Call it stupid (voltooid)

9. 4x raden wie de BOB is... (ge-edit)

4x raden wie de BOB is...

-❀-❀-❀-

Zondag. De dag waar ik standaard laat uit mijn bed stap en in mijn onesie - een pandabeer-, koffie en een donut ga halen. Ik negeer alle berichten van vriendinnen die mij proberen over te halen om mee te gaan naar het schuurfeest. Ik maak wat huiswerk en ga rustig buiten in de tuin zitten. In mijn handen rust een vrouwenblad met de smeuïgste roddels. Ik smul daarvan, maar toch krijg ik medelijden met ze. Ik weet hoe naar het is als mensen over je roddelen en 99 procent, is het bullshit. Ik leg het tijdschrift naast mij neer en opeens krijg ik een nat straaltje in mijn nek. Boos draai ik me om en Boo staat met een waterpistool in haar hand. Ze pompt nieuw water op en spuit weer een straal. Ik sta op en zonder iets tegen haar te zeggen, loop ik terug naar binnen. Boo komt achter mij aan. 'Kom je alsjeblieft met mij spelen?' Ze trekt een pruillipje en haar ogen worden grote puppy ogen. 'Nee,' zeg ik mat en pak een fles cola uit de koelkast en schenk een beker in. Mijn mobiel gaat af en ik kijk op mijn scherm; Ilsy heeft een bericht gestuurd. Ik unlock het scherm en kijk naar haar bericht. Bel me, staat er.

Ik zoek haar nummer op en na een paar keer overgaan, neemt ze op. 'Ilsy... je kan me niet over-.'

'Luister,' begint ze. 'Ik ga je niet overhalen hoor. Ik wil alleen de antwoorden voor wiskunde. Ik snap opdracht 14A niet en...'

'Sorry dat ik niet kom. Ik weet dat je het jammer vindt Ilsy.'

'Het is niet erg. Mag ik je rode jurk lenen? Die maakt mij zo slank.'

'Zolang er geen drank overheen wordt gegooid vind ik het best.'

'Dankje! Je bent een toppertje. Ik kom over een kwartier naar je toe.'

Ik drink mijn cola op, jaag Boo weg uit de keuken en ren de trap op. Dan bedenk ik me opeens iets; de rode jurk had ik aan toen ik naar dat feest ging. 'Shit,' fluister ik.

*****

Na een halfuurtje staat Ilsy voor de deur. Langzaam doe ik de deur open en zet een enorme glinlach op. Ilsy springt op haar ene been op het andere. 'wil je me nou binnen laten,' zegt ze opgewonden.'

Langzaam doe ik de deur open en Ilsy glipt langs mij heen. 'Vanavond wordt de dag dat ik Joël Pieterson ga versieren,' zucht ze. Ik pak uit de koelkast de cola en schenk wat voor haar in. Ze pakt de beker aan en ze neemt een paar flinke slokken. Langzaam legt ze het glas op de tafel neer. 'Wie is dat?'

'De quarterback van het rugby team,' zucht ze. 'Die ene met die blauwe ogen en die schattige krulletjes.' Ik leun met mijn billen tegen het aanricht en tik met mijn vingers tegen het aanrecht. 'De jurk is verdwenen,' zucht ik. 'Foetsie.' Ik spreid mijn vingers in de lucht, alsof er een bom is ontploft. Haar wenkbrauwen vliegen omhoog. 'Dat kan gebeuren,' zegt ze. 'Jammer.'

'Ik heb het kwijtgeraakt op dat feestje...' Ze knikt en haar ogen worden dan groter.

'Misschien vinden we hem wel?'

'Ik hoop het!' Ik kom dichter naar haar toe. 'Dat jurkje is van mijn moeder. Hij is van Versace,' fluister ik. 'Shit,' mompelt Ilsy. Ik knik langzaam.

'Ze mag er echt niet achter komen.' Onzeker bijt ik op mijn lip en vouw mijn armen over elkaar. 'Je mag wel een ander jurkje van mij lenen!' Ik probeer het te zeggen op een vrolijke toon en meteen beurt ze op. 'Tuurlijk!' Ze pakt mijn hand en sleurt mij richting de trap. Eenmaal boven, doe ik mijn kast open. Ik pak een donkerblauwe jurk uit mijn kast. 'Deze zal mooi staan.' Ze knikt en kijkt mijn onzeker aan en krapt door haar krullen. 'Ehm, ik ben wel een stuk voller dan jou,' zegt ze onzeker.