝန္းေတြဟာ ရင္ဘတ္ေတြစုတ္ၿဖဲခံလိုက္ရသလို နာက်င္ေစတဲ့ လက္နက္ပဲ။
ညတြင္းခ်င္း ေရာက္လာတဲ့ ၪီးေလးႀကီးနဲ႔ ရဲေတြ အေၾကအလည္ေျပာဆိုေနေပမယ့္ နစ္နာသူဘက္က လက္ခံဟန္မေပၚေပ။ ဒါလဲ ႀကိဳတြက္ထားၿပီးသားမို႔ သိပ္ေတာ့ မအံ့ၾသေပ။ ခံရတာ ဘတ္ဟြၽန္းေတာင္ မၾကည့္ရဲေလာက္ေအာင္ မဟုတ္လား။ တစ္ဖက္က နစ္နာသူရဲ့ အုပ္ထိန္းသူေတြကလဲ ေၾကေအးေပးဖို႔ အစီအစဥ္ နည္းနည္းေလးေတာင္ ရိွဟန္မတူ။ ရႈပ္ေထြးေနတဲ့ စိတ္ေတြထဲ ခ်န္းေယာလ္ရဲ့ ၿပိဳမက်လာႏိုင္ခဲ့တဲ့ မ်က္ရည္ေတြက အဆိုးဆံုးျဖစ္သည္။ မေႂကြခဲ့တဲ့ အရည္ေတြက အစိုင္အခဲျဖစ္သြားမွာ ဘတ္ဟြၽန္းေၾကာက္ပါတယ္။ တခါတခါ စူးစူးရဲရဲလွမ္းၾကည့္တတ္တဲ့ ခ်န္းေယာလ္ရဲ့ မ်က္ဝန္းေတြကို ပိုေၾကာက္ပါတယ္။
YOU ARE READING
MINE(Completed)
Fanfiction**Mine** တစ်ယောက်က နာကျင်မှုကို စီးကရက်ငွေ့တွေလို ရှိုက်ထုတ်ပြစ်လိုက်တယ်🚬🚬 နောက်တစ်ယောက် ဘရန်ဒီတစ်ပုလင်းလို မြုချလိုက်တယ်🍾🍾 ဒါဆိုရင် အချစ်ဟာ ဘယ်လိုအရသာပါလဲ.....????
