(Unicode)
နေ့လည်အားလပ်ချိန်ကို ခေါင်မိုးထပ်တွင်ကုန်ဆုံးပြီးနောက် ထယ်ယောင်းနှင့်ဂျောင်ကုတို့သည် အမှိုက်များကိုသိမ်း၍ စာသင်ခန်းထဲသို့ပြန်လာသည် ။
“ ထယ်ယောင်း ၊ ဂျောင်ကု...နင်တို့နှစ်ယောက် ဆောင်းရာသီအားကစားပွဲမှာ အပြေးပြိုင်ဖို့စိတ်ဝင်စားလား ? ”
အတန်းထဲသို့ပြန်ရောက်ရောက်ချင်း ဟီဂျင်က သူတို့နှစ်ယောက်ကိုမေးလိုက်သည် ။ ထို့နောက် နှစ်ယောက်လုံးကလည်း တစ်ပြိုင်ထဲပြန်ဖြေလာသည် ။
“ အိုကေလေ ”
“ မပြိုင်ချင်ဘူး ”
ထယ်ယောင်းနှင့် ဂျောင်ကုတို့တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက်လှည့်ကြည့်လိုက်ကြသည် ။ ဂျောင်ကုက
“ မင်းကဘာလို့မပြိုင်တာလဲ ? ”
“ ငါစိတ်မပါဘူး...ကျောင်းလုပ်ရှားမှုတွေမှာ ဝင်ပါရမှာကိုတကယ်ကိုပျင်းနေတာ ”
“ အိုး...အဲ့တာလည်းအဆင်ပြေပါတယ်...မင်းက ငါ့အတွက်ရေဗူးကမ်းပေးပေါ့ ”
“ အင်း ”
ဂျောင်ကုက ဒီတိုင်းစနောက်လိုက်ခြင်းဖြစ်သော်လည်း ထယ်ယောင်းက တကယ်ကြီးကိုသဘောတူလာခဲ့သည် ။
“ ဒါဆို ဂျောင်ကုနာမည်ပဲထည့်လိုက်တော့မယ်နော် ”
ဟီဂျင်က စာရင်းစာအုပ်ထဲတွင် ဂျောင်ကုနာမည်ကိုရေးလိုက်ရင်း ပြောလာသည် ။ ဂျောင်ကုကလည်း ခေါင်းညိတ်ပြလိုက်၍ ထယ်ယောင်းနှင့်အတူ သူတို့၏နေရာသို့သွားလိုက်သည် ။ စာရင်းစာအုပ်ကိုကိုင်ထားသည့် ဟီဂျင်ကတော့ စာအုပ်ကိုပိတ်လိုက်ကာ ကိုယ့်နေရာကိုယ်ပြန်သွားကြသည့် အယ်လ်ဖာနှစ်ယောက်ကိုကြည့်ရင်း အဓိပ္ပာယ်ပါပါပြုံးလိုက်သည် ။
စာသင်ခန်း၏ နောက်ဆုံးခုံတွင် ထယ်ယောင်းနှင့်ဂျောင်ကုတို့ ဘေးချင်းကပ်၍ထိုင်လိုက်ကြသည် ။
“ ဒီတလောစိတ်ရှုပ်စရာတွေရှိနေတာလား ? ”
ဂျောင်ကုက စာရေးစာပွဲတွင် ထယ်ယောင်းဖက်သို့လှည့်ကာ မှောက်အိပ်လိုက်ရင်း ထယ်ယောင်းကိုမေးလာသည် ။ ထယ်ယောင်းကတော့ စားပွဲပေါ်တွင် တင်ထားသည့် စာအုပ်တို့ကို ရှင်းလျက် ။
YOU ARE READING
Compatible Pheromones |TK|✓
Fanfictionမုန်းတီးခြင်းဟုယူဆသော်ငြား... လျစ်လျူရှုမှုတို့ကမစွမ်းသာ... မျှောလွှင့်နေတဲ့ တိမ်လေးတွေလို... ခံစားချက်တွေဟာလည်း ဦးတည်ရာမရှိ... သေချာပါသည် ငါလည်းမင်းကိုချစ်နေပြီ... Start - Dec 14 , 2021 End - Oct 14 , 2022 #pic from pin #crd to owner
