Secretly Married To My Professor [GL]

Kabanata 32

TRIGGER WARNING: Self-harm. Rape. Abuse. Suicide. Death. Mention of drugs.

[UNEDITED]

***

PART II

Zahira's POV

"Ate Zahi, what's your plan? Malapit na ang birthday ng irog mo. Kasi kami may plano na," Ember's friends laughed.

It's already 12 midnight pero heto sila at nakikipagvideo call, gustong pag-usapan ang tungkol sa birthday ni September. Sobrang swerte ni Ember sa kanila dahil masyado nila itong pinapahalagahan. Kahit hindi sila maalala ni Ember ay grabe pa rin iyong pagmamahal nila sa kaibigan nila. Simula noong mawala si Ember ay hindi rin nila ako pinabayaan, nasa tabi ko lang sila at sila ang nagpalakas ng loob ko noong mga panahong sobrang nahihirapan at gulong-gulo na ako kaya masyado na rin akong na-attach sa kanila at simula no'n ay binilang ko na rin silang kaibigan at mahalaga sa akin.

"Ate Zahi, sa beach nila Peter. What do you think? Tapos ano..." muling tumawa si Sweden kaya hindi niya matapos-tapos iyong sinasabi niya. "Doon kayo sa iisang room ni Ember para masolo mo siya. What do you think?"

I turned off my camera as I bit my lower lip. They are all laughing and teasing me and I can't help but to smile. Iniisip ko palang na makakasama ko sa iisang hotel room at makaiatabi si September ay tila hindi na ako makahinga sa kilig at sayang nararamdaman.

"Ate Zahi, why ka naman nag-off cam? Open your camera, let us see your reaction. I know you are kinikilig right now—"

"Shut up, Peter. I'm going to sleep—"

"Ate Zahi, kami na lang ni Ember ang magtatabi—"

"Pam, kahit sa birthday lang ni Ember, hayaan muna nating masolo siya ni Ate Zahi. Right, Ate Zahi?"

I swallowed hard saka ako tumikhim. "R-right."

I ended the call when they all laughed again because of my answer.

"Hindi nga. Hindi ko siya gusto at hinding-hindi ko siya magugustuhan. Kaya pwede bang itigil mo na 'yan?"

I was walking in the hallway when I heard Pam and Ember talking. Pam asked Ember kung nagugustuhan na niya ako and that was Ember's answer. Nang humarap siya sa akin ay nanatili iyong firm kong tindig, malamig akong tumingin sa kaila kahit nasasaktan ako. Tila dinudurog iyong puso ko nang marinig ko iyon kahit alam kong she's just being in denial about her feelings. Masakit lang marinig, lalo na at galing iyon mismo sa bibig niya.

"What the heck are you doing?" I asked Ember when I saw her in the kitchen.

Nagising ako dahil sa nasusunog na amoy, rinig ko rin ang pakikipag-away niya sa mantika at sa niluluto niya. Nang makarating ako sa kusina ay nakita kong sobrang kalat at sinusubukan itong magluto. Bagay na hindi pa niya ata nagagawa kahit kailan. Ngayon lang. And she's really trying her best.

"I'm... cooking?"

Nang humarap siya sa akin ay kita ko ang mukha nitong sobrang kalat, may harina pa sa leeg niya. Ramdam ko ang pag-iinit at pamumula ng mukha ko, pinipigilan kong tumawa at the same time kiligin.

"Stop doing that, Ember." I said when she's biting her lower lip like she's seducing me. Baka hindi ko na macontrol pa ang sarili ko kapag ginawa pa niya ukit iyon. "Maligo ka na. Ako na ang magluluto—"