Call it stupid (voltooid)

1.De Crocs zijn opeens verdomd interresant (ge-edit)

De Crocs zijn opeens verdomd interessant

-❀-❀-❀-

Ik word wakker doordat er iets pluizigs en kriebeligs boven mijn hoofd valt. Mij ogen sperren zich wijd open en ik zie dat Eddie, onze dikke rode kater, boven op mijn hoofd is geploft. Ik neem een hap haren in plaats van lucht als ik door mijn mond wil ademen. 'Pffff, Eddie.' Ik duw de kater van mijn gezicht en al miauwend gaat hij tussen mijn benen liggen, waardoor ik niet uit mijn bed kan stappen. Ik haal alle haren uit mijn mond en ga langzaam overeind zitten. Meteen komen er helse pijn steken in mijn hoofd en als ik weer gaap, voelt het of het elk moment kan knappen. Er hangt een muf luchtje van alcohol om mij heen en in mijn mond zit een vies, bedorven smaakje. Ik duw de kat weg, die me als antwoord chagrijnig aankijkt en met moeite een centimeter verschuift. Ik laat het dekbed van mijn benen glijden en zie dat ik in mijn onderbroek en bh in bed lig. Versuft stap ik uit bed en val met een hels kabaal over mijn tas. 'Auw,' kreun ik en vervloek de tas, die ik op een "perfecte" plaats heb neergelegd. Ik hijs mezelf overeind en loop als een zombie verder mijn kamer in.

Aspirine en veel koffie, dat heb ik nu absoluut nodig. Zonder moeite te doen om kleren aan te trekken, loop ik pijnlijk langzaam de trap af en steun met mijn hand op mijn rug als een bejaarden. Voor de eerste keer in mijn leven heb ik hard gefeest, op een feest waar veel alcohol bij aan te pas kwam. Ik kan me echt bijna niets meer herinneren, waar ik nu veel spijt van heb. Ik heb ook geen idee hoe ik thuis ben gekomen of waar überhaupt mijn kleren zijn die ik gister aan had. In mijn mondhoek zit wat kwijl die ik wegveeg weg en ik begroet mijn moeder, die tv aan het kijken is.

'Schatje,' hoont mijn moeder, haar lippen tuitend, 'wil je even koffie halen bij die koffiezaak om de hoek?' Ik knijp mijn ogen samen en kijk haar aan met één oog.

'Meen je dat nou?' zeg ik nors en wil net mijn hand van mijn rug halen, om een sandwich te pakken. Ze haalt haar schouders op.

'Ja. Ik kan niet weg. Er komt zo meteen een klant en dan kan ik het niet maken om weg te zijn. Je weet toch dat het koffieapparaat al twee dagen stuk is? Papa kan hem niet maken omdat hij weg is, weet je nog?' Mijn moeder is schoonheidsspecialiste en heeft haar eigen salon in huis. Mijn vader is kapitein op een schip, dus die reist over de hele wereld heen en is soms weken weg.

'Ik barst van de koppijn,' kerm ik en dat is ook zo; het klopt als een idioot en ik hoor gewoon dat mijn hart bezig is met pompen van bloed. Er zit ook een hele, irritante piep in mijn oren, dat hardnekkig blijft door jammeren.

'Dat is je eigen schuld,' zegt mijn moeder, ondertussen mascara op haar wimpers smerend. Ik kreun vermoeiend en strompel weer naar boven en trek mijn joggingbroek aan. Mijn hoofd bonkt nu harder door het traplopen en het voelt alsof mijn hersens straks eruit zullen worden getrild.

Ik trek mijn jas over mijn pyjama heen en schuif mijn voeten in de veel te kleine, knalgroene Crocs die van mijn vijf jaar jongere zusje zijn. Er zitten buttons op van Hello Kitty en diamantjes. In het midden van al dat kleurenfestijn zit Spiderman.

'Hier heb je geld,' mijn moeder drukt mij vier dollar in mijn hand en geeft een bemoedigend schouder klopje. 'Het is gelukkig dichtbij.' Ik knik sloom en doe moeizaam de voordeur open.

****

'Een dubbele, extra sterke koffie alstublieft,' zeg ik vermoeiend.

'Zware nacht gehad, kiddo?' hoor ik iemand achter mij zeggen.

Ik draai me loom om naar waar dat geluid vandaan kwam. Lauren staat een paar mensen achter me in de rij en zwaait. Ze is mollig gebouwd en haar haar is kort en blond. Ze is klein voor iemand van haar leeftijd en heeft een volle boezem.