The Brave Way

Hoofdstuk 17: gedwongen opdrachten?

SAMUEL ~

Langzaam wordt ik wakker en kijk ik om me heen. Dan zie ik dat het al 10 uur ochtend 's is. Ik zucht even en stap dan uit bed. Waarschijnlijk, is iedereen al lang weg. Ik ben zowat de enige die niet naar school hoeft. En als ik inderdaad beneden kom en de woonkamer inloop, is er helemaal niemand. Toch vraag ik me af of iedereen zich wel normaal kan focussen op school. Na dat rare telefoontje van gisteren. Opeens ging de Phone van Emma af. Dioni pakte hem meteen uit Lindsey 's handen en naam op. Met Dioni, wie is dit zei die, aangezien het nummer anoniem was. Jaja, dat zouden jullie wel willen weten he zei een rare stem. Iedereen keek elkaar aan, maar volgens mij herkende niemand die stem. Als jullie Emma ooit terug willen zien, zullen jullie doen wat ik zeg. En wel vanaf morgen zei de stem. En met dat hing die gene op. Natuurlijk waren de meiden meteen in shock. We probeerde ze gerust te stellen, maar dat wilde niet echt lukken. We besloten maar om een pizza te bestellen en daarna te douchen en te gaan slapen. Want echt maar dan ook echt niemand kon meer helder denken. Ik wordt uit me gedachtes gehaald, doordat ik iets in de tuin hoor. Huh, iedereen was toch weg. Ik vertrouw het niet en loop voorzichtig richting de tuindeur. Ik kijk de tuin in, maar zie helemaal niks. Heb ik het me misschien ingebeeld. Maar dan hoor ik het weer. Snel gooi de ik de tuindeur open en ren de tuin in. Is daar iemand roep ik door de tuin terwijl ik de tuin doorzoek. Geen antwoord. Hier klopt iets niet. Ik klim nog over beide hekken van de buren, zodat ik zeker weet dat het niet van daar kom. Maar bij beide buren is alles stil. Dan wil ik terug lopen naar de woonkamer als ik een envelop tegen de deur zie aangeplakt. Wat is dit dan?

LISA ~

Ik voel me gewoon niet op me gemak zucht Farah als we bij ons 2 de uur biologie zitten. Ik ook niet antwoord ik. Gelukkig, hebben we zometeen pauze, anders trok ik het niet meer schudt ze nu haar hoofd. Er hangt denk ik ook gewoon een rare sfeer om ons, omdat Emma nu verdwenen is. En van dat telefoontje van gisteren, ben ik alleen nog meer van slag zeg ik dan uit het niets tegen haar. I know, maar we kunnen niks doen. Als we straks met ze alle weer thuis zijn, verzinnen we met ze alle wel iets. En anders komen we er ook wel uit probeert ze me dan gerust te stellen. Laten we het hopen. Dan gaat eindelijk de bel voor de pauze. Eindelijk!!!!! roep ik iets te hard door de klas. Doe normaal, ze kennen ons pas 1 uur ofzo en ze kijken ons nu al raar aan zegt Farah terwijl ze me een zachte klap tegen me hoofd geeft. Het zal wel antwoord ik terwijl ik me schouders ophaal. Ik pak me schooltas van de grond en stop me boeken in, of nou ja ik gooi ze erin. Als ik alles heb, stoot Farah me aan. Wat is er zeg ik verbaast. Volgens mij zag ik Sam door de gang lopen zegt ze verbaast. Je ziet spoken, die ligt vast nog te slapen schudt ik me hoofd. Ik pak snel me jas en doe me tas om schouder en loop met Farah achter me aan het lokaal uit. Hoe kwamen we ook alweer in de kantine vraag ik aan Farah als we in de gang staan. Um, dacht deze kant op zegt ze verwarrend en wijst naar links. Uiteindelijk na 5 minuten lopen, komen we uit bij de kantine. Nou, aan de pauze hebben we ook niet veel meer zucht Farah als we er zijn. Nee, niet echt antwoord ik. Dan zie ik meteen in de verte zwaaien. Heey, daar heb je meiden stoot ik Farah aan. Ze knikt en we lopen naar de meiden. Als we dichterbij komen, staat er iemand bij hun. Zie je wel dat ik Sam zag, hij staat naast de meiden zegt Farah dan terwijl ze mij een klein duwtje geeft. Jaja, schudt ik me hoofd. Waarom zou hij hier zijn?

CASSIUS ~

Ik sta een beetje te rekken als Farah heel down binnen komt. Heey, wat is er vraag ik verbaast zegt ze met een zucht. Dat wilde Sam jou liever vertellen. Ow, nu of als we straks weer thuis zijn vraag ik voor de zekerheid. Hij zei dat je nu moet focussen op het dansen. Dus ik denk straks zegt ze onzeker. Ik knik en dan komt Shaker binnen. Ah Cass, ik zie dat jij er ook bent. Dan is er tenminste een bekend gezicht. En wie is deze dame vraagt ie dan terwijl ie naar Farah wijst. Um dit is Farah, me vriendin zeg ik dan onzeker. Ik weet nog steeds niet zeker of ze het erg vindt dat het nu echt bekend is. Mooie meid antwoord Shaker. Ik kijk naar Farah en zie dat ze moet blozen. Okee jongens, voor we beginnen wil ik eerst wat nieuws bekend maken. Iedereen loopt naar voren en gaat in een soort van kring op de grond zitten. Shaker wil net beginnen met vertellen als de deur van de danszaal open vliegt. Sorry dat ik te laat ben, maar had net de bus gemist en moest wachten op de volgende zegt een jongen die ik nog nooit gezien heb. Ik hoop dat je weet, dat dat hier niet geaccepeteert wordt als je te laat bent en dit de je eerste en ook tevens je laatste keer is zegt Shaker opeens heel streng. Ja meneer antwoord ze jongen geschrokken en gaat snel bij de groep zitten. Okee, waar was ik. Ow ja, ik ging jullie wat super nieuws vertellen. We zijn benaderd door broadway zegt Shaker dan. Ik kijk Farah aan en zie dat ze niet zo straalt als de andere. Er is ons een rol aangeboden en dat is niet niks. Er is alleen een probleem zegt Shaker dan minder vrolijk. Wat dan vraag ik verbaast. De rol is maar voor een iemand.

ECHT EEN STOMME CLIFFHANGER, MAAR BEN EFF INSPIRATIELOOS EN DIT WAS WAT IK SNEL BEDACHT. MAAR HET WORDT WEL WEER BETER. DUS BLIJF LEZEN. TOT DE VOLGENDE KEER.

LINDSEY.