Call it stupid (voltooid)

2.8. Surprise Biatch!

Surprise Biatch!

'Ben je al naar de dokter geweest?' vraag ik me af. Duizenden vragen gaan door mijn hoofd. Zal het van Annabel zijn? Nee, want het duurt altijd een paar maanden voordat het echt actief wordt. Ik schraap mijn keel en kijk naar zijn voeten. 'Ja,' fluistert hij en begint op zijn nagels te bijten. 'Ik heb antibiotica gekregen en andere medicijnen. Hij zei dat ik op tijd erbij was, anders was het misschien te laat zijn geweest.' Bij zijn laatste woorden, krijg ik een brok in mijn keel.

'Je ouders moeten het weten!' zeg ik hardop. Hij gooit zijn armen in de lucht en een harde sssst, komt uit zijn mond. 'Nee. Dat ga ik absoluut niet doen. Hailey, je weet dat in onze cultuur echt niet kan.' Ik knik en leg mijn hand op mijn kin. 'Is het van Annabel?' Gudio zucht en begint te kreunen.

'Nee, van een one nightstand.' Heeft Gudio ook zo'n kant? Dat had ik echt niet van hem verwacht.

'Annabel moet zich ook laten testen. Stel dat?' zeg ik.  Gudio ogen worden groter.

'Ze kan het niet hebben. We hadden een condoom gebruikt,' zegt hij snel.  Moeizaam zucht ik en ijsbeer door mijn lege kamer. 'Maar stel dat het gescheurd is, Gudio?' Gudio grijpt mijn schouders vast en schudt me nog net niet door elkaar. 'Luister. Zij mag écht niet weten dat ik het heb.' Boos sla ik zijn armen weg.

'Maar verzwijgen voor haar, is ook niet oke.' Ik zie Gudio's mond verstrakken en nu is het zijn beurt om te ijsberen. 'Hailey. Jij moet gewoon een gesprek met haar aangaan en vragen of ze al getest is op Aids.' Ik begin langzaam te knikken, maar ook weer snel te schudden.

'Nu mag ik jouw zooi gaan oplossen, terwijl jij zo dom bent geweest om geen condoom te gebruiken tijdens je onnozele seks!' schreeuw ik.

'Niet zo hard!' buldert Gudio. 'Wat had ik net gezegd?'

'Nu schreeuw jij ook!' gil ik terug en mijn vinger gaat trillend zijn kant op. Mijn kamerdeur wordt open gezwaaid en Boo staat in de deurgat. 'Wat had je net gezegd, Gudio?' zegt Boo nieuwsgierig en slaat haar armen over elkaar. 'Zie je nou wel, idioot?' sis ik. 'Los het maar op.'

Gudio loopt kalm naar Boo toe. 'Boo. Wij willen allebei iets anders eten.' Gudio kijkt opgelucht mijn kant op en ik knik tevreden. 'Ik geloof jullie niet. Jullie hebben een groot geheim,' fluistert ze en slaat haar armen over elkaar. Haar ogen worden twee streepjes en ze leunt tegen de deurpost aan. 'Ik ga niet weg voordat jullie het zeggen. En ik kom er toch wel achter, als jullie het geheim bewaren.

'Boo. Donder gewoon op,' bulder ik en met een paar stappen ben ik bij haar. Met een klein zetje zet ik haar op de gang en smijt de deur dicht. Vervolgens grijp ik Gudio's arm beet en sleur hem naar het raam, zodat Boo niet mee kan luisteren. 'Ik doe het,' fluister ik. 'Omdat jij mijn familie bent.' Opgelucht haalt hij adem en drukt mij tegen zich aan. 'Bedankt.' Ik druk hem zachtjes van hem af en lach schaapachtig. 'Ik beloof niet dat het gaat lukken. Anders zou je het echt zelf moeten doen.' Ik steek mijn hand uit en hij schudt het. 'Laten we gaan eten,' zegt hij en loopt voor mij uit naar de huiskamer.

****

Ik haal diep in en uit. Het is de dag nadat Gudio had bekend dat hij Aids had. De deur van Annabel, is helemaal wit geschilderd met een soort glimmende lak laag erover heen. Er staat met krulletters Home Sweet Home op de deur en als ik de bel indruk, hoor ik een vrolijke melodie. De deur wordt opengerukt en Annabel staat voor mijn neus. 'Hailey!' sjilpt en pakt mijn hand vast en trekt mij naar binnen. 'Je bent op het goede moment gekomen. Dames, zeg eens hallo tegen mijn oude frenamy en nu beste vriendin, Hailey?' Mijn mond valt open als mijn oksels beginnen te klotsen als ik zie waar ik ben beland. Ik kwam voor een nuchter gesprek, één op één, maar nu zitten er een stuk of vijf blonde meiden in de kamers elkaars teennagels te lakken en krulspelden in elkaars haren te doen. 'Potjandorie,' fluister ik. Annabel pakt mijn leren jackje vast en hangt het op aan de kapstok aan de muur. Op het bed en over de grond verspreid, zitten allemaal meiden met opgevulde borsten en meiden die regelmatig onder de zonnebank duiken. Overal zijn kaarsen aangestoken en er hangt een gezellige sfeer. 'Hallo!' zeggen ze in een koor en beginnen allemaal te giechelen. 'Ehh. Annabel..'

