(Unicode)
ဂျောင်ကုအခြေအနေငြိမ်သည်အထိ စောင့်ကြည့်ပြီးနောက် နှစ်ရက်အကြာ၌ ဆေးရုံဆင်းခွင့်ရသည် ။ စနေနေ့ရောက်သွားပြီဖြစ်တာကြောင့် ထယ်ယောင်းကတော့ တစ်ပတ်လုံးကျောင်းပျက်လိုက်ရသည် ။
ဂျောင်ကုဆေးရုံဆင်းပြီးနောက်တွင် ပါပါးဂျွန်က ဂျောင်ကုကို အိမ်ပြန်ခေါ်သွားသည် ။ ထို့ကြောင့် ထယ်ယောင်းလည်း မာမားကင်မ်နှင့်အတူ အိမ်ပြန်လာသည် ။ မာမားကင်မ်က ဂျောင်ကု၏မတော်တဆသတင်းကိုကြားပြီး ပဲရစ်မှ အလျင်အမြန်ပြန်လာခဲ့ခြင်းဖြစ်သည် ။
ထယ်ယောင်းအိမ်ပြန်ရောက်တော့ ဟီဂျင်ကဧည့်ခန်းထဲတွင် သူ့အားထိုင်စောင့်နေသည် ။ မာမားကင်မ်ကတော့ ပင်ပန်းနေငည်ထင်၏ ။ ဟီဂျင်ကိုနှုတ်ဆက်ပြီးသည်နှင့် အခန်းထဲပြန်သွားသည် ။
“ ဒီတစ်ပတ်အတွက် စာတွေအကုန်လုံးကူးထားပေးပြီးပြီ ”
ဟီဂျင်က ဆိုသည် ။
“ အင်း...ကျေးဇူးပါ ”
ထယ်ယောင်းက ဟီဂျင်ရှေ့တွင် အားလျော့စွာဖြင့် ထိုင်ချလိုက်သည် ။
“ တစ်ခုခုဖြစ်လို့လား ? ”
ထယ်ယောင်းက ခေါင်းခါလိုက်ပြီး
“ နည်းနည်းပင်ပန်းလို့ပါ ”
“ ဒါဆိုလည်း အနားယူတော့ ငါသွားတော့မယ် ”
“ အမ်း...ဖြည်းဖြည်းသွား ”
ဟီဂျင်ထွက်သွားသည်နှင့် ထယ်ယောင်းက ဒုတ်ယထပ်သို့တက်လိုက်ပြီး ကိုယ်ပိုင်အခန်းထဲသို့ဝင်လိုက်သည် ။ အခန်းလေးက သူမရှိသည့်အချိန်အတိုင်းကဲ့သို့ သပ်ရပ်စွာပင် ။ သူ၏ခေါင်းရင်းတွင်တော့ မူကြိုအရွယ်တုန်းက သူနှင့်ဂျောင်ကုတို့တွဲရိုက်ထားသည့် ပုံလေးရှိနေသည် ။
နံရံပေါ်တွင် ချိတ်ထားသည့် ၎င်းပုံလေးကို ထယ်ယောင်းဖြုတ်လိုက်ပြီး ကုတင်ပေါ်တွင် ထိုင်၍ ကြည့်လိုက်သည် ။ ဓာတ်ပုံထဲတွင် လင်ဗန်းတစ်ချပ်ကိုင်ထားသည့် ထယ်ယောင်းက ရယ်မောနေပြီး ပန်းကန်ပြားလေးကိုင်ထားသည့် ဂျောင်ကုကတော့ ဆူပုပ်နေသည် ။ ကလေးအရွယ်လေးတွေဖြစ်တာကြောင့် ဆူပုပ်ဆုပ်ဖြစ်နေသည့် ဂျောင်ကုမျက်နှာလေးက ရယ်စရာကောင်းနေသည် ။
YOU ARE READING
Compatible Pheromones |TK|✓
Fanfictionမုန်းတီးခြင်းဟုယူဆသော်ငြား... လျစ်လျူရှုမှုတို့ကမစွမ်းသာ... မျှောလွှင့်နေတဲ့ တိမ်လေးတွေလို... ခံစားချက်တွေဟာလည်း ဦးတည်ရာမရှိ... သေချာပါသည် ငါလည်းမင်းကိုချစ်နေပြီ... Start - Dec 14 , 2021 End - Oct 14 , 2022 #pic from pin #crd to owner
