Call it stupid (voltooid)

6. Doden kunnen niet lachen als ze de kieteldood krijgen (ge-edit)

Doden kunnen niet lachen als ze de kieteldood krijgen
-❀-❀-❀-

We staan dicht op elkaar zwijgend te dweilen, zodat we samen muziek kunnen luisteren. Opeens kom ik los en wieg met mijn heupen en doe de dweil horizontaal en doe alsof het een gitaar is. De spetters vliegen in het rond en Chris schudt lachend zijn hoofd en gaat verder met dweilen. 'Die foto, he?' begint hij. Meteen stop ik met gek doen en doe alert mijn oren open. 'Ja?'

'Ik was bij dat feestje volgens mij,' zegt hij. Mijn mond valt open en meteen klap ik het weer dicht. 'Serieus?' zeg ik. Hij knikt en zijn gezicht staat opeens serieus.

'Toen ik de foto zag, kwamen er allemaal herinneringen bij mij op.'

'Zoals?' vraag ik nieuwsgierig.

'Alleen dat ik bier en daarna een shotje naar achter werkte,' zegt hij.

'Is dat alles?' roep ik zuchtend. Het oortje floept uit mijn oor als ik een stap van hem vandaan doe.

'Ik kan er niks aan doen!' nerveus gaat hij met zijn vingers door zijn bruine haar. Het nattigheid op zijn handen, zorgen ervoor dat het lichtjes overeind gaat staan. 'Weet je niet meer, ehmm...hoe je naakt wakker werd?' zeg ik opdringerig. Hij schudt wild met zijn hoofd.

'Nee. Misschien komt dat later nog wel,' zegt hij met een verdrietige ondertoon.

'Ik werd ook wakker bijna naakt. Ik had dan een bh en onderbroek aan,' mompel ik bekennend.

'Serieus?' zegt hij met een grijns. Ik knik en lach maar een beetje met hem mee. Ik draai me om en dweil snel verder, want ik zag dat de directeur voorbij beende en even gluurde door het deurgat. Opeens krijg ik iets nats tegen mijn billen aan en verwoed draai ik me om; Chris staat lachend met de dweil horizontaal en het water drupt van zijn dweil. Ik kijk naar mijn billen en zie dat het helemaal nat is. 'Hé,' zeg ik quasi boos. Met mijn lange, natte dweil por ik in zijn T-shirt. Er komt een natte vlek op zijn bordeaux rode T-shirt. Vervolgens por ik in zijn spijkerbroek. Onverwachts rukt hij de dweil uit mijn hand, zodat ik geen wapen meer heb. Hij komt met beide dweilen op mij afgestormd en al gillend ren ik weg. 'Genade,' zeg ik gierend. Chris is natuurlijk sneller. Hij duwt met de twee dweilen in mijn rug. Als ik achterom kijk, struikel ik over mijn voeten en val languit op de grond. Ik mankeer niks, maar ik doe alsof ik hard met mijn hoofd op de vloer ben gevallen. Met mijn ogen open, staar ik naar de vloer. Chris staat verbluft met de twee dweilen in zijn hand. Langzaam laat hij zich zakken en port hij met een dweil in mijn rug. 'Leef je nog?' vraagt hij aan mij. Ik geef geen kick. Dan legt hij zijn vingers in mijn zij en begint hard te kietelen. Langzaam verschijnt er een glimlach op mijn lippen en begin te gieren. 'Stoh-op, stóp,' lach ik. Tranen stromen over mijn gezicht en ik draai me op mijn rug. Hij gaat op zijn knieën zitten en stopt met kietelen. Heel langzaam buigt hij naar mij toe en ik sluit langzaam mijn ogen. Is dit het moment? Ik wacht af en opeens krijg ik een vieze natte dweil in mijn gezicht. Ik proest het uit en haal met mijn hand over mijn gezicht. 'Gatver, lul!' zeg ik boos.

'Dacht je nou werkelijk dat ik je ging kussen?' lacht hij. Snuivend sta ik op en trek mijn T-shirt naar beneden. 'Misschien,' zeg ik onschuldig. Ik grijp een willekeurige dweil van de vloer en begin driftig heen en weer te dweilen. Misschien wil hij mij niet kussen, door die stomme foto... of vindt hij mij gewoon niet leuk? 'Ach, ik ben zeker ook een slet zeker door die foto,' roep ik boos uit.

'Wat?' hij stopt met dweilen. 'Natuurlijk niet. Je bent mijn type gewoon niet.' Ik leg mijn hand in mijn zij en kijk hem uitdagend uit. 'Annabel zeker wel dan?' zeg ik snuivend. Hij grinnikend. 'Jaloers?' spot hij met een enorme grijns. Ik stop met dweilen en voel me opeens dom. Ik voel me rood aanlopen en begin te snuiven. 'Nee, niet op haar. Niemand mag haar volgens mij. Wie is dan wel je type?'