LİYUZA

24. Bölüm: Tebessüm

Hello. I'm heree.

BİZ 400K OLMUŞUZ! Sizleri çok seviyorum iyi ki varsınız iyi kiiii. Şimdi paragraf yazmak istemiyorum size vereceğim en iyi teşekkür bu bölümü hızlıca atmak olur. Nice 400 binlere..

Okurken fikirlerinizi yorumlarda belli edin lütfen okumak çok zevkli!

Yıldızımızı parlatabilirsin💞

Medya= Liyuza İren Ahter

Sınır= 350oy 170 yorum

Bölüme geçelim. İyi okumalar.

🍂

"Olgun seviyorsun galiba."

Birkaç saniye şaşkın şaşkın yüzüne baktım. Daha sonra ağzımdan tek bir kelime döküldü.

"nE?"

Boğazını temizleyip yine saçmalamaya başladı.
"Dedim ki kendinden bu kadar büyük biriyle çıktığına göre olgun insanlardan hoşlanıyorsun."

Tavrı en başından düzgün olsaydı ona Vuslat'la sevgili olmadığımızı açıklardım. Ama bu kadar ukala birine birde tutup açıklama yapmayacaktım heralde.

"Benim erkek tercihim neden seni ilgilendiriyor onu anlamadım?"

Yine küçümseyici bir şekilde güldü ve konuşmaya başladı.
"Senin gibileri çok gördüm de ondan. Şu olgun erkeği zengin erkek yapalım biz."

Yüzünü hafifçe bana doğru yaklaştırdı.
"Zengin bir erkek gördüğünüzde altına girer, beyninizle ulaşamadığınız zenginliğe bedenlerinizle ulaşmaya çalışırsınız."

Elimi masaya sertçe vurup ayağa kalktım. O da benden böyle bir hareket beklemiyor olacak ki gözleri büyüdü. Söyledikleriyle gözümün dolacağını ve ağlayarak yerime sineceğimi sanıyordu herhalde.

"Bana bak lafını bil de konuş. Kimsenin ilişkisine karışmak senin gibi bir paçavraya kalmadı. Sana verilen görevi yapıp kahvemi getireceğine oturmuş deli saçması teorilerinle kulak yoruyorsun. Bu hırsın o anlattığın kadınlar gibi olamadığın için heralde?"

Tam tek kaşını kaldırmış cevap verecekti ki hızla sesini bastırdım.
"Kes sesini. Buraya senin zırvalıklarını dinlemeye gelmedim. Şimdi çık dışarıya ve başkalarının hayatına burnunu sokacağına işini yap ki başını sokacağın bir evin olsun."

Hızla ayağa kalktı ve ince sesiyle çığırmaya başladı.
"Sen kimsin be beni odadan kovabiliyorsun? Beni bu odadan sadece Vuslat kovabilir."

Onun yükselen sesiyle kapıdaki güvenlikler içeriye girdi. Elimle onlara bekleyin işareti yaptım. Birbirlerine bakıp odanın içinde hazır bir şekilde beklediler. Sinir olması için bilerek uyuz uyuz güldüm.

"Uslubuna dikkat et, abime Vuslat demek senin gibi bir çömeze düşmedi. Ve seni bu odanın, hatta bu şirketin sahibinin öz ve öz kızı olarak kovuyorum. Çık dışarı."

Normalde asla insanları aşağılamaz ya da hak etmediğim bir mevkiyle övünmezdim. Ancak benim yerime şu an Vuslat'ın sevgilisi burada olabilirdi. Kaba ve saygısız insanlara tahammülüm yoktu ve onlara ancak anlayacakları dilden cevap verebilirdim.

Ağzı bir karış açıldı. Şaşırmış olduğu belliydi. Tam güvenliklere Burcu'yu dışarıya çıkarmaları için seslenecektim ki kapının önündeki Vuslat'ı gördüm. Kaşlarını çatmış bana bakıyordu.

Al işte suçlayacak. Yine anlamadan dinlemeden yargılayacak.

Odağımı Vuslat'a vermemle içeriye adımladı.
"Noluyor burada?"
"Vuslat bey b-ben anlamadım hanımefendi beni yanlış anladı herlade"
Vuslat bende olan gözlerini çekip göz ucuyla Burcu'ya baktı.