Chapter 14

1.9K 122 12
                                    

I'm sitting in the single couch habang nasa long couch naman nakaupo si daddy at ang dalawa kong kuya. Nakatitig lang silang tatlo sa mga papel na inilapag ko sa mesa. I proposed them a three design of the mansion and their blue prints.

Grabe! mansion talaga ang pinapagawa ko, noh? Anyway, I already asked this to dad and he already agreed na mansion ang laki ng bahay. I told him that this mansion will be our ancestral house and the house should be big to accommodate brother Achie and his family in the future, brother Albie and his family in the future, and me and my family in the future.

Agad namang pumayag si daddy dahil natuwa ito sa mga pinagsasabi ko. Lihim naman akong napangisi.

Geez! Ang galing ko talagang mang-uto. Hehe, Sorry dad!

So, yun nga, I let them choose the design.

First, the minimalist mansion; second, the Japanese modern mansion; and third, the vintage wooden mansion.

Wow! They are all beautiful, little sis. Ang galing mong gumuhit, they look real! Compliment saakin ni kuya Albie. Lihim naman akong napangisi.

Ako lang to, kuya. Ako lang to.

Napailing na lang ako sa sarili ko.

The first and the second design look strange to me but they still looks amazing. Sabi pa ni kuya Albie.

Yeah, they look all amazing. It's really hard to choose. Sabi naman ni kuya Achie.

How about you, dad? Anong pipiliin mo? Tanong ni kuya Albie kay daddy.
Napakamot naman ng ulo si daddy.

It's hard to choose. Can I choose all of them? Tanong ni daddy saakin. Sabay naman silang tumingin saakin.

Ahm. Fine. I'll try to combine all of them. I'll show you the design later or tomorrow. Sabi ko sa kanila. Agad Naman silang tumango. Napabuntong hininga naman ako. So, the design will be Japanese minimalist modern wooden mansion.

Kinabukasan, ipinakita ko sa kanila ang bagong disenyo. Masaya naman silang sumang ayon. Pinapili ko din sila ng kulay for the motif ng labas ng bahay at interior.

They immediately chose white, black, grey, ash blue, ash navy green and beige.

How about let's just varnish the wood instead of painting them so that it will feel homey and it will looks good and new. Sabi ko sa kanila.

Yeah, that's a good idea anak. Sang-ayon ni daddy. Tumango naman ang dalawa kong kuya.

How about the interior design, the furnitures? Tanong ko sa kanila.

Ikaw ng bahala dun, Alora. Nakangiting sabi ni daddy.

You sure po? Tanong ko sa kanya. Tumango naman ito.

Yeah. I trust your artistic instinct. Sabi naman ni daddy.

I agree. Sabi naman ni kuya Albie.

Yeah. You can do it, Alora. Sabi naman ni kuya Achie.

Alright! I'll do my best po! Masigla kong sabi sa kanila.

I'll do my best to achieve my parent's dream house!

Naalala ko naman ang last scene nung nakayuko si kuya Albie habang kaharap nito ang apat na puntod. Wala akong nakitang kahit isang bahay na nakatayo dun. Maybe, in the book, dad didn't fulfill his promise to mom. Nakaramdam naman ako ng lungkot habang iniisip iyon. Napabuntong hininga na lang ako.

5 years from now will be the Hunter's competition. Mabuti na lang naisipan ni daddy na magpatayo ng bahay sa lupain niya. I don't want him to be the frontline again. Selfish man kung selfish, pero when dad stand in the frontline sa unang pagsalakay ng mga pirata ay yun ang naging sanhe ng pagkamatay niya. Atleast, I'm able to prevent dad from that fate through living far away in the town center of Alba. Ang aalahanin ko na lang ay si kuya Achie. I'm no hero but I'll find a way to prevent that attacks at kung di ko man ito mapigilan atleast less lang ang maging casualties.

Alora: The Nobody Onde histórias criam vida. Descubra agora