Call it stupid (voltooid)

2.4. Elsa VS. Annabel; Elsa is strontjaloers

Elsa VS. Annabel; Elsa is strontjaloers

-❀-❀-❀-

Vandaag is het eindelijk zaterdag en een week geleden was ik hier heen verhuisd. Het bevalt met eigenlijk prima. Elsa doet poeslief tegen me en ik mag zelfs haar jurk lenen, als we het studentenfeest hebben. Eigenlijk geniet ik er wel van, dat ze me in de watten legt. Vandaag komt mijn neef langs en ik heb hem met een smoes gelokt, omdat mijn kast bijna uit elkaar valt. Natuurlijk wilde hij komen en hij bleef ook bij Chris slapen. Ik kan niet wachten tot dat die twee elkaar ontmoeten, want ik weet dat het Elsa goed doet. Maar of mijn neef Gudio haar leuk gaat vinden, betwijfel ik zeer.

Rond drie uur in de middag, gaat de bel af en ik doe de deur open van de voordeur in de hal. Elsa is ontzettend nerveus en is steeds aan het ijsberen. Om de vijf seconden, vraagt ze of ze er goed uit ziet, haar haar nog netjes zit en of ze niet stinkt. Elke keer zucht ik om haar en zeg dat ze er prima uitziet en niet stinkt. Niet de opgemaakt en niet te overdressed. Dat ook klopt, want ze droeg een spijkerbroek met een leuk, T-shirt dat prachtig om haar heen fladderde. Ze draagt sleehakken, waardoor ze nog langer lijkt en nog dunner. Ze had haar haar gekruld en in een staart gebonden en haar make-up was subtiel.

Na een paar minuten, komt Gudio aan de voordeur en hij begint te kloppen. Elsa maakt een sprongetje en veegt de onzichtbare pluisjes van haar broek. Ze recht haar rug en kin en loopt naar de deur. Ze schraapt haar keel en doet de deur open. Gudio staat met zijn rug naar haar toe en langzaam draait hij zich om. 'Ow. Hé, jij bent zeker de kamergenoot?' zegt hij met een brede glimlach. Hij steekt zijn hand uit en haar knieën beginnen te verslappen. 'J-ja. Haai mijn naam is Elsa,' hakkelt ze en ze doet de deur verder open. 'Kom binnen.' Gudio bedankt haar en net als ze even niet kijkt veegt het zweet van haar handen af aan zijn broek. Gudio heeft zijn oude spijkerbroek aangetrokken en een donkerblauw sweater, dus niet echt geland. Maar toch geeft het hem wat mannelijks. Elsa wilt net wat zeggen, maar zonder pardon loopt hij langs haar heen en omhelst mij. 'Hailey. Hoe gaat het met je nieuwe kamer? Bevalt het een beetje?' Ik knik en wijs naar mijn kast. 'Volgens mij is mijn kast vanbinnen een beetje uit elkaar gevallen.' Hij wrijft over zijn stoppeltjes baard en is diep aan het denken 'Och wat raar!' Hij wrijft over zijn haren, zodat het nog meer overeind gaat staan en dat Elsa even naar de badkamer sprint om water te drinken. Gudio loopt naar mijn kast en doet het open. Bijna valt de berg met kleding over hem heen, die ik erin heb gepropt. 'Ehm. Hailey. Je hebt ten eerste echt teveel kleding, zodat de planken scheef komen te staan,' zegt hij schaapachtig. Ik begin nep nonchalant te lachen en klap op de schouder van mijn neef. 'Ach, je hebt helemaal gelijk. Dom dat ik het zelf niet heb gezien.' Gudio doet de planken weer terug op de schroeven. 'Ben ik alleen hiervoor helemaal hier naartoe gaan reizen? Het was verdomme anderhalf uur rijden!' bromt hij. 'Niet zo brommen, Gudio. Je kwam ook hier heen om mee te gaan naar het studentenfeestje!' zeg ik snel. 'Zullen we met zijn drieën ergens gaan lunchen? Elsa en ik hebben zoveel honger!' zeg ik overdreven en trek een smekend pruillipje.

'Ja tuurlijk. Dat heb ik wel verdient,' zegt Gudio lachend en hij maakt al aanstalten te gaan. Elsa stormt de badkamer uit. 'Wacht op mij,' zegt ze hoog en ze glipt langs Gudio heen en loopt voor hem uit de trap af. 'Ik weet een super knus restaurantje, waar we gezellig kunnen eten,' zucht ze en haar handen gaan op haar borst. 'Wat leuk,' zegt Gudio afwezig, onder tussen kijkend naar de schilderijen die aan de muren hangen.

Buiten is het lekker warm, maar niet stik benauwd. Elsa kruipt tussen Gudio en mij in en begint tegen hem te praten. 'Gudio is het niet?' zegt ze.

'Uhuh. En jij bent toch Elsje?' zegt Gudio en hij zwaait naar een stel jongens. 'Nee. Mijn naam is Elsa en...' Ze maakt haar verhaal niet af, want Gudio was naar het groepje jongens gelopen en hun al begroet. 'Oude studiegenoten,' zeg ik zachtjes en moet lachen om de houding van Elsa. Het is een beetje teleurstellend en ergernis. 'Het komt wel goed, Elsa. Hij moet je gewoon wat beter leren kennen,' moedig ik haar aan.

