Zgy
Mine 37
သိပ္သည္းေနတဲ့ ႏွင္းထုနဲ႔အၿပိဳင္ ေအးစက္ေနတဲ့ေလထုဟာ ဘတ္ဟြၽန္းနဲ႔ ခ်န္းေယာလ္ကို စည္းျခားထားတယ္။
တေရြ့ေရြ့ကုန္ဆံုးလာတဲ့အခ်ိန္ေတြနဲ႔အတူ ကားထဲက Heater က ဆက္ၿပီးေတာင့္မခံႏိုင္ေတာ့ဘူးထင္ပါတယ္။
အလံုပိတ္ထားတဲ့ကားရဲ့ ျပတင္းကေန ျမင္ရတဲ့ ညရဲ့ေကာင္းကင္က မဲမဲေမွာင္ေနတယ္။ ေကာင္းကင္လို႔သာဆိုေပမယ့္ တကယ္ျမင္ေနရတာက ေလထုလား ႏွင္းပိတ္ေနတဲ့ ဟင္းလင္းျပင္လား မေသခ်ာပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ပတ္ဝန္းက်င္တစ္ခြင္လံုး ေဝဝါးေနတာဟာ ဘတ္ဟြၽန္းတို႔ရဲ့ ေရ႔ွဆက္ရမယ့္လမ္းလိုပင္။
ဘတ္ဟြၽန္းလက္ဖ်ားေတြကို လာေရာက္ေထြးကိုင္လာတဲ့ လက္ဖဝါးေနြးေနြးဟာ တကယ္ပဲ ဘတ္ဟြၽန္းအတြက္ဟုတ္ရဲ့လား မေသခ်ာေတာ့ေပ။
ပင္လယ္ဇင္ေယာ္ေတြကို ေက်ာခိုင္းခဲ့တုန္းက၊ ပင္လယ္ေလေတြဆီ လက္ျပခဲ့တုန္းက ၿပီးေတာ့ စီးကရက္ဘူးေတြကို စြန္းပစ္ခဲ့တုန္းကေတာ့ ဘတ္ဟြၽန္းဆီမွာ ေသခ်ာတဲ့ အေၾကာင္းတရားေတြနဲ႔။ ဒီလူသားဆီက ခ်စ္ျခင္းေမတၲာကို ယံုၾကည္မႈ အျပည့္အဝနဲ႔။ ၿပီးေတာ့ ဘတ္ဟြၽန္းေငးၾကည့္ခဲ့တဲ့ အနာဂတ္ဟာ အေရာင္တလက္လက္နဲ႔။
တကယ္ျဖစ္လာပါ့မလားဆိုတဲ့ စိုးရိမ္စိတ္ေလးဟာ ဒီလူသားရဲ့ ေတြေဝမႈေတျြမင္တိုင္း၊ နာက်င္ရိပ္ေတျြမင္တိုင္း၊ ၿပီးေတာ့ ဖံုးကြယ္ထားတာေတြေတြ့ရတိုင္း ဆထက္တန္ဘိုး တိုးလာပါတယ္။ တကယ္ပဲ ခ်န္းေယာလ္ဟာ ဘတ္ဟြၽန္းကို ဘယ္အရာကို ဖံုးကြယ္ထားပါသလဲ။
တကယ္ဆို ဘယ္လိုအေၾကာင္းအရာကိုမဆို မ်က္စိမိွတ္ ေခါင္းညိမ့္ေပးလိုက္ဖို႔အထိ စဥ္းစားဆံုးျဖတ္ၿပီးမွ ဒီရင္ခြင္ဆီျပန္လာတာပါ။
တကယ္ဆို အနာက်င္ဆံုးလုပ္ရပ္ကိုေတာင္ ခြင့္လြတ္ေပးတဲ့အထိ ခ်စ္ခဲ့တာပဲ မဟုတ္လား။
ဒါကိုေတာင္ ခ်န္းေယာလ္ဖံုးကြယ္ထားတဲ့အရာဟာ တကယ္ကို ဘယ္အရာမ်ားပါလိမ့္။
ဘယ္လိုအေၾကာင္းတရားပါလိမ့္။
"ဟြၽန္း"
ေဆြးေျမ့ေျမ့ ခ်န္းေယာလ္အသံဟာ နာက်င္ဖြယ္။
"တကယ္ကို ေတာင္းပန္ပါတယ္
အခုလိုမ်ိဳး အတင္းတြယ္ကပ္မိတာေရာ
ကာကြယ္ပါမယ္လို႔ ႀကီးႀကီးက်ယ္က်ယ္ေတြေျပာၿပီး အႀကိမ္ႀကိမ္နာက်င္ေစခဲ့တာေတြအတြက္ေရာ
ၿပီးေတာ့ ဟြၽန္းကို ဘယ္ေတာ့မွ ဘယ္လိုအေၾကာင္းနဲ႔မွ လက္မလႊတ္ႏိုင္တာကိုေရာ..."
YOU ARE READING
MINE(Completed)
Fanfiction**Mine** တစ်ယောက်က နာကျင်မှုကို စီးကရက်ငွေ့တွေလို ရှိုက်ထုတ်ပြစ်လိုက်တယ်🚬🚬 နောက်တစ်ယောက် ဘရန်ဒီတစ်ပုလင်းလို မြုချလိုက်တယ်🍾🍾 ဒါဆိုရင် အချစ်ဟာ ဘယ်လိုအရသာပါလဲ.....????
