လယ်တောဆီမှ လုပ်ကြံသတ်ဖြတ်သူ (MM-translation)

တောပြင်သို့ အောင်မြင်စွာ ထွက်နိုင်ခဲ့ပြီ

[Unicode]
လယ်တောဆီမှ လုပ်ကြံသတ်ဖြတ်သူ
အခန်း ၉။ ။ တောပြင်သို့ အောင်မြင်စွာ ထွက်နိုင်ခဲ့ပြီ

တောတွင်း နွေနေ့ခင်းတစ်ခုတွင် ပုဇဉ်းရင်ကွဲများက တေးဆိုနေကြသည်။ ထိုအချိန်မှာ အပြင်လူတစ်ယောက်သာ နေရာမှာ ရှိလျှင် ဤကဲ့သို့ မြင်ကြပေမည်၊ လေဟုန်လို ရွေ့နေသာ လူတစ်ယောက်နှင့် ကျောပေါ်မှာ အထုပ်အပိုးကိုယ်စီနှင့် သူ့နောက်သို့ အပြေးလိုက်နေသော ဝံပုလွေနှစ်ကောင်၊ ပြီးတော့ ထိုလူ့ရင်ခွင်ထဲတွင် ဆံပင် ကျစ်ဆံမြီး အဝတ်ပုံပန်းမကျနှင့် မိန်းကလေးတစ်ယောက်။

"ရှင်... နားချင်သေးလားဟင်။" စုရွှေလျန် မော့ကြည့်မိသည့်အခါ လင်းစစ်ယောင်၏ နဖူးတွင် ချွေးစက်လေးများ စို့နေကြောင်း တွေ့ရသဖြင့် နူးညံ့စွာ မေးလိုက်သည်။

လင်းစစ်ယောင်သည် စုရွှေလျန်၏ အမေးကို ကြားသော်လည်း တစ်ချက်သာ ငုံ့ကြည့်လိုက်သည်။ ရပ်ဖို့ စိတ်ကူးမရှိသေးပေ။

စုရွှေလျန် နှုတ်ခမ်းကိုသာ ကိုက်မိသည်၊ သူ ဘာဆက်ပြောရမှန်း မသိတော့။ လင်းစစ်ယောင် အမြင်မှာတော့ သူသည် ကိုယ်ခံပညာမတတ်သော သာမန်မိန်းကလေးငယ်တစ်ယောက်သာ ဖြစ်သည်။ ပြီးတော့ လမ်းလျှောက်လျှင်ပင် သူ့လမ်းလျှောက်နှုန်းမှာ အခြားသူများထက် နှေးပေဦးမည်။ ဆိုတော့ သူသည် လင်းစစ်ယောင်အတွက် ဝန်ထုပ်ဝန်ပိုးလို ဖြစ်နေပြီလား။

စုရွှေလျန်၏ အမူအရာကို မြင်လိုက်ရပြီးနောက် လင်းစစ်ယောင် သက်ပြင်းငွေ့ငွေ့လေး ချမိသည်။ ပြန့်ပြန့်ပြူးပြူး ရှိသော နေရာလေးတစ်ခုကို ရွေးပြီးနောက် သစ်ပင်တစ်ပင်ဘေးက ကျောက်တုံးကြီးတစ်တုံးပေါ်တွင် စုရွှေလျန်ကို အသာအယာ ချပေးလိုက်သည်။ ပြီးတော့ "ရေရနိုင်မယ့်နေရာ ရှာလိုက်ဦးမယ်"ဟု ဆိုကာ လှည့်ထွက်သွားသည်။ တစ်စွေ့လောက် ခုန်လိုက်သည်နှင့် သူသည် စုရွှေလျန်၏ မြင်ကွင်းထဲမှ ပျောက်သွားလေတော့သည်။

သူ စိတ်များဆိုးသွားလား မသိဘူးတော့? စုရွှေလျန်သည် အနည်းငယ်ထုံနေသော လက်မောင်းလေးများကို ပွတ်ရင်း တွေးနေမိသည်။ လင်းစစ်ယောင်၏ အသံထဲတွင် တင်းမာမှုတစ်ခုကို သူ အသေအချာ ခံစားလိုက်ရသည် မဟုတ်ပါလော။ သို့ပေမယ့် လင်းစစ်ယောင်တစ်ယောက် ပင်ပန်းမှာ သူစိုးရိမ်မိသည်။ သူ့ခန္ဓာကိုယ်သည် ပေါ့ပေါ့လေး ဆိုသော်လည်း ဆယ့်ငါးနှစ်သမီးတစ်ယောက်၏ ခန္ဓာကိုယ် မဟုတ်လား။ သူ့ကို တစ်နာရီလောက် ဆက်တိုက် ချီလာရပြီး လင်းစစ်ယောင် မပင်ပန်းဘဲ နေနိုင်မလား။