UMUT HEP VAR

9.BÖLÜM

YENİ BÖLÜM GELDİİİİ
...............................,.............................

Zaman çok hızlı geçiyordu. Bu eve gelmemin üzerinden tamı tamına 1 hafta geçmişti.

Azat'ın uyarısından sonra abiler ve Kuzey artık bana çok fazla karışmıyordu.

Bu bir hafta içerisinde çok fazla şey oldu. Öncelikle yeni okuluma gitmeye başladım. Sonra küçük bir kafede garson olarak iş buldum.

Öğrenci olduğum için okul saatlerine göre çalışma zamanını ayarladık.

Hafta içleri okul saat 13.30'da dağıldığı için, saat 13.40'tan, 17.30'a kadar, hafta sonları ise saat 10.00'dan 16.00'a kadar çalışacağım üzerine anlaştık.

Bir kafede çalışacağımdan sadece annemin haberi vardı.

Ona söylememin sebebi de işe başladığımdan beri eve geç gelmemdi ona kütüphaneye gittiğimi söyledim o da sürekli bana kredi kartını vermeye çalıştı sebebi ise ben çalışırken yorulurmuşum bir şeye ihtiyacım olurmuş bunun için kullanmamı istiyormuş o kadar çok ısrar etti ki artık son kez onu reddedip her şeyi anlattım

Elfida'nın Annesine Çalışmaya Başladığını Söylediği zaman

YAZARDAN

"Elfida kızım alt tarafı harçlık vereceğim sana niçin kabul etmiyorsun." Dedi Rojda Hanım

"Rojda hanım size bu iki günde defalarca söylediğim gibi yine de söylüyorum benim param var şu an paraya ihtiyacım yok olsa alırdım ama cidden yok." Dedi. Elfida

Bu konuşma artık Elfida'nın günlük rutini haline gelmeye başlamıştı. Elfida yeni okuluna gitmeye başladığından beri istisnasız her gün aynı konuşma oluyordu.

"Ya o para ayrı bu ayrı hem bir gün o para bitecek ben kızıma da harçlık vermek istiyorum. Ne var yani bir kere alsan. Sana vermeyip Kuzey'e ve Emir'e tek verince kendimi kötü hissediyorum" dedi Rojda Hanım.

"Rojda Hanım siz normal bir harçlık vermiyorsunuz ki bana limitsiz bir kredi kartı veriyorsunuz. Emir'le Kuzey'in kartı bile limitli." Dedi Elfida.

" Sen ve onlar bir mi kızım onlarla yıllardır ilgileniyoruz. Ama sen, sen farklısın bebeğim. Ben sana bugüne kadar hiç annelik yapamadım. Kendi kızımın her şeyini kaçırdım. İlk emeklemesini, yürümesini, anne demesini her şeyini kaçırdım biliyorum şu an ne yaparsam yapayım geçmişin telafisi olmaz ama en azından bundan sonra senin yanında olmak istiyorum. Beni annen olarak kabul etmeni istiyorum. zor durumda olmanı istemiyorum." Dedi Rojda Hanım.

" İnanın ki ben sizi çoktan annem olarak kabul ettim. Ama durumumu biliyorsunuz buradan gideceğim o zaman birine maddi açıdan ihtiyacım olsun istemiyorum. Bu yüzden eğer beni gerçekten düşünüyorsanız bana maddi değil, manevi açıdan destek vermeniz inanın ki beni daha çok mutlu eder. Hem ben küçük bir kafede işe de başladım bu yüzden içiniz rahat etsin herhangi bir eksiğim yok buradan ayrılıncaya kadar güzel bir ev de tutarım kendime siz de arada yanıma gelirsiniz. "dedi Elfida

Rojda hanım daha çok üzüldü. Kendi öz kızı, kendi evinde misafir gibi hissediyordu. Ama Rojda Hanım, Elfida'nın böyle hissetmesinin normal olduğunun da farkındaydı. Öküz oğulları yüzünden biricik kızı geldiğinden beri rahat bir gün geçirmedi.

Hadi oğullarını anlamıştı da bir türlü kocasını anlayamıyordu. Kocasının Elfida'yı ilk gördüğü günden beri sevdiğinin farkındaydı.