The Brave Way

Hoofdstuk 16: opzet?

BRITT ~

Lisa roep ik als ik me phone terug in me zak doe. Wat is er vraagt ze als ze naast me staat met Willie. Dioni belde net, dat we terug naar het huis moeten komen. Hij heeft blijkbaar iets gevonden leg ik haar uit. Ik hoop dat het goed nieuws is zegt Lisa best wel down. Ik heb alleen een vraagje aan jou vraag ik aan haar. En dat is zegt ze verbaasd. Je mag misschien pas vanaf morgen lopen en je rijdt nu wel op Willie zeg ik verbaasd terwijl ik naar Willie wijs. Ik wilde gewoon rijden en dat wachten duurt allemaal zo lang zegt ze down. Ik snap je wel, maar je moet wel voorzichtig zijn leg ik haar uit. Ik weet het zucht ze. Hoef je morgen dan niet naar school vraag ik verbaast. Pas later, moet eerst naar het ziekenhuis en dan ga ik naar school legt ze mij uit. Gelukkig zitten we nu met ze alle op 1 school dat is toch wel handig lach ik. Ja, alleen de jongens niet schudt ze haar hoofd. Dat is eigenlijk ook wel fijn. Af en toe alleen met de meiden is ook wel nodig zeg ik. Dan schiet me te binnen dat we naar het huis moeten komen. Zullen we maar richting het huis gaan stel ik voor. Is misschien wel een goed idee ja lacht Lisa. We sporen Pim en Willie aan en rijden richting het huis. Gelukkig waren we in de buurt. Dus als we aankomen zijn alleen de jongens er. We moeten nog wachten op Farah en Lindsey zegt Lisa als we binnenkomen. Als ze maar opschieten zucht Dioni. Je kunt echt merken dat ie er helemaal kapot ervan is denk ik bij mezelf. We zitten nog maar net bij ze aan tafel of ik hoor Lorenz en Dewie de tuin inkomen. Ze zijn er al zeg ik als ik het gordijn goed doe. En ook al snel vliegt de tuindeur open. Jongens, er is iets wat jullie moeten weten. Het gaat over Emma zegt Lindsey half in shock. Wat dan zegt Dioni verbaast. Ik denk te weten wie de dader is.

KAJ ~

WIE, WIE, WIE, WIE roept Dioni. Als je gewoon je mond houdt zegt ze het zeg ik dan terwijl ik me hand voor zijn mond houdt. Gelukkig knikt ie en haal ik me hand van zijn mond. Wie is het vraagt Sam nu. Als ik het verhaal van me nichtje moet geloven. Zit Elina erachter zegt ze dan best wel opgefokt. Hoe bedoel vraagt Britt verbaast. De dag van Emma's verdwijning was rond die uren spoorloos verdwenen en lag haar phone thuis. En net toen we op zoektocht waren, was ze ook weer verdwenen legt Lindsey ons uit. Het zou wel kunnen kloppen zegt Cassius dan opeens. Maar ik weet het natuurlijk niet zeker zegt ze dan nog. Maar Dion, waarom moesten wij van jou hier komen. Heb je iets gevonden vraag ik dan aan hem. Ow ja zegt ie en pakt iets uit zijn zak. Hij ligt een phone op tafel, die me wel bekend voor komt. Maar dat is de phone van Emma zegt Britt dan zowel in shock als verbaast. Precies zegt Dioni als bevesting. Waar heb je hem gevonden zegt Sam verbaast. Op het station, op het perron van de trein, waar Emma mee moest legt hij ons uit. Dat kan geen toeval zijn schudt Farah haar hoofd. Inderdaad, misschien staat er wel iets in wat ons kan helpen zegt Jai dan opeens. Ik zie dat ie naar Lindsey kijkt. Maar zij wenkt snel haar blik op iets anders. Ik zucht even. Die 2 moeten het echt snel goedmaken. Dit gaat zo niet langer. Iedereen groeit uitelkaar. Alleen Farah en Cassius zijn nog gelukkig. Zodra we Emma terug hebben, moeten de jongens en ik die verrassing gaan uitvoeren. Anders gaat het helemaal fout. Dan haalt Lindsey me opeens uit me gedachtes. Als er iets op de phone staat, kan ik het misschien wel vinden zegt ze. Iedereen knikt en Dioni geeft haar de phone. Ze pakt hem en doet hem aan. Hij is nog niet leeg, maar hij is wel vergrendelt legt ze dan uit. Ik weet haar code laat mij maar zegt Britt en toetst iets in en geeft het terug aan Lindsey. Die zie je heel serieus bezig. Jongens zegt ze na een tijdje best wel met een wit gezicht. Ja antwoorden de rest van ons. De dader is nog niet klaar met ons.

EMMA ~

Langzaam wordt ik wakker. Ik knipper een paar keer, maar het blijft donker voor me ogen. Ik voel een steek in me hoofd en wil erna grappen, maar me handen zitten vast. En als snel heb ik door dat me benen ook vast zitten. Ik wil iets roepen maar op me mond zit iets vastgeplakt. Ik probeer een soort van geluidjes te maken, maar het lijkt nergens op. Dan heb ik het idee, dat er een soort van licht aan gaat. Ik hoor iemand lopen en snel wordt de blinddoek van me ogen haalt. Hallo, Emma zegt een meisje's achtige stem zeggen. Alleen zie ik die gene niet, waarschijnlijk staat die gene achter me. Wie ben jij probeer ik te zeggen, maar natuurlijk hoor je dat niet vanwege dat ding tegen me mond. Als ik kijk wat het is, zie ik dat er ducktape op me mond is geplakt. Ja, ik heb er wel goed gezorgd dat niemand je vindt. En dat blijft ook wel zo zegt de gene. Dan gaat de persoon voor me staan en zie ik wie het is. Waarom doe je dit zeg ik tegen haar. Heb je dat nou nog niet door schudt ze lachend haar hoofd. Wat moet ik door hebben denk ik bij mezelf. Ik schud me hoofd maar, omdat ik toch niks kan zeggen. Ik wil Dioni terug en daar zal ik dan ook alles voor doen zegt ze dan met een grijns. Ik kijk dan ook met een: Are you serious blik naar haar. Je hoort het wel. Dioni en is van mij en dat zal ook altijd zo blijven. Maar wees niet getreutert, je blijft hier niet lang. Er is iemand die je veel liever wil zien dan mij en je straks ook op een plek zegt ze dan terwijl ze naar een soort van deur loopt. Ze doet de klink open en de deur vliegt open. Er stapt een jongen binnen. En die ken ik maar al te goed.

JAJA, JE LEEST HET GOED. EEN STUKJE VANUIT EMMA. WE HEBBEN TIJDENS EEN LES BUITEN MENTORLES MOGEN SCHRIJVEN EN TOEN VROEG IK AAN HAAR WAT IK NU ZOU MOETEN SCHRIJVEN EN TOEN KWAMEN WE HIEROP. DUS LAAT WETEN WAT JE ERVAN HOORT EN ANDERS TOT LATER MET HET VOLGENDE HFD.

LINDSEY.