Als we met zijn drieën zijn aangekomen bij het restaurant, haakt Elsa haar arm in die van Gudio, die haar verbaasd aankijkt. 'Ik weet een mooi plekje waar we met zijn twee- ik bedoel drieën kunnen zitten,' lacht ze suikerzoet en trekt hem mee naar achter. Als we gesetteld zijn – ik naast Gudio en Elsa tegenover hem- beginnen we de menukaarten te bekijken. 'Gudio. Wat doe je voor opleiding?' Gudio is druk bezig met bestuderen van de kaart en ik geef hem een harde por. Verward kijkt hij op. 'Wat?'

'Wat je doet voor studie?' zegt Elsa en ze knippert met haar ogen. Haar hoofd legt ze op haar handen. 'Ik doe een opleiding in houtbewerken,' zegt Gudio trots.

'Wat sexy,' hoor ik Elsa zachtjes fluisteren. 'Weet je al wat je wilt, Gudio?' Gudio begint te knikken en wrijft nog even over zijn kin. 'Ik denk het broodje met zalm, pesto en rucola.' Tevreden klapt hij het boek dicht. 'Die is echt héérlijk! Die neem ik ook,' zegt Elsa overdreven en slaat haar boek dicht.

'Wat studeer jij, Elsa?' Elsa voelt zich zeer gevleid dat hij het vraagt, want ik herken dat meteen in haar gezichtsuitdrukking. 'Psychologie,' zegt ze.

'Ach, wat leuk! Dat wilde ik ook studeren eerst, maar was ermee gestopt omdat ik iets met mijn handen wilde doen.' Elsa straalt helemaal en ze kijkt tevreden uit haar ogen. De bediende komt naar ons toe en als ze begint te praten, herken ik haar stem. 'Welkom bij Paetatas. Wat kan het zijn?' Ik kijk op en zie Annabel aan onze tafel staan. Annabel herkent ons ook en begint te glimlachen. 'Hailey. Wat leuk dat je hier bent!' zegt ze. Annabel ziet er niet meer uit hoe ze vroeger was. Ze heeft haar haar nonchalant opgestoken en haar make-up is een stuk minder dan eerst. Ze draagt platte schoenen in plaats van hakken en haar sieraden zijn allemaal af. 'Wat zie je er prachtig uit Annabel!' keer ik. 'Dit is mijn neef Gudio.' Mijn hand doe ik plat, ter teken van aanwijzing. Gudio staart haar lang aan en begint langzaam te glimlachen. Hij begint op te staan en geeft haar een hand. 'Aangenaam.' Annabel schudt zijn hand en begint te glimlachen naar hem. Elsa kijkt wat jaloers naar wat er net voor haar ogen is afgespeeld en begint luid te kuchen. 'De bestelling, graag,' sneert ze naar Annabel. 'Ja? Vertel maar,' zegt Annabel rustig.

'Voor mij een broodje zalm en ook voor Elsa,' zegt Gudio. Elsa is wat gerust dat hij heeft onthouden wat ze ook wilde en gaat wat meer ontspannen zitten. 'Voor mij het tomatensoepje met stockbrood.'

'Willen jullie ook wat drinken?' vraagt Annabel en ze schrijft de bestellingen op.

'Een kan met water graag,' zeg ik en we geven de menukaarten terug aan Annabel.

'Komt eraan,' zegt Annabel en ze loopt snel richting de keuken.

'Hoe ken je haar?' vraagt Gudio nieuwsgierig.

'Och. Van de highschool. Vroeger was ze écht een bitch. Maar nu is ze zeer verandert en super vriendelijk. Ik zie haar bijna als een vriendin.' Ik begin wat te spelen met mijn servet en kijk richting Elsa die aandachtig naar me luistert en af en toe naar Gudio kijkt. 'Wat studeert ze?' gaat Gudio verder met praten. 'Rechten,' zucht ik. Shit, zo mag het absoluut niet gaan! 'Wat ongelofelijk gaaf,' zegt Gudio.
'Ach. Het is een ongelofelijke saaie studie,' zegt Elsa en kijkt naar zijn gezichtsuitdrukking. Gudio knikt alleen maar en scant het restaurant. Na een kwartier komt Annabel terug met allemaal borden en een andere bediende komt aan met een dienblad met water. Het wordt voor ons neergelegd en Annabel wenst ons smakelijk eten. Elsa begint wat te klagen dat het veelte lang duurde. 'Het spijt ons. Maar het is druk,' zegt Annabel en net als ze zich wilt omdraaien, grijpt Gudio haar arm. Even kijkt ze hem geschrokken aan, maar ontspant zich als ze hij haar aankijkt. 'Kom jij ook op het studentenfeest?' vraagt hij en kijkt haar afwachtend aan. Ze knikt en glimlacht naar hem. Hij laat haar langzaam los en draait zich om naar zijn bord. Ergens heb ik medelijden met Elsa, maar ergens ook echt totaal niet. Ik ben benieuwd hoe dit afloopt.