Arden'in Sillesi

0.4

Karnıma bir yumruk daha yemem ile iki büklüm oldum. ama ufak inlemeler dışında sesim çıkmıyordu.

Cevher ve Arjin bu durumdan sıkılmış olacak ki Cevher, Arjin'e bir baş hareketi yaptı ve alaycı bir şekilde konuştu.

"böyle sessiz sessiz olmuyor ama esker hanım, biraz eğlenelim." benim, ve saatlerdir benimle beraber dayak yiyen askerlerin kaşları çatıldı.

Neredeyse üç saattir dayak yiyorduk. Ve bende dahil hiçbirimizin Ağızından tek bir acı dolu ses çıkmamıştı.

Aksine, her vurduklarında güldük ve dalga geçtik.

Arjin bir varile benzin döktü ve ateş yaktı.

Ben daha şimdiden ne bok yapacaklarını anlamıştım.

Yüz ifadelerinden de anlaşılacağı üzere askerlerde anlamıştı.

Arjin yanan ateşin içine demir çubuğu soktu ve közlenmesi için iyice ateşte gezdirdi.

Isındıktan sonra sırıttı ve bir çok kez darbe yemiş karnıma bir anda bastırdı demir çubuğu.

Daha önce de aynı yerden darbe yediğim için çektiğim acının ikiye katlanması sonucu ağızımdan bir çığlık firar etti.

Cevher kahkaha attı ve keyifle konuştu.

"işte şimdi eğlenmeye başladım esker."

Acıdan olacak ki sinirle bağırdım. " eğlen, eğlen! O eğlenen taraflarını sokacağım sana ben!"

Bir kahkaha daha attıktan sonra yanıma geldi ve cebinden çakısını çıkardı.

Bir eliyle saçıma asıldı. Bir diğer eliyle  de çakıyı boynumda dolaştırıyordu.

Askerler ise gözlerinden ateş çıkararak burnumun ucundaki adama bakıyorlardı.

" bu akşamki işimizi biraz ileri mi çeksek sence? Ne dersin ajan?" dediğinde askerler sinirle bağırdı.

"hele bir dokun ona! dokunduğun yerlerini götüne sokarım şerefsiz!" bağırması ile arkamdaki adam daha çok keyiflendi.

Bende ona bu keyifi verememek için aklımda yaptığım planı devreye sokmaya karar verdim.

Yoksa bok kurtulurduk buradan.

İğrendiğimi saklamak için sesimi muzip bir tonda tutmaya çalıştım.

ama ne kadar başarılı oldum, bilemiyorum. "çekelim bencede Cevher, canım çok sıkılıyor."

Cevher saçıma asılmayı bıraktı ve Arjin dahil içeride bekleyen beş adamı dışarıya çıkardı.

Tahminimce kapının önünde iki adam vardı. buradakiler dışarıya çıkınca altı olacaktı, Arjin'i de sayarsak yedi kişilerdi.

Diğerleri bu saatte devriyeye çıkıyorlardı.-eğer saati yanlış hesaplamadıysam- Sadece kampın girişinde iki adam olurdu.

Askerler dediğim şeye kaşlarını çattılar ama bir planım olduğunu anlamış olacaklar ki seslerini çıkarmadılar.

Cevher sırıtarak karşıma geçti ve beni öpmek için harekette bulundu fakat yapamadı. "Cevher, ellerimi çözmeyecek misin? Nasıl halledeceğiz işlerimizi böyle?"

Dediğimi mantıklı bulmuş olacak ki arkama geçti ve ipleri çözmeye başladı. Bende askerlere dönüp sırıttım.

Daha sonra Cevher önüme geldi ve ayaklarımıda çözdü.

Çözer çözmez hemen ayağa fırladım ve Cevher'in ağızını kapatarak demin cebine attığı çakısını tek hamlede çıkardım.

Çakıyı boğazına doğru tutarken Cevher'in gözleri korku ile büyümüştü. Diğerleri ise sırıtıyordu.