White

Begged

White POV

It's been a week since the election in our school had happened, and I won! Yes, most of the students voted for me, and I'm so thankful because of that. From the day I won, I started working at our school after class. Bullying at school has also decreased even though I have been president for only one week. Well, that's really my priority. 

I'm here in my room, browsing on my phone when suddenly I heard mommy, crying. I stood up immediately and I went to their room. 

Irene POV

Greggy is here in our room, I'm trying to talk to him again but he keeps on ignoring me. Kanina pa ako nagtatanong kung anong ginawa kong mali para gawin niya sa amin ito, wala nga siyang binibigay na malinaw na dahilan sa mga ginagawa niya ngayon. 

"Greggy! Please tell me what's wrong!" umiiyak na ako dito pero parang wala pa rin siyang pakialam. "Stop this nonsense, Irene!" bulyaw niya sa akin kaya napapitlag ako, "nonsense? Greggy, para sa'yo wala lang 'to? Anong klaseng tao ka?!" iyak na sigaw ko sa kanya. "Please Irene, don't talk to me na lang para hindi ka na masaktan, please?" he said, softly. His tears began to flow. 

"Ano bang nangyayare talaga, Greggy? Gulong gulo na din ako, hindi ko na alam" nanghihinang sagot ko, bigla nalang akong napa upo sa kama. "Mahal mo pa ba ako?" mahinang tanong ko "N-no, Irene" sagot niya na ikinagulat ko "I don't love you anymore" dagdag pa niya. Tila guguho ang mundo ko ng marinig ko ang mga yon. 

"Please, Greggy! I will do anything for you please, if you want to hurt me, go! hurt me! if you want my body, eto na! Just don't leave me..." pahina ng pahina ang boses ko. Tuloy tuloy ang pagdaloy ng mga luha ko "I want you to stop, maawa ka sa sarili mo" saad niya bago siya tuluyang lumabas ng kwarto. 

"W-white?" rinig ko pang sabi niya bago ko marinig na bumaba na siya ng hagdan. I felt my daughter's hand at my back. Naririnig ko din ang kanyang pagtangis kaya humarap ako sa kanya at niyakap siya ng mahigpit. 

"We will fix this, ma" sabi niya at tumango tango ako. I will never give up on you, love. 

***

"Nak, di ka pa ba tapos dyan?" Sigaw ko mula sa baba "eto na po" sagot niya habang pababa siya ng hagdan.

"Tara na" saad ko at tumango na siya. Sabay kaming lubas ng bahay at pumasok ng sasakyan "Sa Company, manong" sabi ko sa driver, tumango naman siya.

Habang nasa daan kami, naramdaman ko ang paghawak ni White sa kamay ko kaya tinignan ko siya "Nervous?" tanong niya sakin "A bit anak. Kinakabahan ako baka kasi magalit lang siya sa atin" sambit ko sakanya.

"If he'll going to be mad, let him. Maaayos natin to, ma" she said as she pressed my hand.

"Andito na po tayo ma'am" sabi ng driver at pinagbuksan niya kami ng pinto, bumaba na kami ni White at nagpasalamat sa kanya "Tatawagan ko na lang po kayo kapag magpapasundo na kami" sabi ko at tumango siya.

Pumasok na kami sa loob ng company at nakangiti lahat ng nakikita namin dito, their greetings were warm. Nakasalubong naman namin ang secretary ni Greggy kaya tinawag ko siya "Mae!" Sabi ko at lumapit naman siya sa akin "Ma'am Irene! Andito po pala kayo" sabi niya at tumango ako "si sir Greggy mo?" Muling tanong ko sakanya. "Nasa office siya ma'am, katok na lang po kayo doon" sabi niya at nagpaalam na kami ng anak ko, nagpasalamat na din kami sa kanya.

Hindi na ako kumatok at binuksan ko na lang ang pinto. Nadatnan ko si Greggy na seryosong may kausap sa telepono at parang naiiyak na din siya. "Ano pa ba ang gusto mong gawin ko?!... Oo na nga diba?!... Huwag mo lang silang sasaktan, please!" Saad niya.

