LİYUZA

16. Bölüm: Gidişler ve Bitişler

Selamm. I'm heree. Özlemişim burayı..

Nasılsın? Hayat nasıl gidiyor? Ve cidden soruyorum iyi misin?

Kitabın okunması iyi ancak oyları ve yorumları çok az o yüzden istemeden de olsa oy sınırı koyacağım..

Sınırımız: 300 oy 50 yorum

İyi okumalarr💕

Medya= Çakır Ahter

Bölüm şarkısı= Patrick Watson- Je te laisserai des mots

🍂

"O zaman bu gece benimle birlikte uyur musun?"

İçten bir gülümsemeyle yüzüme baktı.
"Sen odanda bekle, ben üstümü değiştirip geliyorum."

Dediği gibi geldi ve yanıma yatıp beni göğsüne çekti.
"İyi geceler küçüğüm."
"Tatlı rüyalar abi."
Gözlerimi kapatıp kendimi karanlığa bıraktım.

..

Önümde duran Eren'in yüzünü avuçlarımın içine aldım.
"Canım bak kurtulduk sonunda. Artık yara yok, kan yok, acı yok."
Büyük, güneşten daha parlak gözleriyle bana baktı ve heyecanla konuştu.

"Kurtuldun abla, artık mutlu olabilirsin. Artık yıldızları saymak zorunda değilsin."
"Canım kurtuldun ne demek? Biz kurtulduk."

Eren gözlerini karnına değdirince ben de oraya odaklandım. Nefesim kesildi. Kör olmak istedim.
Karnından kanlar akıyordu. Bembeyaz kıyafetleri saniyeler içinde kana bulandı. Eren'in güçsüz vücudu yere yığıldı.

"ERENN! EREEN!"
Eğildim ve kafasını kaldırıp kucağıma aldım. Ellerimi yarasına bastırdım. Her şey kan oldu, boğuldum. Hüzünlü bir gülümsemeyle bana baktı.
"Özür dilerim abla. Ben dayanamadım."

Karnından boşalan kanlar ağzından da akmaya başladı.
"EREN, HAYIR! BAK KURTULDUK! ŞİMDİ OLMAZ NEDEN GİDİYORSUN?"
Hiçbir tepki alamadım. Ruhu çekilmişti.

Benim için soğuk ve beyaz olan tek şey kar olarak kalmadı. Artık soğuk ve beyaz olan tek şey kar değildi.

Eren beni bu dünyada bir kere terketmişti ama her gün kafamda farklı şekilde ölüyordu. Ölmesin, lütfen..

"Artık yıldızları saymak zorunda değilsin." demişti. Ama ben zaten o gittiğinden beri yıldızları saymıyordum.

Canım varken onu korumak için sabah canavar işe gidene kadar uyumazdım, uyanık kalmak için ise yıldızları sayardım. Eren bazen uyanır, neden uyumadığımı sorardı.

⏳

"Abla neden uyumuyorsun?"
"Yıldızları sayıyorum ablacığım."
"Neden?"
"Bilmem. Öyle gerekiyor."

"Ne zaman bırakacaksın saymayı?"
"Sen yanımda ve yıldızlar gökyüzünde olduğu sürece bırakmayacağım. Hadi uyu artık."

Eren yıldız olduğundan beri yıldızları saymadım.
Eren yıldız olduğundan beri nefes almadım.

⏳

Yüzümü kucağımdaki cansız bedene gömdüm ve hıçkırıklarımı serbest bıraktım.
"Eren lütfen dön. Yalvarırım geri gel..."

Sayıklamalarım devam ederken sarsıldığımı hissettim. Her yer siyaha büründü daha sonra göz kapaklarım açıldı ve bana bakan endişeli yüzlerle gözgöze geldim. Rüyaydı.

Dizlerimi kendime çekip kollarımı etrafına sardım. Kafamı kollarıma dayadım ve hıçkırıklarımı serbest bıraktım.

"Eren. Lütfen gitme, bırakma beni lütfen. Allah'ım lütfen geri gelsin. Gitti ama gitmesin. Lütfen, lütfen.."