-tamamlandı-
Genç Prens Jeon'un herkesten gizlediği bir sırrı vardı. O bir vampirdi...Ve yeni avı hiç şüphesiz Kim hanedanlığının yeni Kral'ı Kim Taehyung'du..
Ölmek için güzel bir yol biliyorum "Aşık olmak"...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Kral Kim Taehyung sarayın bahçesinde ellerini arkasında birleştirmiş, bakışları az sonra açılacak kapının ardındaki yüzü beklerken, gerginliği hat safhadaydı. Mektubu göndermesinin ardından bir gün dahi geçmeden Prens'in sarayına geleceği haberini duymasıyla şaşkınlığı artmış, eli ayağı birbirine dolanmıştı adeta.
Prens bu kadar aceleyle gelecek kadar mı merak etmişti kendisini? Belki bir kaç gün ya da bir hafta sonra gelir diye düşünmüştü Kral. O vakte kadar Prens için yaptığı resmi kaybettiğinden, yenisini yapacak o gelince ona hediye olarak sunacaktı. Ama şimdi Prens'e hediye etmek için elinde bir tablo yoktu, buna canı sıkılıyordu içten içe.
Diğer bir yandan da henüz geçmeyen ağrıları sebebiyle Prensle iyi ilgilenememektende korkuyordu. Kral Kim Taehyung çok ince ve zarif düşünen bir Kral olduğundan ötürü misafirini en iyi şekilde ağırlayamamanın endişesini taşırken, gözleri sarayın açılan bahçesine kenetlendi. Askerler tarafından yavaşça açılan büyük kapının ardında Prens'in ihtişamlı bedeni göründü. Beyaz uzun yeleli atının üzerinde siyah altın işlemeli pelerini ve uzun saçlarının üzerindeki görkemli tacıyla Prens, yavaşça Kim Krallığı'nın sarayına giriş yaptı.
Çiçekler uçuşuyor, kuşlar cıvıldıyor, güneş soğuyan kalpleri sıcacık yapıyordu. Prens Jeon' un nefret ve öldürme arzusuyla çarpan kalbini ısıtan ise sarayının önünde bir güneş gibi parıldayan Kim Taehyung'dan başkası değildi. Bakışları birbirini bulduğunda görünmez bir iple ruhları birbirine çekiliyordu adeta. Kendilerinin bile yavaşça farkına vardıkları bu durum iki düşman için oldukça tehlikeli bir hal içeriyordu.
Prens Jeon yavaşça atından indiğinde kendisine doğru gelen Kral'a gülümseyerek selam verdi. Bir kaç adım uzağındaki Kral'ın heyecanla çarpan kalbinin sesini duyabiliyor, yalnız olmadığı için içten içe mutlu olsa da yüzünde düz bir ifadeyle Kral'a bakmaya devam ediyordu.
"Kral'ım..."
"Prens'im sarayıma hoş geldiniz"
"Hoş buldum, sizi böyle sağlıklı gördüğüm için mutluyum"
"Benim için endişelendiniz mi yoksa Prens Jeon?"
Prens Jeon, Kral için endişelendiğini mektubunda ziyadesiyle yazmıştı lakin Kral bunu gözlerinin içine bakarak söylemesini istiyordu. Onun sesinden duymak istiyordu çünkü söylediklerinde samimi mi bilmek istiyordu. Prens Jeon, yan bir gülüş sundu Kral'a ve duymak istediği o sözleri söylerken sadece sözleriyle değil bakışlarıylada Kim Taehyung'un kalbinin sıkışmasına sebep oldu.
"Sarayınıza gizlice girip, sizi görmek isteyecek kadar çok endişelendirdiniz beni Kral'ım"
Kral Prens'in böyle bir şeyi yapamayacağını elbetteki biliyordu lakin o gece yatak odasında uykuya dalmak üzereyken onun sesini duyduğu ve onun kokusunu aldığını hissettiği zamanı düşünmedende edememişti. Prens'in sözlerinin doğruluk payı olabilir miydi, her hareketi, her sözü yahut baştan aşağı kendisi komple bir gizem taşıyan Prens kendisi için böyle bir şey yapabilir miydi? Bilemezdi, ihtimal vermedi buna elbette.