Nagtatakha ako kung ano ang gusto niyang sabihin. Napatingin siya sa akin at kita ko ang gulat sa kanyang mukha pero agad naman siyang napalitan ng pagsiseryoso.

"What are you doing in here?" He asked us, coldly. "We're here for you da, aren't you happy?" Naiiyak na tanong ni White.

"I-i am, of course" sagot niya at nagpakita ng pilit na ngiti. Sobra na akong nasasaktan.

"Greggy, answer my question directly" I firmly said, lumapit ako sakanya "Why are you doing this to me? B-bakit mo ako p-pinapahirapan ng g-ganito?" Hirap na tanong ko sakanya.

"Umalis na lang kayo, Irene" saad niya at muling umupo sa kanyang swivel chair "Hindi, sagutin mo muna ang tanong ko!" Pasigaw kong sabi "Ma, calm d-down po please" sabi ni White habang hinihimas ang likod ko.

"Look Irene, you don't deserve me. I'm pushing myself away pero ikaw tong laging lumalapit sa akin, Irene. Ayokong masaktan ka kaya ko to ginagawa" sabi niya sa akin, hindi ko siya maintindihan.

"Greggy naman! Ayaw mo akong masaktan? Sa ginagawa mong yan, lalo mo lang akong sinasaktan! Mag isip ka nga Greg, please!" Sabi ko at hinilamos ang aking mukha gamit ang aking kamay. Hindi ko na kayang magsalita pa pero pinipilit ko dahil gusto kong malaman ang totoo niyang rason.

"I cheated" he said, making me and my daughter shock. "What the? What?!" Gulat na tanong ko sa kanya. "Irene, nag cheat ako... Sorry... Hindi ko alam kung anong mukhang maihaharap ko sa inyo ng anak mo kaya ako nagpaka layo layo" pag amin niya sa amin.

"Kaya ba you lost your love for me?" Mahinang tanong ko, niyayakap na ako ni White ngayon, kanina pa din siya umiiyak. "Yeah... Sorry" sabi niya kasabay ng kanyang pagyuko.

"Greggy please tell me the truth, you're kidding, right?" Nanghihina kong tanong sakanya, he shook his head.

"How could you do this to me? To our daughter? To our family?! P-paano mo nakayanan na gawin yung mga bagay na yon, Greggy? Hindi pa ba ako naging sapat? Kami ng anak mo? Greggy sabihin mo! May mali ba sa amin? Kulang pa ba kami?!" Sunod sunod na sabi ko sakanya at pinaghahampas ko siya

"PLEASE STOP!" sigaw ni White kaya natigilan ako sa ginagawa ko "I'm still here oh! Sana naisip niyo na may anak kayo dito! Sana naisip niyo na hindi lang kayong dalawa ang nasasaktan dito! Daddy, ano to? Paano mo nagawa yun? You promised me daddy na you will never hurt me because mommy always do but what is this? Why did you choose to cheat? Bakit mo piniling magloko? Bakit mo piniling bumitaw kaysa ayusin? Daddy naman e!" Sunod sunod na sigaw at sabi niya samin habang walang tigil ang kanyang pag iyak.

"Daddy sana naisip mo muna kami ni mommy bago mo yun ginawa... Sana inisip mong may anak kang naghihintay sa pag-uwi mo... Sana inisip mong kailangan ka ng nagiisang anak mo... Hindi lang naman kayo ang nasasaktan, hindi lang naman kayo ang nahihirapan. Ako din! May pakiramdam din ako, may nararamdaman din ako....... Akala ko pagod ka lang, totoo pala na pagod ka pero sa iba ka na nagpapahinga" huling sambit niya bago siya tuluyang umalis at tumakbo palabas ng office.

"Anak!" Sigaw ko at sinundan ko siya, nakita ko siyang palabas ng pinto at pumapara ng masasakyan.

To be continued...