Derin bir nefes alarak etrafımı incelemeye başladım. Büyük kahvenin ortasındaki masada sağımda babam solumda Ertuğrul varken tam karşımda üç tane 50-60 yaşlarında adam vardı. Bunlar, bizim mıntıkanın ihtiyar heyetiydi. Doğrusunu söylemek gerekirse yaşlarına rağmen o kadar yıkılmaz duruyorlardı ki... Üçünün de üstündeki jilet gibi takım elbiselerini ellerindeki tespitleri ve bellerindeki silahları tamamlıyordu.
Babamdan öğrendiğime göre bu üç adam mıntıkamızın göz önünde olan patronlarıymış. Biz geri planda kalırken onlar mıntıkayı korur, gerekli gördükleri olayları bize iletirlermiş. Hal böyle olunca burada yaşayan insanlar onlarla muhattap olur, onlara saygı duyarlarmış.
Ellerinde büyük bir güç tutuyorlardı.
"Duyduğumuza göre kızın yaşıyormuş Diyar. Ahu'yu da Yavuz öldürmüş. Görünen o ki tüm dengeler bozuldu. İnsanlar huzursuz. Umarım buraya bize bir açıklama yapmak için gelmişsindir." Konuşan adamı dikkatle inceledim. Diğer iki adamdan daha kalıplıydı. Sert yüz hatları ona ayrı bir güç katıyordu. Hemen solunda, ayakta duran ve kim olduğunu anlayamadım 4-5 yaşlarında bir çocuk vardı. Neden sessizce orada dikiliyordu ki?
"Doğru duymuşsun Yıldırım. Kızım yaşıyor ve Ahu öldü. Ahu'nun mıntıkasını Yavuz devralacak."
"Peki burası? Kurallara göre mıntıka da hak talep edecek kişi Ertuğrul. Başa o mu geçecek?"
"Hayır. Mıntıkanın başına ben geçeceğim." Kurduğum cümle bir bomba edasıyla kahvenin ortasına düştüğünde tüm bakışlar bana dönmüştü. Gözlerimi bana kaşları çatık bir şekilde bakan Yıldırım'dan çekmezken o, derin bir nefes almış ve hafifçe gülümsemişti.
"Öylece kabul görmeyeceksin. Önce görelim bakalım ne kadar yüreklisin. Şunu bil ki sen mıntıkayı seçmezsin, mıntıka seni seçer. Sen buranın ailesi olmazsın, burası isterse senin ailen olur. Peki sen küçük! Nasıl olur da bu kadar insanın annesi, babası, dert ortağı, evi ve sığınacağı kişi olacaksın?"
💫
Uzuuun zaman sonra merhaba! Çok çok özlemişim bu kurguya bölüm yazmayı. Kurguyu baştan sona okuyarak atarken evlatlarımla resmen hasret giderdim!
Kimi yerde onlarla gurur duydum kimi yerde onlar için tekrar üzüldüm.
Ve siz sevgili ailem. Uzun zaman sonra tekrar merhaba. Sizleri özledim, özledik.
YOU ARE READING
SALTANAT (+18)
Teen FictionBeş yüzük, dört adam ve bir kadın. Beş mıntıka, onlarca hayat ve kana bulanmış kocaman bir masumiyet. Kahkahalar atıldı, kartlar dağıtıldı ve oyun başladı. Herkes uğruna canını vereceği mıntıkayı seçti, planlar yapıldı, gereken canlar alındı. "Feda...
