ATEŞLİ KANATLAR SERİSİ BASILI BİR ESER OLUP ANLIK OLARAK DÖRT KİTAPTAN OLUŞMAKTADIR.
1)HİLEKAR (FİNAL VERDİ)
2)LİDER (FİNAL VERDİ)
3)DİRİLİŞ (FİNAL VERDİ)
4)KAHİN (YAYINLANMAYA DEVAM EDİYOR)
SERİNİN BASILI HALİNE İNTERNET SİTELERİNDEN ULAŞABİLİR YA...
An itibariyle Ateşli Kanatlar Serisinin 4.Kitabı olan KAHİN'e başladın.
Yüzlerce sayfadan, binlerce kelimeden, sayısız maceradan sonra seninle beraber olduğum için çok mutluyum. Umarım bu yolda hep birlikte yürürüz, birlikte vurur gölgelerimiz yere, birlikte güler ağlarız.
Unutmadan, okuduğun bu eser basılı bir eser. Kitap sayfalarında okumak, çizimlerimle süslediğim sayfalarda parmaklarını gezdirmek istersen satın alabilirsin. Almazsan da sıkıntı yok, ömrüm yettiğince burada olacağım.
E o halde, keyifle oku!
(Oy ve yorum bırakarak bana destek olmayı unutma.)
Şarkı:DM- Never Let Me Down Again
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Her şey mahvolmadan önce mutlu bir insan mıydım?
Bir anı... Belirli belirsiz silik bir anı zihnime çöreklenirken gözlerimi açık tutmaya çalıştım.
Bir ev. Ahşap kapısındaki menteşeler geçen yaz savaştığımız iblisürüngenler tarafından darbe almış. Her açıldığında kemiğe değen bıçak misali çıkardığı gıcırtılar.
Bir insan sesi düşüncelerimin arasından kulağıma süzüldü. "Diriliş'e hoş geldin kadim varlık." Gözlerimi açamadım. Sesin nereden geldiğini de anlamadım. Anıya gitmek istedim yeniden. Ama ses tekrar konuştu. Bu kez benimle değildi. "Onu mahzene kapatın. Güçlerinin ne olduğunu bilmiyoruz. Yalıtımlı odaya alın."
Güçler... Oysa ben anıma gitmek istiyordum.
Ailemle beraber bıçaklarımızı temizlerken kardeşim Jo'nun bıçağı elinden düşürüp bağırmasını hatırlıyordum. Öyle içten ve acıyla bağırmıştı ki Marr elini kesmiş olabileceğini düşünmüştü. Çekmeceden oksijenli su alıp kardeşimi yanına çağırmıştı.
"Kanatlarından biri kötü durumda. Bu şekilde kaçabileceğini sanmıyorum."
Sesler konuşuyordu. Öldükten sonra cennete gitmeyeceğimi bilecek kadar akıllıydım. Ama cehennemi görmüş, bizzat hükmetmiştim. Orada da değildim. Nerede olduğum hakkında bir fikrim yoktu. Zihnim salonumuzun loş ışığı altında kalan ceketlerimizin atıldığı eski mobilyalarımızda takılı kalmıştı. Marr, Jo'nun parmağına suyu dökerken kardeşim zıplamıştı.
