White

Campaign

White POV

I woke up earlier than the usual because I need to get ready because today is the start of our campaign.

Pagtayo ko mula sa hinihigaan ko, nakita kong malinis na ang lahat. Naka ayos na din ang mga painting kagabi and wala ng kalat. "Anong oras kaya to natulog" tanong ko sa aking sarili habang pinagmamasdan si mommy.

Pumunta na ako sa banyo para makapag hilamos pagtapos non ay bumaba na ako, 3 hours lang ang tulog ko pero keri lang yan. Nag luto lang ako ng kokonting almusal para sa amin ni mommy, wala pa naman ata si daddy e.

Nag luto lang ako ng egg, hotdog and bacon. Gumawa nadin ako ng fried rice. Hindi ako usually kumakain ng rice tuwing umaga but kailangan ko siya ngayon. Baka bigla nalang akong mahimatay mamaya sa school.

Pagkatapos kong magluto, umakyat na din ako sa taas para idala nalang ito kay mommy. Pagdating ko sa room ko, nagulat pa ako dahil gising na siya. Hala ilang oras tulog nito?

"Oh ma, bakit ang aga mo po nagising?" Tanong ko sakanya "Good morning, na feel ko kasi na wala na akong katabi e" sabi niya "Oh I'm sorry. Nag luto lang po ako ng almusal, ito na nga po oh, let's eat" sabi ko tsaka natawa naman siya, bakit? "Mashado kang natataranta anak, okay lang. Tara kain na" sabi niya at pumunta muna siya ng cr para makapag hilamos na din.

Pagbalik niya kaagad siyang tumabi sa akin at nagsimula na kaming kumain "So mommy anong oras po kayo natapos kagabi?" Pagsisimula ko ng tanong "3:30 am na anak, bakit?" Pagbalik niya sa akin ng tanong "3:30 am na pero nalinis mo pa po lahat ng yan?" Sagot ko pabalik sakanya, tumingin naman siya sa paligid.

"No, hindi ako ang nag ayos nyan. Hindi ikaw?" Tanong niya naman sa akin, diba tanungan nalang ang mangyayari dito. "Eh hindi po, malinis na kaninang pag gising ko e. Baka si manang Perla" sabi ko kaya tumango siya "baka si manang Perla nga" sabi niya. Pinagpatuloy na namin ang aming pagkain, pagtapos ay pumasok na ako sa banyo at naligo na.

6:30 am ng matapos akong mag ayos, 7:30 ang start ng campaign namin kaya umalis na ako.

Irene POV

Susunod ako kay White mamaya to help her sa campaign nila. Hindi naman pinagbabawal na pumunta don lalo na presidente ako sa room nila. Ako lang to

Naligo na ako at inayos ang sarili ko. Pagtapos kong maligo, nag linis muna ako sa kwarto namin sandali. Habang nag wawalis ako, bigla akong napatingin sa wedding picture namin ni Greggy

"Kahit napilitan ako dito, totoong minahal kita at mahal na mahal parin kita" sabi ko habang nakatitig lang ako sa larawan.

"Ma'am Irene" pagtawag ng kung sino sa akin kaya naman napatingin ako, "umiiyak ka nanaman" dagdag ni manang Perla. Umiiyak ako? Ay hindi ko alam na umiiyak na pala ako. Dali dali kong pinunasan ang luha ko at ngumiti ng pilit sakanya.

"Bakit, ano pong kailangan mo?" Tanong ko nalang para maiba ang usapan "Anak, nandito lang ako ha. Kausapin mo lang ako kung kailangan mo ng makakausap, alam kong kailangan mo ng mapagsasabihan ngayon. Okay lang ang umiyak" sabi niya kaya tumulo agad ang luha ko at tumakbo ako papunta sa kanya.

"Shhh, okay lang yan. Ilabas mo lahat ng sakit na nararamdaman mo" she said as she caress my back. Tuloy lang ako sa pag iyak "h-hindi ko na po kasi a-alam ang gagawin ko, manang. Hindi ko din po kasi alam ang nangyari sa amin ni Greggy e" sabi ko sakanya.

"Ganyan talaga, sinusubukan lang kayo ni Lord. Ipaglaban mo, Irene. Alam kong mahal mo siya, wag mong susukuan" sabi niyang muli kaya tumango tango ako. "Ano ba yan manang, aalis ako e" natatawa kong sabi habang pinupunasan ang luha ko.

"Osya, mag ayos ka na! Ako na dyan, gora na!" Natatawang sabi niya kaya tumango ako. Inayos ko na ulit ang sarili ko at pagtapos non ay umalis na ako.

8:00 am na ng makarating ako sa school ni White. Dumaretso akong faculty office para tanungin kung nasaan ang anak ko.

"Good morning, Mrs. Araneta!" Bati sa akin ng isa sa mga teacher dito "Good morning, mrs. Cruz, do you know where's my daughter?" Bati ko pabalik sakanya "Ah si Ms. White, nasa back stage siya ngayon, they'll give their speech yata for their campaign." Sagot niya kaya tumango ako"papunta ako doon now, tara sabay na" dagdag pa niya, nginitian ko nalang siya.

Pagdating namin ay umupo muna ako sa isa sa mga upuan dito sa harapan ng stage. Mag sstart na ata.

"Good morning students, teachers and some of the parents!" Paninimula ng isang guro. "Let us hear them and let us know what is their plan for our school! Let's welcome the team united and the other team!" Sabi niya at sabay sabay lumabas ang mga estudyante. Sila na siguro ang mga humahabol for this coming election dito sa school.

Natapos na mag bigay ng speech ang mga kasama nila at si White and Shane nalang ang hindi pa tapos. Susunod na si Shane.

"Hello everyone, good morning! I am Shane Marie Villanueva, running for the position of president. I promise to h-help the school and the students if you would give me a chance to be your l-leader. I p-promise that the peace and o-order here in s-school will be secured. Again, I am Shane Marie Villanueva, for President!" Saad niya, halatang hindi siya sincere sa mga sinasabi niya. Tama nga si White, kawawa sila.

Sunod naman pumunta sa tapat ng mic si White. Kitang kita kong kinakabahan siya kaya tumayo ako at nag thumbs up. Nagulat siya dahil nandito ako pero ngumiti din at tumango.

"Hi dear schoolmates, teachers and parents! Most of you doesn't know me because of my quite personality but I am Maria White Victoriana Araneta, only child of my parents and I'm the only girl of the family. I am a first year college student, taking law. This is my first year in this school and in this year, I have seen a lot of problems that we need to fix for our school. In my first year of being here, I have already made a lot of memories. I have made a strong friendship with my best friend, Andrea my vice president and I am willing to make a lot of friends with you all. Even I'm only here for one year, this beloved school changed who I was, how I see people, world and How I react to it. This school changed me into a better person. Today, I am asking for your help, I am asking for your trust. I'm willing to help the school, the students and also the teachers. How can I help? I will do anything I can to help y'all. Personally, I don't know how to handle this kind of position but with the help of my friends and colleagues, I know we can all do this. So please put your trust in me. Again, I am Maria White Victoriana, running for president. Thank you and Good morning!" 

Nagpalakpakan ang mga tao at may sumisigaw pa ng panglan niya. Napaluha siya dahil sa suportang natatanggap niya galing sa mga schoolmates niya.

Natapos na ang speech niya, grabe ang galing niya mag salita. Kanina mukhang kabado siya pero habang nagsasalita siya, nakikita mo talagang seryoso siya sa mga sinasabi niya.

As her mom, I'm so proud of her. After all the struggles for the campaign, she's still here. Fighting for the position that she want to help her school.

To be continued