SALTANAT (+18)

16- Gövde Gösterisi

***

Sabah gözlerimi açtığımda aklıma gelen ilk şey bugün okula gitmem gerektiği olmuştu. Bu yüzden hiç vakit kaybetmeden yataktan kalkmış ve kısa bir duşun ardından hazırlanarak kimseye görünmeden evden çıkmıştım. Şerif ağabey beni okulun önüne bıraktığında çıkışta almaya geleceğini ve onu beklemem gerektiğini sıkıca tembihledikten sonra bir de okulun çevresine adam diktiğini söylemişti. Tepemizdeki akbabaları düşününce buna itirazım olmamıştı.

Okul her zamankinin aksine nedense bugün daha hareketli geçmişti. İki teneffüs üst üste kavga çıkmıştı. Daha doğrusu ilk teneffüs başlayan laf atışması ikinci teneffüste sözlü saldırı olarak kalmamış ve dört sınıf bildiğin Allah ne verdiyse birbirlerine dalmıştı. Kavgaya katılmayan tek sınıf bizimki olmuştu ve ben bunun için şükretmiştim çünkü biliyordum ki bizim sınıf da kavgaya girseydi kurunun yanında yaş da yanar kafasıyla arada ben de kaynardım.

Kavga birkaç erkeğin olaya bıçak karıştırmasıyla daha da büyümüş ve birkaç kişi ciddi bir şekilde yaralanmıştı. Hal böyle olunca polis ve ambulans aranmış, polisler bizim sınıfın öğrencilerinin de kısa ifadelerini alarak bizi evlerimize yollamışlardı. Ben de el mahkum Şerif ağabeyi arayarak durumu bildirmiş ve okulun çevresinde dolanan korumalardan birinin arabasıyla eve geri dönmüştüm. Eve girdiğimde saat öğlen biri gösteriyordu. Salona baksam da kimseyi görememiştim, fazla kafama takmadan odama çıkarak üzerimdeki kıyafetleri kirli sepetine attım. Üzerime giydiğim şort- askılı ikisiyle yatağa yattığımda düşünmeye başladım.

Vakit nakitti. Üstümüzde dolanan akbabalar bizim leşimize açken plansız hareket etmemeliydim, etmemeliydik. 

Planın ilk aşaması; Güç gösterisi.

Ahu evimizi basarak güç gösterisi yapmıştı. Hemen ardından biz tam toparlanamadan bu sefer de Yavuz evimize saldırarak bize silah doğrultmuştu. Şimdi ise sıra bizdeydi ama bunu onların ilerlediği yolda yapamazdık. Diyar ve Aktan'a onların evlerini basın desem anında bunu yaparlardı ama bu çok basit olurdu. Kaldı ki bence onların da istediği, beklediği şey buydu.Dişe diş, kana kan.

Ama bu oltaya gelemezdik. Aktan ve Diyar'dan ziyade benim ön plana çıkmam gerekiyordu çünkü Ahu'yu da Yavuz'u da kışkırtan bendim. İkisi de beni küçük görmüş ve ağızlarının payını almışlardı. Şimdi birbirlerinin götlerini yalayarak benden kurtulmaya çalışıyorlarsa daha çok göt yalamaları gerekecekti çünkü onların planlarına ortak olmayacaktım. Daha farklı bir şey yapmalıydım, öyle bir hamle yapmalıydım ki hem kendimi tehlikeye atmamalı hem de büyük bir karmaşaya neden olmalıydım. Kendimden söz ettirmeli ve adımı çoğu kişiye duyurarak gövde gösterisi yapmalıydım. 

Ben sizin kadar basit değilim, elime silah almadan  sizi bitirebilirim imajı vermeliydim. 

Yanıma adam çekmeli ve o ikiz dingillere bu şekilde sözsüz bir tehdit göndermeliydim. Sonuçta herkes adının bilindiği kadar vardı ve şuan bir hiç olan bendim. Bu yüzden önce kendimi bu çevreye tanıtarak Ahu ve Yavuz'dan ziyade diğer büyüklere gövde gösterisi yapmalıydım. Böylece hem onları tanıyarak dostumu düşmanımı bilecek hem de Ahu ve Yavuz'a kendilerini önemsiz hissettirerek varlıklarına büyük bir darbe indirebilecektim. Aklıma gelen fikirle hızla yatakta doğruldum ve odamdan çıkarak salona indim. Salonda tek başına oturarak gazete okuyan Diyar'ın yanına giderek hemen tekli koltuğa oturdum.

''İhtiyar sana bir şey sormam gerekiyor.'' Heyecanlı çıkan ses tonuma karşı tek kaşını kaldırarak bana merakla bakan ihtiyar aynı zamanda elindeki gazeteyi de katlayarak dizlerinin üzerine koymuş ve tüm dikkatini bana vermişti.