Arden'in Sillesi

2.7

Uçaktan indiğimde Ali abi beni karşıladı.

Beni kendine çekip sarıldığında bende ona karşılık verdim. "hoşgeldin, kardeşim."

"hoşbulduk, abi." ayrıldığımızda da elimden valizimi aldı ve ben buna karşı koymadım.

Taşısın azıcık, abim değil mi?

Abin.

E yanii.

Ali abiyle arabaya gidene kadar bol bol sohbet etmiş, dedemlerle tanışma hikayemi anlatmıştım.

Arabaya geldiğimizde Ali abi valizimi bagaja yerleştirdi. sonra arabaya bindik.

"karargaha, değil mi?" dediğinde başımı sallayarak onayladım onu.

"önce lojmana giderim, sonra albayın yanına gideceğim."

"tamamdır!" diyerek enerjik bir şekilde  onayladı beni ve karargaha sürmeye başladı.

O sırada telefonuma mesaj gelince açıp baktım.

Akif: geliyormuşsun, babam söyledi.

Siz: evet, görev var.

Akif: ne zaman gideceksin?

Siz: vallahi hiçbir bilgim yok. Şimdi karargaha geçiyorum, öğreneceğim. Tek bildiğim zor ve uzun bir görev olacağı.

Akif: bende çıktım geliyorum karargaha, göreve gitmeden göreyim seni birtanem.

Siz: iyi gör bakalım, görüşürüz orada.

Akif: görüşürüz gülümm.

Telefonumu kapatıp cebime koyduktan on dakika sonra karargaha vardık.

Asker bize hemen tekmil verip kapıyı açtı.

Cidden şu kapıyı bile özlemişim...

Ali abi arabayı park ettiğinde indim ve bagajdan valizimi indirdim.

birlikte timin olduğu dinlenme odasına gidiyorduk şimdi.

İceriye girdiğimizde hepsinin gözü bize döndü  ve direkt ayağa kalkıp selam verdiler.

'rahat.' demem ile hızla gelip bana sarıldı Melih.

"çok özledim abla." kollarımı ona sararken saçını öptüm ve gülümsedim.

"inşallah beni özlediğin gibi içtimalarımı da özlemişsindir, Melihciğm."  Melih, hemen korkuyla gözlerini kaçırırken Kerem Melih'i çekti ve o sarıldı bu kez bna.

"ablam be, kokun burnumda tüttü."
Saçını karıştırıp öptüm. "ne kadar çok özlemişsiniz lan beni!"

Kerem ile ayrıldıktan sonra Alp geldi ve o da sarıldı. "komutanım mümkünse bir daha gitmeyin bizden uzağa."

Kaşlarım havalanırken kafasına vurdum. "Allah allah, bak sen." diyip güldüm.

Sonra Kılıç ve Yavuz geldi yanıma.

İlk Kılıç ile sarıldım. O grubun sessiziydi.  Aslında üç yıl önceye kadar değildi.

Ama üç yıl önce pislik bir saldırıda sözlüsünü şehit vermişti.

O günden sonra içine kapandı ve derdi olduğu zaman bir tek bana geldi.

"özledim lan." dedi hafif sırıtarak. Bende sırıttım ve daha sıkı sarıldım. "bende lan." daha sonra Yavuz ile sarıldım.

Onun kardeşi epilepsi hastasıydı ve ilaç paraları için ailesine para gönderiyordu her ay.

Kendisi zor durumda kalınca da başta ben olmak üzere hepimiz yardım ediyorduk.