Keyifli ve bol yıldızlı okumalar
_______________________________________
ELFİDA'NIN ANLATIMIYLA
Kapıyı açtığımda gördüğüm kişilere inanamadım.
Barlas ve Maran kapının önünde sırıtarak bana bakıyordu.
Ben şok içinde onlara bakarken Maran yanağımı sıkarak içeri girdi.
"Evin güzelmiş bebeğim. Hayırlı olsuna geldik." Dedi Maran.
Barlas da, Maran'ın arkasından içeri girdi. Girerken şaşıracağım bir şey yapıp yanağımdan öptü.
Ben şok içinde yanağımı tutmuş onlara bakarken Maran ve Barlas çoktan kanepeye oturmuş gülerek bana bakıyordu.
"Abicim eee hani kahvaltı. Kurt gibi açım valla. Bak gelirken simit, poğaça falan da aldık. Bize güzel bir kahvaltı hazırla da yiyelim." Dedi Maran.
Ben kendime gelince hızla kapıyı kapatıp tam karşılarında durdum.
"Bir, sizin burda ne işiniz var? İki, burayı nerden buldunuz? Sorularıma hemen cevap istiyorum." Dedim.
Ben kaşlarımı çatmış onlara bakarken Maran birden kolumdan tutup beni kendine doğru çekti.
"Şuna bak sen. Büyümüş de abisine sinirli sinirli bakmaya başlamış. Yerim kız seni. Bir de hesap soruyor. Yok dayanamıyorum. Yiyeceğim artık." Dedi ve yanağımı ısırdı Maran.
"Ya bıraksana beni. Isırma ağrıyo. İmdat yardım edin. Barlas kurtar beni bu caniden." Dedim.
Ben Maran'nın kollarından kurtulmaya çalışırken. Barlas bize gülerek bakıyordu.
Sonunda Barlas beni kurtarmaya karar vermiş olacak ki ayağa kalkıp Maran'ın kollarından beni kurtardı. Ama bırakmadı. Beni yanına çekip kucağına oturmamı sağladı.
Ben merakla ne yapacağını beklerken Barlas, Maran'nın ısırdığı yanağımı usulca okşamaya başladı.
"Pis herif kızartmış yanağını." Dedi ve Maran'a pis pis bakmaya başladı.
"Gerizekalı herif insan gibi sevsene şu kızı. Bak ne hâle getirmişsin yanağını." Dedi Barlas ve kanepenin üstündeki yastığı aldı ve Maran'a attı. Tabi Maran yastığın yüzüne gelmesini engellemişti.
"Ama abi şunun suratına baksana nasıl ısırmayayım ben bu kızı. Bak yine dayanamıyorum. Gel kız seni biraz daha seveyim." Dedi ve yanıma yaklaşmaya başladı Maran.
"Aaaa kurtarın beni bu ayıdan." Dedim ve yüzümü Barlas'ın boynuna sakladım.
"Maran yerine otur! Bir daha Elfida'yı ısırmak yok. Seveceksen ısırmadan sev." Dedi Barlas.
Maran oflayarak geri yerine oturdu.
Başımı Barlas'ın boynundan çıkarıp Maran'a baktım ve dil çıkardım.
Maran bana gülerek baktı ve sen sonra göreceksin gibi başını salladı.
Ben Maran'ın bu haline gülüp Barlas'ın kucağından kalktım.
"Şimdi soruma cevap verin çabuk!" Dedim.
"Elfidaaa! Aşkım niye kendi kendine konuşuyorsun? Neyse onu bunu boş ver de hani ben Mirza Bey sağ olsun zangin oldum ya, sence ben o parayı nereye kullanayım? Daha önemlisi dünki o zırto hangi abindi hani kolundan tutan?" Dedi Ada ve üzerindeki bornozla salona daldı.
Tabi biz şaşırmış bir şekilde Ada'ya bakıyorduk.
İlk kendine gelen Maran oldu.
"Zırto falan ayıp oluyor küçük kız." Dedi Maran.
आप पढ़ रहे हैं
UMUT HEP VAR
किशोर उपन्यासHayat zordu belki, ama mutlu olmak imkansız mıydı peki ? hayır imkansız değildi. Yeter ki içinde umut olsun pes etme elbet karşılığını alacaksın. yeter ki içinde solmuş çiçekleri kökünden koparma onarmaya çalış elbet huzuru, mutluluğu bulacaksın. Pe...
