The Brave Way

Hoofdstuk 19: toch uitvoeren

FARAH ~

Wat moeten we nu doen vraagt Lisa aan mij als we door de stad lopen. Geen idee, maar we moeten het doen voor Emma. Lisa zucht even en knikt dan. Als we bij het plein komen gaan we op de rand van de fontein zitten. Heb je die brief bij, waarin staat wat we moeten doen vraag ik aan Lisa als we zitten. Ze knikt en haalt het papiertje uit haar zak. Moeten we de jongens dit wel aan doen vraagt ze twijfelend. Als Emma terug is kunnen we het ze uitleggen stel ik voor. Ze knikt en leest de brief nog een keer hardop.

BESTE FARAH EN VRIENDIN,

MISSCHIEN HEBBEN JULLIE HET AL DOOR, MAAR IK HEB EMMA. ALS JULLIE HAAR TERUG WILLEN ZIEN DOE DAN HET VOLGENDE EN JULLIE ZIJN EEN STAP DICHTERBIJ HAAR TE VINDEN. JULLIE ZULLEN NU WEL WILLEN WETEN, WAT JULLIE MOETEN DOEN. DAT IS NAMELIJK HET VOLGENDE:

ZOEN MET EEN ONBEKENDE JONGEN OP HET GROTE PLEIN EN STUUR HET NAAR JULLIE VRIENDJES.

EEN FIJNE DAG VERDER
GEGROET,
ANONIEM

Kaj en ik hebben al genoeg relatie problemen daar hoeft dit niet bij zucht Lisa als ze klaar is met lezen. Het komt wel goed, misschien weten ze er al van probeer ik haar gerust te stellen. Ze schud haar hoofd en staat op. Misschien moet ik Kaj toch maar los laten zegt ze dan opeens. Ik schrik van die reactie, maar snap het van de andere kant ook wel weer. Ga je dat echt doen vraag ik toch onzeker. Ik weet het niet, maar misschien doet hij dat wel na dit antwoord ze dan. Ik knik en dan lopen we maar een stukje over het plein. Als we langs een steegje lopen komt er een jongen uit die even knipoogt en dan een groot huis inloopt. Wat is er Farah vraagt Lisa als ik stil sta. Weet niet die jongen kwam me bekend voor schudt ik me hoofd. Hij liep anders wel een huis gebouw binnen trekt Lisa dan een vies gezicht. Ik haal me schouders op en we lopen door tot we 2 jongens zien, die we moeten verleiden. Ik heb hier zo geen zin in.

EMMA ~

Ik trap tegen een steentje, omdat ik toch niks anders te doen heb. Ik heb gelukkig geen tape en blinddoek meer om, maar zit nog steeds vast aan de stoel. Dan hoor ik opeens bekende stemmen van buiten. Ik probeer me zelf naar de raam te brengen, maar dat lukt maar moeilijk met een stoel. Na heel veel moeite lukt het me. Ik kijk naar buiten en zie Farah en Lisa buiten. Ik voel me meteen een stuk beter, ze kunnen me hier uit halen. De gene die me hier wil hebben, is gelukkig even weg. Hij had het erover dat ie zakjes ging regelen. Ik krijg alleen al rillingen van die gedachte. Wat is ie van plan met mij. Waarom is ie nu opeens hier is ook een goeie vraag. Dan bedenk ik me weer dat me vriendinnen beneden staan. Ik schreeuw tegen de raam en sla er tegen, maar op de een of andere manier horen ze me niet. Ik begin maar hevig op en neer te zwaaien in de hoop dat ze me zien. Dan kijkt Lisa omhoog naar de raam waar ik zit. Maar ze schudt haar hoofd en ze lopen door. Laten ze me nu hier achter, waarom? Dan hoor ik pas iemand de trap opkomen. Ik schrik maar vindt dat me vriendinnen me verraden hebben. Waarom laten ze me hier zitten, zien ze me dan niet. Ik zucht en dan gaat de deur open. Hoe ben jij van je plek gekomen zegt ie als ie mij ziet. Gewoon antwoord ik kort. Dan grijnst ie opeens en komt naar mij toegelopen. Je bent er alvast al achter dat mensen van buiten je niet kunnen zien of horen door die raam zegt ie dan op een gemene toon. Ik schrik en kijk dan naar buiten. Daarom horen of zagen ze me niet. Maar dat betekent nog wel dat ik ergens in Amsterdam moet zijn. Dan staat ie opeens voor me. 1 ding staat vast: je vriendinnen en je zogenaamde vriendje gaan je niet vinden grijnst ie. Ze vinden me wel zeg ik meteen terug. Dat denk ik niet, want die zullen ieder wel andere problemen hebben zegt ie dan. Hoe bedoel je vraag ik verbaast. Laten we zeggen dat ik er voor ga zorgen dat niemand elkaar meer mag nadat ik met ze klaar ben antwoord ie dan. Met te beginnen dat eerst die relatie's uit gaan voegt ie eraan toe. En jij blijft dus mooi hier, bij mij grijnst ie nog. Dan komt ie opeens met zijn gezicht dichterbij. Ik weet al meteen wat ie van plan is. Dan drukt ie zijn lippen op de mijne. Wat moet ik nu doen.

