Ç𝗂𝖿𝗍𝗅𝗂𝗄 [+18]

14.

-14-

Gözlerimi yavaşça araladım.

Sabah olmuş.

Burası neresiydi.

Gözlerimi ovuşturdum. Gözlerim bile ağrıyordu. En son ne yaşadığımı hatırlamaya çalıştım.

Ama bir şey belirmemişti aklımda. Ayağa kalktım ve etrafa baktım. Burası...

Burası cihanın odasıydı. Duvarda asılı rock gitarı, bilgisayar masası, oyun konsolu ve televizyonu...

Aklımda cihan belirince bir kaç yaşadığım şey belirdi düne dair. Sanırım bayılmıştım. Başımı tuttum ve ovuşturdum.

"Hiii! Annemler!?, elifgil?!"

Beni nasıl merak edip aradıklarını düşünürken ayağa kalkıp masanın üsütündeki çantamı elime geçirdim. Telefonumu açıp ekranına baktım.

"37 cevapsız arama"

"A-n-a-n-ı-s-i-k-e-y-i-m"

Şok bir yüz ifadesiyle hayatımın kayışını izliyordum. Neler olmuştu? Cihan nerde ve ne bok yiyordu? Ben neden burdaydım?

"Allahım" diyerek kafamı tuttum ağlar yüz ifadesiyle.

Etrafa bir bakış atarken gözüme tekrar masanın üstüne yapışkanlı bir kağıt takılmıştı. Elime almadan ne yazdığını okudum kağıtta.

"Bir kaç işim çıktı, akşam saat 5'e kadar ayrılmış ol"

Bak bak bak.

"Ekşem seet beşe kıder eyrilmiş öl"

Beyfendiye bak ya.

"Hem getiriyor, hemde kovuyor. Zaten sinirliyim ona."

Hemen çantamı koluma taktım ve üstüme başıma çeki düzen verdim. Kapıdan tam çıkacakken bir kalem gözüme ilişti. Kalemi elime aldım ve notun a bir kaç şey yazdım. Bence bu ona iyi bir cevap olmuştur. Gelince görebileceği yere koymak için pc televizyonunun üstüne yapıştırdım.

Evden ayrıldım ve bizim eve hızlı bir geçiş yaptım. Telefonumu açıp saatin kaç olduğuna baktım. Saat 12'ye geliyordu.

Rahat bir nefes aldım.

"Hadi bismillah"

Kapıyı çaldım. Bir kaç saniye bekledim. Tekrar çaldım. Sonunda kapı açıldı ve annemle göz göze geldik.

Annem bana ben ona bakıyordum. Annemle uzunca bakıştıktan sonra artık sıçtığımı anlamıştım.

"Anne-"

"Kızım geçsene ne mal gibi bakıyon?"

Hağ!? Noluyo lan. Annem kızmadı. Dün eve gelmedim ama annem kızmadı. Dün anneme hiç haber vermedim ama annem kızmadı.

A'haaaaa, şimdi anlıyorum. Benim dün sinsirella arkadaşım her şeyi halletmiş anlaşılan. Hiç bozuntuya vermeden içeriye geçtim ve ayakkabılarımı çıkardım.

"Erken geldin geç gelirsin sanmıştım"

Bana bir oyunmu oynuyor du yoksa. Hala gerçekten nerede kaldığımı öğrenmeye çalışıyordu. Anlamıştım...

"He, yok erkenden evime geleyim dedim"

İstediği cevabı alamamıştı.

"He iyi.."

Odama geçtim daha fazla soru soramasın diye. Hemen telefonumu elime aldım ve elifi aradım.

...

"Alo elif!?"

Bağırdığımı farkederek sesimi alçalttım.

"Çiçek!? Kızım sen nerelerdeydin!? Her yerde seni aradık!"

"Kanka valla neler olduğunu bende bir bilsem zaten.. Neyse ben teşekkür ederim knk annemi idare ettiğin için, yani sen olmasan şuan-"

"Kanka.. Ben dün annenle hiç konuşmadımki?"

Öylece bir iki saniye kala kaldım.

"Nasıl?.. Nasıl konuşmadım?"

"Bayaa konuşmadım kanka , annen beni aramadı bile..."

...

"Tamam... Tamam ben şimdi kapatıyorum, sonra konuşuruz"

Telefonu kapatıp yatağıma uzandım. Yoksa onun bir parmağımı vardı. Çünkü annem bu kadar rahat karşılamazdı beni, ayrıca elifide hiç aramamış. Ne olduğunu anlamanın tek yolu yine cihan...

Ama çok sinirliyim ona, konuşmamam gerek onunla. Hatta yan yana bile durmamam gerek. Dünki barda yaşadıklarım gelmişti aklıma. Bir adama çarpmıştım, adamın tüm içkisi üstüne dökülmüştü. Sonra.. Bana tokat atmıştı, dudağım... Dudağım?

Aynaya bakıp dudağımı kontrol ettim. İyice dibine sokuldum aynanın. Çok profesyonel bir şekilde kapanmıştı yaram. Ama dudağımın kenarı açılmıştı hatırlıyorum.

"Ne oluyor?"

Sonra cihan gelmişti.. O adamı yumruluklarken ki görüntüler gelmişti aklıma.

Çıkmıştım bardan, sonra? Sonra arkamdan mı gelmişti? Ve bayıldım, başka.. Başka bir şey hatırlamıyorum.

"Offf"

Başımı tuttum. Çatlayacak gibi ağrıyordu. Cihanla konuşmak istiyordum her şeyi. Nerdeydi? Ne yapıyordu?

"Bir dakika?"

Dünki uyuşturucu satan adamlarla ne işi vardı? Bir anda aklıma gelen anı ile yataktan ayağa kalktım. Cama baktım.

"Saat 5'e kadar ayrılmış ol"

Bunu demesinin nedeni neydi? Beni evinden kovacak biri değildi. Ya da öyle miydi?

Sıkıntılı bir nefes verdim.

"Ben dün neden bayıldım?"

...

"Allahım kafayı yiyeceğim! "

Bütün soruların cevabı cihandı...

Mutfağa indim çünkü daha fazla bu odada durursam boğulacaktım.

Bir bardak su doldurdum damacanadan. Lıkır lıkır içtim bütün bardağı.

"Hayırdır inşallah?"

Anneme döndüm ve yalandan gülümseyerek "Yanmışım" dedim.

"Hayırdır kim yaktı?" dedi bıyık altı gülerek.

"Nasıl yani?" dedim tekrar gülerek.

"Merak etme, dün yakışıklı arkadaşın söyledi eliflerde olduğunu"

Elimdeki bardağı yere düşürdüm.

"Kızım!"

Yere eğilip cam parçalarını toplarken annem ben karşıdaki perdeye donukça bakıyordum.

'Yakışıklı mı? Buraya mı gelmiş? Anneme ne dedi? Elifleri nerden biliyor? Bu çocuk neden bu kadar akıllı ya? Ahh canım benim'

Annem yerdeki cam parçalarını toplayıp bana el şıklattı.

"Kıız! Şşşt... Bende kapıyı açınca öyle oldum ilk başta"

"Nasıl biriydi?"

"Bence tam evlenmelikti kızım, yani sevgilin olurmu senin bilemem ama...."

Önce ona şaşgın ve alıngan bir bakış attıktan sonra tekrar sordum.

"Öyle değil, yani nasıl bir tipi vardı?"

"Yani yakışıklı, uzun, kumral, hafif yapılı bir çocuktu"

Evet bu kesinlikle oydu.

Cihan...