Asya Esendemir
-
"Oo bayadır görmüyorduk seni." Alp gülümseyerek yanıma geldiğinde kaşlarım çatıldı.
Ben de görmüyordum ve bir eksiklik hissetmiyordum açıkcası.
"Asya- Aa merhaba Alp." Meryem koşarak yanıma geldiğinde istemsizce gözlerimi devirmiştim. Voleybol toplarını yerleştirip etrafı toplamalıydık böylece basketbol idmanı için gelebilirlerdi.
"Naber Meryem? Sizin takımda da sürekli bir olay var eğlenceli oluyor sanırım." dediğinde gülerek beni işaret eden Alp'e alttan alttan bakıp malzeme odasından çıktım. Bir anda kapıyı kapatıp ikisini orada kilitli bırakasım gelmişti.
"Aslında Sena'nın kıskançlığından oldu son olay. Neyseki toparlandılar. Sena da özür diledi. Asya da iyi gidiyor aslında takım olarak oynamakda daha iyiydi bugün. Şey hariç," derken sessizce gülmüştü.
"Ha o mu? Bence iyi atıştı." diyerek Alp bana destek çıktığında uzaklaşmak için adımlarımı hızlandırdım.
"Yaaani. Eda pek mutlu değil ama bence de çok iyi atışlardı Asya." derken ikisi de gülmüştü.
Al birini vur ötekine.
Eda sözde benden izin alıp Emir ile konuşmaya giden kızdı. Yanlışlıkla birkaç kez yüzüne ve kafasına top gelmesi benim hatam değildi. Sadece topun önüne geçmişti. Yani benlik bir durum yoktu.
"İyi atıştı." Yanımdan geçen başka bir basketbol takımından çocuk göz kırptığında anlamsızca baktım. İdman için erken gelip koltuklarda izlemişlerdi. Neyseki sadece bir tane atışımı görmüşlerdi o da Eda'nın yüzüne çarpıp onu yere düşüren atıştı.
"Asya bak ne dicektim. Alışverişe gidelim mi? Bu formalar kış için pek uygun olmuyor şort sıfır kol falan. Badi ve tayt almam lazım beraber gidelim mi senin tarzını seviyorum." Meryem hızlıca yanıma geldiğinde anlamsız bakışlar attım.
Birincisi tarzım yoktu. Giydiğim her şey siyahtı. İkincisi badi ve tayt alma isteği saçmaydı yalan olduğu fazla belliydi çünkü bir konuşmada bu formaların bile fazla terlettiğini söylemişti. Yalan mı söylüyordu?
"Neden?" derken kollarımı göğsümde birleştirdim.
Bir anda paniklerken etrafına bakındı. Sonra gerçeği söylemek istiyor olacak ki beni kenara çekti. "Asya beni arkadaşın olarak görmediğini biliyorum. Ve vücudunda yaraların olduğunu herkes biliyor- Yanlış anlama lütfen sadece bugün kazakla çok rahatsızdın görünsün istemediğini biliyorum bu yüzden beraber giyersek kendini kötü ve farklı hissetmezsin diye düşündüm."
Söylediğine şaşırmıştım. Beni mi düşünüyordu gerçekten? Bu insanların derdi neydi?
"Sağ ol ama sorun değil." derken hala afallamış durumdaydım. Gitmek istediğimde tekrar önüme geçti.
"Lütfen. Sadece birkaç saat dolanıcaz zaten istemediğin an gidebilirsin." dediğinde yüzüne yansıyan içtenliğiyle daha da afalladım.
"Tamam." dedim ne diyeceğimi bilemeyerek. Genel olarak emir kiplerine alışıktım lütfenli bir cümle benim için bir lütufdu. Bazılarının dediği gibi sihirli kelimeydi.
"Olley! Ben eşyalarımı toplayayım gelirim hemen." derken sevinçle yerinde zıplamıştı.
Kapıya yaslanmış bana bakan Emir'i görünce derin bir nefes aldım. "Benim de biraz işim var kapıda beklersin beni." dedikten sonra Meryem'in bir şey demesini beklemeden Emir'e doğru yürüdüm.
