Tears of midnight Crystal

Chapter 43

"Pack your things you will be leaving in this house."

Isang elgens ang gumising sa akin ng madaling umaga.

"Ha? Bakit? Saan ako pupunta?" Taranta kong tanong at bumaba sa higaan.

Pati rin ang kambal ay nagulat sa biglaang pag pasok ng isang elgens para isabi sa akin ito.

"Lilipat ka sa paaralan, bata. Mag impake kana diyan" at umalis na.

Paano? Paano matatanggap ang isang babaeng katulad kong hindi alam ang kapangyarihan?

Dahil lang ba ako ang kina unahang may kapangyarihan apoy na naka pasok sa clan na ito? Hindi ko maintindihan.

Hindi ako agad naka galaw sa gulat. Natanggap ako sa paaralan? So does that mean malalaman kona kung ano ang kapangyarihan ko? Or ganoon ba talaga ang gagawin mo doon? I don't know actually. Wala kaming ganito sa Aquamarine. Although we have teachers na nag tutoro ng basic magic at kung paano kontrolin pero wala talaga kaming paaralan.
Na na titira ang mga tao.

Kung malalaman ba nila na hindi ko pa alam ang kapangyarihan ko. Papatayin ba nila ako? Or worst e totorture!? Hell hah!!

"Moon!! Narinig mo yun! Natanggap ako! Hah!" Sigaw ko at pumunta sa higaan ni moon. Abot langit ang saya ko!

She just smiled and nodded. "Congratulations. Now can i sleep?" malamig niyang sabi at bumalik sa pagkakahiga at tinalikuran ako.

hindi ko maintindihan kung bakit bigla na lang siyang nanlamig. O di kaya nagtatampo siya dahil ako ang napili at hindi siya? Pangarap pa naman niya ito.

"Hayaan mona. Dapat kasi para sa kanya yun. Inagaw mo pa kasi. Huhupa din yan. Congratulations. Pwede kanang umalis."

Kung gaano ako kasaya kanina, ganoon din ako kalungkot nang marinig ko ang pinagsasabi ni Sun. Tama siya. Inagaw ko lang to kay Moon. Pero nandito na ako, may kailangan din akong alamin. Kaya hindi ko kayang makatakas sa oportunidad na ito.

Pasensya kana Moon. Pero mas kailangan ko'to. Kailangan kong malaman ang kapangyarihan ko at mabalikan si Ama sa Aquamarine! Kailangan ko siyang iligtas doon! Paniguradong nabihag na siya ng Lady.

Agad akong nag impake para maka alis na. Nag iwan ako ng maliit na sulat para ka Moon.

Kalisa ang sinakyan namin papuntang paaralan. Malayo layo pa ito at kung lalakarin mo ay paniguradong isang araw pa bago ka makarating.

Bumungad sa amin ang napaka taas at napakalaking gate. Maraming bodyguards sa paligid. At may pinakita silang parang id para makapasok.

Hindi ko alam na ganito pala sila ka higpit dito.  Animoy kulungan ng mga bata.

"Hanapin mo nalang ang kwarto mo bata." Ani ng lalaki sa akin.

Sa laki ng paaralan malabong makikita ko ang kwarto ng hindi ako natutulongan, may bitbit pa akong mahibigat na gamit.

Pero makakaya ko'to. Alam kong hindi lang ito ang aabotin ko dito.

Maraming mga batang nag eensayo, may iba na naglalabanan. At isa sa nakapag pukaw ng atensyon ko ay ang isang pamilyar na nalalaki na nag papalutang ng apoy sa palad.

Seeing him feels like familiar to me, parang nakita ko na siya. Sa panaginip? Or sa totoong buhay. I just can't remember it.