Tears of midnight Crystal

Chapter 7

Kohen's Pov.

Pagkatapos ng power session namin ay dumiritso na ako sa gubat. Nais kong malaman kung ano ang meron sa iba't ibang clan. Kung ano ang mukha nila. Kung anong uri sila.

Lahat yan ay nanatiling tanong sa isipan ko. Hindi nila ako sinasagot sa tuwing nag tatanong ako about sa mga bagay na iyan. Alam ko na man na magkalaban kami. Ayaw ko lang talaga silang kalabanin at ipakita sa kanila na may pag asa pang maibalik ang ang apat na magkapatid sa dati.

Batid ko ay may dapat gawin para maibalik ang mga statwa ng mga lord sa dati.

"Knight? maari ko bang malaman kung saan ka pupunta? batid ko ay kailangan mo munang magpahinga sa iyong silid dahil alam ko na ikaw ay pagod power session natin Kanina." Ani ni Ozry. Isa sa mga naging kaibigan ko sa power session. Ito ay kung saan ang mga binata at dalaga ng clan ay nag eensayo sa kanilang kapangyarihan.

"Ako ay mag lalakad-lakad lang muna, hindi pa kasi ako napapagod, mauna kana" simpleng sabi ko sa kanya at iniwan na siya.

Ayaw kong isabi sa kanila na pupunta ako sa gubat dahil seguradong magagalit ang Hari.

Sa gitna ng pag lakadlakad ko sa gubat ay may narinig ako sa unahan na nag lalakad rin. Sinundan ko ang tunog nito.

Habang sinusundan ko ang tunog ay nagulat ako nang may babaeng sumigaw sa harapan ko.

"Ay petrang kabayo!" Nagulat ako sa sigaw niya. Nakapikit siya. At nang ibinuka niya ang mga mata niya ay nakita kong wala itong marka, at ito na ata ang pinaka magandang mata na nakita ko. I've never seen eyes with no marks on it, It's my first time seeing one.

Napansin kong nagpanic siya at agad na tinakpan ang napaka ganda niyang Mata. I know what's she thinking.

"Your eyes...." Sabi ko at tinitigan lang ang mata niyang tinakpan ng maliit niyang kamay.

"Wha- what? my eyes? what about it?" Nabubulol niyang sabi sa akin.

"It's beautiful...." Ani ko ha ang naka ngiti at tinitignan siya.

Natahimik siya. I know, sigurado ay iniisip niya na nababaliw ako kasi.....sino ba namang tao ang magaganahan sa matang walang marka, hindi ba? Pero ako. Nagaganahan ako. I don't know, there's...... there's something na nagagandahan ako sa mga mata niya.

Dahan dahan niyang inalis ang mga kamay niya galing sa pag takip nito. I smiled when I saw her whole face. Maliit ang mukha niya, mistisa, ang hindi kakapalan na kilay niya na kulay kayumanggi at ang kulay rosas niyang mga labi. She's goddess.

Nagkatitigan kami, Hindi nakakasawang tignan ang kanyang mukha, na para bang dinadala ka ng ganda niya sa langit.

Kahit alam ko na ay tinanong ko parin siya kung wala ba siyang kapangyarihan, para mapataas ang pag uysapan namin.

"Yes, I don't have powers........yet" Sabi niya sa hindi nakakasegurong tono.

Pinapakilala namin ang isa't isa. Kahit ang pangalan niya ay kasing ganda niya. Hestia. Bakit ba ang mga ganitong tao ay hindi nabiyayaan ng kapangyarihan?

Narinig kong may nag sambit ng pangalan niya. Hinanda ko ang aking espada at baka ay atakihin kami. Hahawakan ko na sana ang kanyang kamay para ay kami ay kumaripas na nang siya ay tumakbo, sinusundan kung saan ang tinig na tumatawag sa kanya.

Kahit ay sa pag tulog ko ay siya parin ang nasa isip ko. Nilason ba ako nang babaeng iyon at bakit hindi ko siya maalis sa aking isipan? Nababaliw na ba ako? hindi ako maaring magkagusto sa ibang clan. Alam ko na ito ay isa sa napaka laking kasalanan sa kaharian. at maari akong hatulan ng kamatayan ng aking Tiyo o tawaging ang Hari.

***

Narrator's  Pov.

Love at first sight ba? dahil pati sa kanilang pag eensayo kinaumagahan ay si Hestia parin ang nasa kanyang isipan.

A powerful Kohen falls in love with a weak and powerless Hestia? So this is Love? What can love achieve?

________________________________