2.11. Praten over serieuze dingen is niet echt zijn ding

2.9K 194 43
                                    

Praten over serieuze dingen is niet echt zijn ding

Ik pak zijn hand en loop voor hem uit, naar de trap. 'Waarom doe je zo geheimzinnig over Karel? Je mag mij ook allemaal vragen stellen over mijn exen.' Ik kauw peinzend op mijn lip en trek Chris de kamer binnen. 'Liever niet. Zo meteen hoor ik allemaal dingen waar ik niet bepaald gelukkig wordt. En trouwens exen?' Chris hoofd wordt langzaam rood en hij kijkt naar zijn voeten. 'Als ik exen hoor, denk ik aan een stuk of vijf!' Chris blaast zwaar uit en loop naar het raam. Zijn handen laar hij rusten op de vensterbank. 'Ik heb er twee gehad. En allebei waren ze tien keer niks en voelde me niet gelukkig. Bij jou voel ik me wel gelukkig.' En weer heb ik het verpest, waardoor ik me nog meer schuldiger ga voelen over de leugen van Karel. Ik sla mijn armen rondom zijn rug en leg zachtjes mijn hoofd op zijn rug neer. 'Ik he... moet wat bekenn-'

'Heb je Gudio al vertelt dat je naar Annabel bent gegaan?' onderbreekt hij mij en hij draait zich om. Met zijn lichaam gaat tegen hij de vensterbank aanleunen. 'Ja,' zeg ik. 'Hij was opgelucht.' Chris pakt mijn hoofd vast en geeft er zachtjes een kusje op. 'Ik meende net wat ik zei.' Hij drukt zich tegen mij aan. 'Alles op zijn tijd.' Ik rol met mijn ogen en duw hem van hem af.

'Waarom moet er in een relatie altijd zo snel...' Ik kuch. 'Seks hebben?' Chris begint te lachen en wrijft achter zijn nek. 'Je hebt gelijk. Jij bent nog jong.' Ik hap naar adem en doe een stap achteruit. 'Dat jij wat ouder bent dan ík.' Ik leg mijn hand op mijn borst. 'Betekent niet dat ik nog te jong ben daarvoor? Ik hou alleen niet zo van dat overhaaste gedoe.' Mijn handen gaan zwaaiend de lucht in. Chris weet niet zo goed wat hij moet zeggen. 'Jij hebt vast wel toen je nog geen vriendin had, met andere meisjes hét gedaan?'

'Wat?' Chris barst in lachen uit en zijn lichaam schudt hard heen en weer. 'Jij denkt dat ik één of andere seksmaniak ben? Hailey, alsjeblieft. Je stelt me zwaar teleur.' Ik begin te knarsetanden en sla mijn armen over elkaar. 'Snapje dan niet dat ik zo over je gaan denken als je steeds terug komt over Karel? Of dat je hét steeds probeert?'

Chris pakt mijn hoofd vast en kijkt mij recht aan. 'Ik snap het.' Ik knik tevreden en geef hem een kusje op zijn neus. 'Mooi. Je moet alleen een ietsepietsie geduld hebben.'

'Wat? Ietsepietsie? Dat is niet zo lang,' zegt hij plagend en begint mij te kietelen. 'Geef je gelijk maar over Hailey.' Ik kan mijn lach niet ophouden en geef me over.

'Stop s-stop!' krijs ik en met een harde plof val ik op de grond. Chris buigt over me heen en gaat door met kietelen. Ik leg mijn vingers onder de oksel van Chris en begin hem terug te kietelen, maar helaas heeft dat weinig effect. 'Wist je nog in die zaal? Toen ik jou begon te kietelen en jij deed alsof je dood was?' De tranen van het lachen glijden over mijn wangen en ik begin te knikken.

'Jij zei dat je me niet leuk vond,' zeg ik lachend. Chris begint me harder te kietelen.

'Pff. Ik meende dat niet echt.' Chris stopt met kietelen en buigt over mij heen en strijkt met zijn vinger langs mijn kin. 'Jaja.'

'Oke, ik meende het,' zegt hij nonchalant. 'Maar daar heb ik spijt van.'

'Waarom vond je me eerst niet leuk dan?' Chris gaat naast me op de grond liggen en staart naar het plafond. 'Ik weet het niet. Waarschijnlijk heb ik je gewoon onderschat?'

'Waarin dan?' vraag ik nieuwsgierig. Chris haalt zijn schouders op en gaat steunend op zijn arm, wat rechterop zitten. 'Dat je saai was denk ik.' Mijn mond valt langzaam open en verbluft kijk ik naar het plafond. 'Oké? Weet je. Ik vond jou eigenlijk saai. Want je bent echt zo'n standaard, jongen waar alle meisjes op vallen.'

Chris begint weer te lachen. 'Waarom lach je alles weg? Ik ben serieus,' zeg ik beledigend.

