İYİ OKUMALAR
---------------------------------------------------------
"ELFİDAAAAA!" Diye bağıran tabi ki de Maran'dı.
Kırmızı boğa görmüş gibi bana yaklaşınca, her ne kadar bana zarar vermeyeceğini bilsem de bu korkmamamı sağlamıyordu.
"Anneeee! Valla senin bu oğlun beni öldürecek yardım et!" Diyip annemin arkasına saklandım.
Maran da tabi durur mu o da peşimden geldi.
"Elfida duygu sömürüsü yapma buradakiler de sen de sana bir şey yapmayacağımı çok iyi biliyor." Dedi sinirli bir şekilde.
"O zaman niye kırmızı görmüş boğa gibi üzerime geliyorsun be adam." Dedim.
"Sence niye hanımefendi. Sabah seni ben bırakacağım dedim kabul ettin 2 dk yukarı çıktım indim Elfida hanım ortalarda yok. Sonra hanımfendiyi arıyoruz açmıyor. Sence kızmakta haksız mıyım küçük fare? Hatta sen yat kalk dua et de seni şu merdivenlerden sarkıtmıyorum." Dedi.
Haklıydı, ama bunu bilmesine gerek yoktu.
Bir şekilde üste çıkmalıydım ama nasıl? Diye düşünürken aklıma benim bu hödüğü hâlâ affetmediğim geldi ben bunu çok iyi kullanırdım.
"Niye kızıyorsun be? Hem unuttun galiba ben seni daha affetmedim ve sen böyle davranarak seni affetmemi zorlaştırıyorsun." Dedim.
Biraz vicdanıyla da oynamalıyım ki haklıyken haksız duruma düşsün.
"Biraz düşünmek için senin beni bırakmanı istemedim. Kafamı taplamam lazımdı." Dedim.
"Hadi ona inandık diyelim. Peki telefon, o telefonu süs niyetine mi yanında taşıyorsun! Bir saattir sana ulaşmaya çalışıyoruz Kuzey haber vermese başına bir şey geldi sanıp polise haber verip seni aramaya çıkacaktık." Dedi Maran.
"Kütüphaneden çıktıktan sonra peşime köpek takıldı ben ondan kaçarken ayağım yere takıldı düştüm. İnanmıyorsan üstüme bak. Hepsi toz toprak içinde. Kuzey de şansa oradan geçiyormuş beni görünce yardım etti. Ben ayağa kalkamadığım için beni taşıdı o sırada uyuyakalmışım yani telefonunuzu o yüzden açmadım." Dedim.
Yani bence iyi bir yalandı. Hem yalan bile sayılmaz ne de olsa Kuzey cidden bana yardım etti ve beni eve kadar taşıdı. Bir tek Aras hakkında yalan söyledim. O da bir yere kadar yalan yani. Tamam Aras, köpek değil, zaten ona köpek diyemem, dersem köpeklere ayıp olur. Ama kusura bakmasınlar o pisliğe insan demek içimden gelmiyor.
"Hii kızım yaralandın mı? Bi rşeyin yok di mi? " Dedi ve yanıma gelip beni iyice inceledi.
"Yok yok iyiyim sadece biraz dizim soyulmuş." Dedim.
"O zaman niye Kuzey'e taşıttın kendini? Yalan söylüyorsun bari orijinal olsun. Kesin bilerek yapmışsındır seni uyanık." Diyen Baran'dı.
Bu çocuğun benle ne alıp veremediği var anlamadım gitti.
"Çok korktuğum için ayaklarım tutmamaya başladı. Kuzey de sağ olsun bunu farkedince beni taşıdı. Hem senin dediğin gibi bir plansa benim elime ne geçecek ki?" Dedim.
"Tamam kızım sen git üzerini değiştir ben de dizin için krem getireyim. Baran sen de artık sus be oğlum yeter." Dedi annem.
Onu başımla onayladım. Merdivenlere yönelmiştim ki birden havalandım.
"Ne oluyor beee!" Diye bağırıp beni kucağına alan kişiye baktım. Tabi ki de Maran'dı.
"Ne yapıyorsun bıraksana beni." Diyip kucağından inmek için çırpınmaya başladım. Beni daha sıkı tutup kucağına sabitledi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
UMUT HEP VAR
Teen FictionHayat zordu belki, ama mutlu olmak imkansız mıydı peki ? hayır imkansız değildi. Yeter ki içinde umut olsun pes etme elbet karşılığını alacaksın. yeter ki içinde solmuş çiçekleri kökünden koparma onarmaya çalış elbet huzuru, mutluluğu bulacaksın. Pe...