'Och, meisje. Kom er gezellig bij zitten. Je ziet er ook zo leuk uit!' zegt ze vrolijk en loopt naar haar keukentje. Verbaasd kijk ik naar mijn Nike sportbroek en mijn rode slobber T-shirt. 'Wel schoenen uitdoen hoor!' Annabel wijst naar mijn vertrapte Converse schoenen en braaf doe ik ze uit. Zachtjes laat ik me op de grond zakken tussen andere. Annabel stelt iedereen aan mij voor en legt een kop thee voor mijn neus neer. Ik wil deze bullshit helemaal niet...

De meiden beginnen te giebelen en gaan verder waar ze mee bezig waren. Annabel gaat naast mij zitten en neemt een slok van haar thee. 'Wat leuk dat je er bent!'

Ik begin te lachen als een boer met kiespijn en neen een slok van mij thee. 'Brandnetel thee. Dat is goed voor je huid,' zegt ze. Vandaar die vieze grasmaak...

Een meisje genaamd Kaitlyn met blond haar pakt zachtjes mijn hand en begint mijn vingernagels rood te kleuren. 'We waren net bezig om elkaar op te maken want we gaan naar een grootfeest,' zegt Annabel. 'Jij gaat zeker ook mee?' Ze buigt haar hoofd naar mij toe.

'Al mijn vriendinnen weten dat ik bezig ben met Gudio,' fluistert ze en begint zachtjes te lachen. Ik slik en kijk naar mijn benen. 'Heb je nog wat van hem gehoord?' vraag ik. Ze schudt haar hoofd en zucht. 'Ach. Ik laat me ook niet zoveel van mijzelf horen. Maar binnenkort ga ik hem weer bellen.' Ze stoot met haar schouders tegen mijn schouders aan en begint te grinniken. Ik slik moeizaam en kijk snel de andere kant op. 'Hailey heeft een hele knappe vriend,' zegt Annabel. 'Echt eentje op om jaloers op te worden.' Iedereen zucht synchroon en handen worden naar de borst gebracht. Ik rol met mijn ogen en knijp mijn ogen samen als iemand aan mijn haar begint te trekken. 'Hij laat gewoon boeren en scheten. Soms is hij ook lomp hoor,' zeg ik mat. Niemand luistert, want iedereen is aan het kletsen. Mijn make-up wordt aangebracht en ik weet nog steeds niet waarom ik dit allemaal goedkeur. 'Hailey. Je mag wel een setje hakken lenen van me? En een jurkje natuurlijk,' zegt Annabel. Iedereen begint op te staan – nogal wankelend op hun vijftien centimeter glitterhakken- en lopen voor mij uit naar de inloopkast van Annabel. Iedereen praat door elkaar en begint dingen uit de kast te halen en iedereen begint dingen voor mijn lichaam te houden. Een zwart glitterjurkje, wordt voor mij gehouden. 'Deze is perfect!' gilt een meisje genaamd Lillian en weer zucht iedereen synchroon. Ze duwen de jurk in mijn handen en pakken hakken uit een andere kast. De hakken zijn zwart glanzend. De hak is lang, dun en er zit een stiletto onder de voet. Achter de hak is het rood. De hakken worden ook in mijn handen geduwd en iedereen verlaat de kamer. Langzaam kleed ik me om en gooi mijn haar naar achter. Zachtjes loop ik heen en weer en na een paar keer oefenen, loop ik de kamer in. Ik tuit mijn lippen en maak een kushandje. Iedereen begint te joelen en de voordeur wordt open gesmeten. 'Let's go, meisjes!' gilt Annabel en iedereen begint te juichen. Waar ben ik in godesnaam mee bezig? De limousine staat voor de deur van het appartement en iedereen stapt in.

De muur is bekleed met allemaal lichtjes en het lijkt alsof er allemaal sterretjes aan het plafond vastzitten. Er gaat een spiegel rondt, zodat iedereen netjes zijn lipstick kan bijwerken. Ik kijk naar mezelf in de spiegel en herken mezelf bijna niet meer. Een dikke laag make-up siert mijn gezicht en mijn haar is gekruld. Tevreden geef ik de spiegel door. Champagne wordt doorgegeven en iedereen neemt een slok uit de fles. Snel geef ik de fles door, want stel je voor dat iemand een koortslip heeft? We komen aan bij een soort groot gebouw. Het is iets totaal anders wat ik had verwacht, want het is ontzettend chic. Ik hoor geen muziek en ik zie geen kotsende mensen buiten. Opgelucht haal ik adem en stap de limousine uit, als het tot stilstand is gebracht. De limousine rijdt weg als iedereen eruit is en als we voor de ingang staan, wordt het opengemaakt door een portier en niet door een uitsmijter. De zaal is helemaal van goud en het is adembenemend mooi. Zachtjes blaas ik uit en als iemand voor mij staat met een dienblad met Bowl, pak ik er gretig eentje. Het valt me op, dat er veel jonge mensen rondlopen, maar wel vooral jongeren met veel geld. 'Dit is een feest voor vrijgezellen,' zegt Annabel. 'Jij bent dan niet vrijgezel, maar het is altijd leuk om mee te gaan.' Ik knik en pak nog een glaasje Bowl van een dienblad en in één tuig gaat het naar achteren.

'Mag ik deze dans?' Langzaam draai ik me om en kijk recht in de ogen van Shane. Mijn ogen worden groot en mijn mond zakt naar beneden. Hij kijkt mij met samengeknepen ogen aan en zijn armen vouwt hij voor zijn borst. 'Surprise, Hailey.'