The Brave Way

Hoofdstuk 9: the past I know

JAI ~

Wil je me vertellen, waarom je doet alsof je me van vroeger kent zegt ze opeens. Shit denk ik bij mezelf en bijt op me lip. Ze draait zich om en kijkt me verbaasd aan. Jai, die vraag blijft maar door me hoofd spoken zegt ze serieus. Ik knik dat het ik het begrijp. Het ligt ingewikkeld zeg ik met moeite. Wat is er zo ingewikkeld aan zegt ze verbaasd. Als ik vertel kom ik misschien wel over als een stalker zucht ik. Je kunt nooit een erger stalker zijn dan Dioni schudt ze lachend haar hoofd. Dat hoorde ik horen we dan van boven. We kijken elkaar aan en schieten in de lach. Wil je het me vertellen zegt ze terwijl ze me hand vastpakt. Beloof je dat er niks veranderd tussen ons zeg ik twijfelend. Tuurlijk glimlacht ze. Ik loop naar de bank en ga er zitten en vraag of ze naast me komt zitten. Ze gaat naast me zitten en kijkt me nog steeds verbaast aan. Het is denk ik al 10 jaar geleden ofzo begin ik. Toen woonde ik ook in buurt van Tilburg. Ik zat ook bij jou op school alleen een klas hoger. Ik zag je wel eens voorbij komen en zag dat je heel veel zelfvertrouwen had en altijd iedereen altijd aan het lachen wou maken. Soms had ik ook niet door dat je meer me aandacht had dan dat ik door had. Je was ook anders dan andere meisjes en dat botste soms ook zag ik. Toch wilde ik meer van je weten. Dus soms hield ik je in de gaten. En dat bleef eigenlijk zo een jaar lang. Toen zat ik in groep 5 en jij in groep 4. Het verbaasde me eigenlijk al dat je niks door had. Je zwaaide wel eens, maar we hebben nooit gepraat. Toen zag ik je opeens veel optrekken met een jongen en dat maakte me jaloers. Toen kwam ik ook op de beslissing dat ik iets tegen je wilde vertellen, maar heb nooit die stap gemaakt. En ongeveer een maand later hoorde ik dat ik ging verhuizen naar een andere provincie. Ik wist meteen dat ik jou moest gaan vergeten. En dat deed ik ook, heb er zelfs nooit meer aan gedacht, tot de droom en toen ben ik op zoek gegaan naar jou en ja toen kwam dat ongeluk met jou en voelde ik me schuldig. Ook die nacht dat je wakker werd en me herkende kon ik me gewoon niet meer inhouden en zoende je zucht ik. Ze kijkt me aan en staat dan op. Hoe wil je dat ik dit geloof zegt ze. Je hoeft me niet geloven, maar dit is wel waar. Ze kijkt omlaag en loopt naar buiten. Hier moet ik even over na denken. Dit klinkt veels te vaag zegt ze doet dan de deur dicht. Heb ik wel de goede keuze gemaakt om het te vertellen.

BRITT ~

Ik zie Lindsey buiten zitten bij de stallen en loop naar beneden. Als ik beneden kom zie ik Jai op staan van de bank en loopt richting zijn kamer. Wat zou er aan de hand zijn? Ik doe de tuin deur open en loop naar Lindsey toe. Ik loop richting haar en merk dat er iets haar dwars zit. Ik ga naast haar zitten en tik haar aan. Ow heey zegt ze snel. Heey antwoord ik terug. Wat is er tussen jou en Jai vraag ik maar meteen. Hij vertelde iets en daar schok ik deels van, maar weet niet of ik hem wel geloof zucht ze. Hoe lang zijn jullie nou bij elkaar vraag ik aan haar. Bijna een half jaar, hoezo vraagt ze verbaasd. Als ie echt van je houdt en jij houdt van hem dan komen jullie hier echt wel doorheen probeer ik haar gerust te stellen. Ze knikt en staat dan op. Wat ga je doen vraag ik verbaast. Maar even me tekst oefenen voor the Voice over een paar dagen zucht ze. Weet je het zeker vraag ik verbaast. Ja, ik moet gewoon even me verstand op 0 zetten zegt ze en loopt dan weg. Dan zie ik Sam lopen en denk ik bij mezelf om dat ook maar eens te gaan doen. Zou Sam haar kennen?

EMMA ~

Ik loop door me kamer heen en weer op zoek naar me kaftpapier. Al onze schoolboeken zijn net geleverd en dacht waarom kaft ik ze maar niet meteen. Dan zie ik me bak me schoolspullen liggen. Ik pak hem en heb al snel het kaftpapier gevonden. Ik pak me boeken en probeer ze te kaften, maar ze willen niet echt meewerken. Dan hoor ik een bonk op me kamer. Binnen!!!! roep ik. De deur gaat open en zie Dioni staan. Heey zeg ik met een glimlach. Hey zegt ie op een stille manier terug. Zou je me willen helpen, me boeken willen niet gekaft worden zeg ik op een melige manier. Um ja, tuurlijk antwoord ie en hij gaat naast mij op bed zitten. Met zijn hulp zijn we toch sneller klaar dan dat ik dacht. Maar toch blijft ie best wel stil voor zijn doen. Is er iets vraag ik als we klaar zijn met kaften. Hoe bedoel vraagt ie verbaast. Nou, je bent zo stil en dat is niks voor jou leg ik hem uit. Ow zo knikt ie. Is er iets gebeurd tussen jou en Elina vanmiddag schiet me dan te binnen. Ik zie dat ie naar beneden kijkt en op staat. Dioni, wat is er gebeurd zeg ik gespannen. Nog steeds zegt ie niets, wat me echt bang maakt. PRAAT TEGEN ME!!!! roep ik dan uit het niets. Ik voel dat er een traan van me wang glijdt en dat ie best schrikt van mij uitbarsting. Ik kan het niet vertellen zegt ie dan en zie dat ie op zijn lip bijt. Waarom niet antwoord ik. Dioni, ik ben je vriendin en heb recht op de waarheid. Elinaheeftmegezoend hoor ik hem zacht mompelen. Wat zeg ik verbaast. Elina heeft me gezoend zegt ie dan hard op. Meteen laat ik alles dat ik vast had vallen. Ik ben hem echt kwijt door haar.

HEB EINDELIJK ALLE NOG BEANTWOORDE VRAGEN VAM BRAVE HEART AFGEWERKT. DUS DIE IS EINDELIJK AFGESLOTEN. VANAF NU WORDT HET WEER EEN NORMAAL VERHAAL. EN DAT STUKJE OVER JAI IS NATUURLIJK WEL BULLSHIT. IK KWAM EEN TIJDJE GELEDEN EEN OUDE VRIEND TEGEN WAARMEE IK VROEGER VEEL MEE OMGING EN WE PRAATTE WAT EN TOEN ZEI HIJ DAT IK VEEL MINDER ZELFVERTROUWEN HAD DAN VROEGER EN TOEN KWAM IK OP DIT IDEE EN TOEN SCHOOT ME OOK TE BINNEN OVER DAT DE ZOEN IN HET ZIEKENHUIS OOK NOG NIET ECHT DUIDELIJK WAS. DUS VIOLA. EN TOT MORGEN VERDER.

LINDSEY 😅😅😅