'Sorry Hailey. Maar soms ben je echt zo schattig. Volgens mij vond je mij al vanaf het begin al leuk?' Ik blaas vermoeid uit en ga ook steunen op mijn zij. 'Eh. Niet helemaal,' stamel ik. 'Ik zit meer met dat jullie jongens van alles verwachten van meisjes. Dat wij snel jongens leuk vinden.'

'Dat is ook anders andersom. Misschien eerder dan bij meisjes.' Touché.

'Maar jongens maken daar snel misbruik van.' Die zit.

'Hopelijk kwam ik niet zo over?' vraagt Chris en pakt met zijn hand een haar streng. Ik pak zijn hand vast en geef er zachtjes een kneepje in. 'Beetje,' mompel ik. Chris is stil en ik zie dat hij wat wilt zeggen, maar niet weet wat.

'Kunnen we het over iets anders hebben?' zegt hij dan maar om de stilte te verbreken. 'Ik vond je veel leuker toen ik je de kietel dood gaf.' Hij wilt zijn hand weer uitsteken om mij te kietelen, maar ik sla mijn hand weg. 'Chris. Soms horen serieuze gesprekken in een relatie,' zeg ik kalm. 'Je moet het onder ogen zien en niet eromheen gaan praten.' Chris kijkt mij kwaad aan en staat vliegensvlug op.

'Ik heb al mijn hele leven serieuze praatjes gehad. Ik heb daar totaal geen behoefte meer aan!' roept hij kwaad. Ik krabbel overeind. 'Kalm alsjeblieft.'

'Al vanaf ik klein ben met mijn ouders, met mijn broer, op school, met mijn ex-vriendinnetjes...' schreeuwt hij en balt zijn vuisten. Mijn hart gaat als een razende tekeer, maar probeer rustig te blijven. 'Bij jou voelde ik me vrij,' zegt hij bedroeft.

'Chris...' Ik blaas uit en grijp zijn hand vast. 'Alsjeblieft. Zo serieus was het ook weer niet! Volgens mij heb je veel mee gemaakt, maar wil je het niet tegen mij vertellen.' Chris kijkt naar zijn voeten en zucht. 'Klopt. Alles op zijn tijd.' Beide zwijgen we en ik voel mijn hart nog steeds als een dolle tekeer gaan. Na vijf minuten pakt Chris mijn hand. 'Het spijt me dat ik zo tekeer tegen je ging. En bedankt voor al je geduld.' Ik knik en omhels me.

'Jij bedankt dat je mijn allerliefste vriend bent.' Ik geef hem een kusje in zijn nek. Opeens wordt de deur open gesmeten. 'We gaan eten, losers. Oja, Chris. Wil je zien hoe Kareltje eruit zag? Ik heb een foto?' zet Boo

Ik begin te knarsetanden en been naar Boo toe. 'Alsjeblieft, idioot. Ik wil het niet over Karel hebben.' Boo begint te grijnzen en draait zich om op weg naar het eten. 'Oké. Chris. Ik moet je wat vertellen, want ik ben erg dom geweest over iets.'

Chris stopt met lopen en kijkt mij verbaasd aan. 'Alsjeblieft, niet boos op me worden oké?' Chris knikt langzaam. Ik bijt op me lip en wacht een paar seconden. 'Ik word niet boos,' zegt Chris en hij kijkt mij smachtend aan. 'Karel is...'

'Hailey! We gaan eten!' roept mijn moeder. Ik kan het niet.... ik kan het wel.

'Karel is verzonnen.' Ik zeg het tussen mijn tanden door en kijk Chris niet aan.

'Wat bedoel je precies?' vraagt Chris en in zijn stem zit een soort verwarring.

'Eh. Karel is een kat.' Ik knijp mijn ogen samen en wacht totdat Chris boos op me wordt of wegloopt. Misschien wilt hij mij nooit meer zien. Opeens begint Chris te bulderen van het lachen. 'Lief. Waarom doe je dat dan?' Hij pakt mijn kin vast en tilt het naar boven.

'Ik schaamde me. Dat ik nog nooit een vriendje of iets heb gehad,' stamel ik. 'Karel was de kat van mijn oude buren.' Chris schudt zijn hoofd en zucht. 'Je bent me er een. Wil je nooit meer liegen over zulke dingen? Ik vind je net zo leuk, zonder ervaring.' Beschamend kijk ik naar mijn voeten als ik voel dat mijn wangen rood worden. 'Dus je bent niet boos op me?' vraag ik met een klein stemmetje.

'Ik ben zo gek op je,' antwoordt hij mij en lacht naar me met een scheve grijns. Dit maakt alles weer goed Ik geef hem een kus en samen lopen we naar beneden. Ik voel gewoon dat hij opgelucht is over Karel. Gelukkig maar.

____________________________________________

A/N

Ik ben ongelovelijk blij dat Call it stupid op de derde plek staat voor the people choice award van Wattned! Ik moest opboxen tegen bekende boeken, maar ik ben zo trots dat ik bi de top drie mag behoren bij de goede boeken! Ik wil jullie ontzettend bedanken voor al jullie steun en stemmen

xxx 

Sarah

Call it stupid (voltooid)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu