လယ်တောဆီမှ လုပ်ကြံသတ်ဖြတ်သူ (MM-translation)

စပျစ်ဝိုင်

လယ်တောဆီမှလုပ်ကြံသတ်ဖြတ်သူအခန်း ၈၈။ ။ စပျစ်ဝိုင်

ဖန်းဟွာမြို့၌ နွေရာသီလယ်ကာလဖြစ်၍ အိမ်တိုင်းရှိ သစ်သီးဝလံများ မှည့်နေပါသည်။

စပျစ်သီး၊ သစ်တော်သီး၊ တရုတ်ဆီးသီး၊မက်မန်းသီး၊ လိမ္မော်သီး၊ မင်းကွတ်သီး... နွေရာသီသစ်သီးဝလံအားလုံးနီးပါးကို ဖန်းဟွာမြို့တွင်တွေ့နိုင်သည်။

ခြံထဲသို့ ပြောင်းရွှေ့ထားသော တရှီတောင်မှ သယ်ဆောင်လာသော အနက်ရောင်စပျစ်နွယ်ပင်နှစ်ပင်မှာလည်း အသီးများစွာဖြင့် ချိတ်ဆွဲထားခဲ့သည်။

"တော်တယ် အစ်မ စပျစ်သီးတွေ အများကြီးပဲ။ အဲဒါတွေအားလုံးကို မစားနိုင်ရင် စိတ်မကောင်းဖြစ်မိမှာ အမှန်ပဲ။ ဘာကြောင့် သူတို့ကို ရွေးပြီး ဝိုင်မချက်တာလဲ" စစ်ထူယွင်သည် ချယ်ရီပင်အကိုင်းအခက်ပေါ်တွင် အိပ်နေပြီး တောက်ပြောင်သော စပျစ်သီးနက်တစ်စည်းကို သူ့လက်ထဲတွင် ကိုင်ထားပြီး ပျင်းရိသောလေသံဖြင့် မေးသည်။

"ဟုတ်တယ်၊ မနှစ်ကတည်းက စပျစ်ဝိုင်ကို ချက်ချင်နေခဲ့တာ၊ အခုတော့ မှည့်နေပြီ..." စုရွှေလျန်၏ မျက်လုံးများ တောက်ပလာသည်။ "ယွင်အာ၊ နင် ဝိုင်လုပ်နည်းသိလား"

"ဟင့်အင်း မဟုတ်ဘူး၊ ဝိုင်သောက်နည်းကိုပဲ သိတယ်..." စစ်ထူယွင်က မယဉ်ကျေးသိမ်မွေ့စွာ ပြန်ဖြေသည်။

"အိုး..." စုရွှေလျန်သည် စိတ်ပျက်အားလျော့စွာဖြင့် သူမ၏ပခုံးကို ဖက်ထားလိုက်သည်။ ပျော့ပျောင်းသော ဆိုဖာကို မှီ၍ ဗိုက်ကို အပြင်သို့ အနည်းငယ် တွန်းထုတ်လိုက်သည်။ "ဟူး အားယောင်က ငါ့ကို ဒီလိုလုပ်ခွင့်ပေးမှာမဟုတ်ဘူး။"

"ဦးလေး ဝိုင်လုပ်နည်းသိတယ်မဟုတ်လား" စစ်ထူယွင်သည် သူ၏စပျစ်သီးများကို ဝါးစားကာ သစ်ပင်ကြီးများ၏ အကိုင်းအခက်များကို ချိုးပြီး တောင်ပေါ်နေထွက်ပြီးနောက် ဖန်းဟွာမြို့တစ်လျှောက် လေနုအေးများကို ခံစားနေပါသည်။

"သူက ဝိုင်လုပ်နည်းသိတာလား" စုရွှေလျန် အလွန်အံ့သြသွားခဲ့သည်။ သူက စပျစ်ရည်လုပ်နည်းကို သိသည်ဟု တစ်ခါမှ မပြောခဲ့ဖူးပေ။ ကွေ့ဟွားရနံ့ဝိုင်ကို ပြီးခဲ့သော အကြိမ်တွင် သူသည် စာအုပ် အဆင့်ဆင့် လိုက်လုပ်ခဲ့ရသည်။