LINDSEY ~

Ik hoor me wekker afgaan en zucht. Morgen is de finale en we hebben nog Emma niet gevonden. En ook al die shit opdrachten. Bijna iedereen heeft al een opdracht gehad. Behalve Britt, Jai en ik. Echt geen idee hoe het komt. Je mag met niemand over je opdracht praten, maar we proberen het wel stiekem te doen, zodat iedereen op de hoogte is. We hebben al wel door dat de ontvoerder van Emma wil dat we uitelkaar groeien. Mij kop staat er al helemaal niet naar. Ik zucht even en sta dan op. Misschien kan ik beter vandaag niet naar school gaan, maar oefenen voor morgen. Na alles van Emma heb ik nog helemaal niks meer aan me nummer gedaan. Ik pak me kleren en loop naar de badkamer van Jai en mij en sluit hem achter me en leg me kleren bij de wastafel. Ik doe Ik kijk in de spiegel en zie dat ik me haar pluizig is. Lekker dan, ook dat nog. Ik pak een washandje en doe me gezicht af en daarna doe ik me kleren aan. Als ik daar me klaar ben, pak ik me borstel en haal de klitten eruit om daarna me krultang te pakken. Ik hem me haar toch al lang niet meer gekruld. Na 10 minuten ben ik klaar en doe nog wat haarlak in, aangezien het bij mij altijd snel weer uitzakt. Ik kijk in de spiegel en doe dan toch nog maar wat mascara op en lipgloss. Als ik klaar ben moet ik wel lachen, normaal maak ik me nooit op als ik toch niks ga doen. Als ik me wil omdraaien gaat de deur plots open en bots ik tegen iemand op. Au zeg ik meteen. Sorry ik wist niet dat je binnen was zegt de stem van Jai. Als ik op kijk zie ik Jai voor me staan, zonder shirt. En ondanks alles moet ik toch blozen. Ja, ik had de deur dan maar op slot moeten doen herstel ik me snel dan. Ik hoor hem dan zuchten en dan loopt ie me voorbij en loopt naar de andere wastafel. Als ik terug naar me kamer wil lopen zie ik in het voorbij gaan een brief liggen op de eettafel. Precies zo brief waarin elke keer een opdracht zitten. Wie zou het nu zijn. Aangezien ik zo nieuwsgierig ben ga ik kijken welke naam erop staat. Maar dat had ik beter niet kunnen doen. Want mijn naam staat erop.

HET LAATSTE STUKJE WAS BEST WEL INSPIRATIELOOS MAAR WIST EVEN NIKS MEER. IK HEB BESLOTEN OM TOCH TE GAAN PROBEREN OM DE DAG TE GAAN PUBLICEREN. ALLEEN WORDT DIT BOEK KLEINER DAN DE ANDERE. IK ZIT NU AAN 40 of 50 HOOFDSTUKKEN TE DENKEN, WANT HEB NIET MEER ZOVEEL IDEEEN. DE IDEEEN DIE IK HEB ZIJN VOORAL RONDOM JAI EN MIJ DUS. DAAROM KIJK IK OOK WEL TOT HOE VER IK KOM. MAAR BLIJF DUS WEL LEZEN, STEMMEN EN AANRADEN AAN JE VRIENDEN. WANT DIT BOEK GAAT HEEL LANGZAAM KWA LEZERS. WE ZITTEN NU OP BIJNA 20 EN HEB NU 700 LEZERS. IK VRAAG ME DUS AF OF JULLIE HET NOG WEL LEUK VINDEN. LAAT MAAR WETEN, WANT IK VINDT HEM NU WEL GOED WORDEN. MAAR ALS JE HET NIET ZO VINDT GEEF DAN TIPS.

LINDSEY😜😜😜