White

Ex-Lovers?

Third Person

Unbeknownst to Irene, may isang taong kanina pa nagmamasid sa kanilang dalawa. It was her daughter, White. Umiiyak si White habang pauwi siya, napaka daming katanungan ang pumapasok sa isip niya.

"Sino siya?

"Kaano ano siya ni mommy?

"Bakit ako umiiyak nung nakita ko sila kanina"

She arrived safely at their house, crying endlessly without even knowing the reason kung bakit siya nag react ng ganon.

White POV

"N-nasa b-bahay na ako" I said to Andrea in phone call because I left her earlier. "May emergency sa bahay e, sorry hindi na ako nakapag paalam.... yes, i'm fine.... okay, take care! bye" I said and I immediately ended the call.

I saw mommy kanina with someone, wala akong idea kung sino yung kasama niya kasi ngayon ko lang siya nakita and I was so hurt because my mom's smile and laugh were different. Iba ang dating ng mga binibigay at ginagawa niyang actions towards sa kausap niya. Ayaw kong mag-isip ng kung ano ano dahil baka magkamali ako.

Iniyak ko nalang ang bawat pumapasok sa isip ko at hindi ko namamalayan na nakatulog na pala ako.

I woke up because of the loud knock in my door. I lazily opened it and I saw mommy, bigla kong naalala ang nakita ko kanina at hindi ko namalayan na tumulo na pala ang luha ko. "Hey, why are you crying" She asked "Ah masakit lang po itong mata ko" pagsisinungaling ko sa kanya "bakit po pala" pagiiba ko sa usapan "wala, kumain ka na ba? sabayan mo na ako sa baba" nagulat ako sa sinabi niya dahil ito ang unang pagkakataon na inaya niya akong kumain. kaagad akong pumasok sa loob ng kwarto ko at inayos ang sarili ko. Paglabas ko ng pinto ay nandoon parin siya, hinintay ba ako? "tara na" pag-aaya niya sa akin kaya tumango nalang ako at bumaba na kaming dalawa.

hanggang ngayon iniisip ko padin yung mga nakita ko kanina. Gusto ko sana siyang tanungin about doon kaso wala akong lakas ng loob. Medjo umo-okay na kami ni mommy baka yun nanaman yung maging dahilan para bumalik kami sa dati kaya siguro, sarilihin ko nalang muna.

tahimik lang kaming kumakain dalawa at ang tunog lang ng kutsara at tinidor ang tanging madidinig. "How's your day? pagbasag niya ng katahimikan. Ano ba ang nakain neto at parang may pakelam siya sa akin ngayon. Hindi ko agad nasagot ang tanong niya kaya inulit niya iyon. "I'm f-fine ma, ikaw po? may pinuntahan ka ba kanina?" tanong ko at tinaas naman niya ang kanyang ulo at napatingin sa akin, kinakabahan ako.

"Okay lang naman din ako. Pumunta ako sa store ng tita Joan mo sa bgc" daretsong sagot niya sa akin at tumango lang ako "Why?" dagdag na tanong niya, bakit mo pa tinanong kung bakit iniiwasan ko na nga e. "I s-saw you po kasi with s-someone" nauutal kong sabi sakanya. Bigla naman nanlaki ang mata niya "Where did you see me?" tanong niya at halatang biglang nag iba ang mood niya, bakit? may tinatago ba ito?

"Sa coffee shop po. You look so happy with him. Sino siya?" sunod sunod na sabi ko sa kanya at bigla naman kumunot ang kanyang noo at nagsalubong ang kanyang kilay na tila nalilito pa at hindi alam ang isasagot sa akin. "A-uhm he's an old friend, we accidentally met earlier at Katutubo and then h-he asked me if I want to go at the coffee shop and I agreed, that's w-why" parang kinakabahan na sabi niya sa akin. Hindi siya makatingin ng daretso sa aking mata kaya alam kong hindi lang yon. Kahit naman hindi kami close ni mommy kilalang kilala ko siya.

"Yun lang po ba?" matapang na tanong ko sa kanya, marahas siyang napalunok ng tubig na iniinom niya. "Okay fine, he's my ex lover, my first love, my first best friend" daretsong sabi niya sakin kaya nanlaki ang mata ko, napatingin ako diretso sa mata niya at kita kong namumuo na ang mga luha niya kaya I immediately stood up and I went to her back and I gently caress her back at tuluyan na siyang umiyak.

I hugged her and she let me that's why I tighten my hug. While caressing her back, I asked "Why are you crying" she turned to me and looked at me "Because I miss him" she answered and my eyes widened. "You can talk to me anytime, mama. I'm just here and I'm willing to listen" I said para naman gumaan ang pakiramdam niya. Bakit niya namimiss did they end na mahal pa nila ang isa't isa? I'm so confused and curious.

"Are you guys okay na?" tanong ko and she nodded, tuloy tuloy padin ang pagtagos ng kanyang mga luha. Tumayo siya "Where are you going po?" tanong kong muli "In our room, come with me. I'll tell you everything and I have something to show you." She said and left, I followed her without hesitation. Pagdating namin sa kwarto nila ay pinaupo niya ako sa kama at pumunta siya sa kanyang drawer and she took a black small box.

"Ano po yan?" tanong ko, agad naman siyang tumingin sa akin at iniabot ang box na walang ibang sinasabi. I took it and my eyes went wide when I opened it. It's a ring. "ano po ito? hindi naman po ito ang wedding ring niyo ni daddy, diba?" sabi ko at tumango siya. Lumapit siya sa akin at kinuha niya muli ang box, tinitigan niya ito.

"T-this is from Daryl, the man you saw earlier." paninimula niya at agad tumulo ang luha na galing sa kanyang mata. "He was my long time boyfriend. High school palang kami nung una ko siyang nakita sa coffee shop kung saan mo kami nakita. Daryl became my best friend because that time, I don't have one. Close na close kami to the point na pinaghihinalaan na nila daddy na magkasintahan kami pero no, hindi pa kami non. One day, I was so stress because of my homeworks, ang dami dami and then he was with me and he helped me. Everytime na kailangan ko siya, nasa tabi ko agad siya. I fell in love with him. Birthday ko non, he asked me if pwede ba akong pumunta sa coffee shop and sabi ko 'oo' because dinner pa naman ang celebration and I also want to invite him. Pagdating ko sa coffee shop, nakita ko siya sa pinaka dulong upuan, holding a boquet of roses, I sat in front of him at ibinigay niya yung flowers. Nagkwentuhan kami and nung pauwi na kami sa bahay, he asked me if he can court me, I said yes. Naging kami after months, okay na okay sa dalawang pamilya kasi nakikita naman nila na parehas kaming nakakatulong sa isa't isa. After college, he asked me to marry him, hindi ako nag dalawang isip na mag yes." Pagke kwento niya habang hindi humihinto ang kanyang luha. I hugged her again and this time, umiwas siya.

"you still love him?" nanghihinang tanong ko "No.." maikling sagot niya

"So dapat ikakasal ka sakanya? What happened? Bakit si daddy ang kasama mo ngayon?" Pigil iyak kong tanong sakanya.

"Because..."

To be continued...