Aşiret Gelini

6

hello  🖤  iyi okumalar

yıldız bırakmayı unutmayın lütfen 💫

Masanın üzerinden uzanıp elimi tuttu. Elimi çektim. Bu noktaya gelmeden çözülmesi gereken konular vardı. Bu hamleme bozulduğu yüzünden okunuyordu.

"Tekrarının olmıcağını nerden biliyim? Yarın ailen arayıp seni çağırsa yine gitmek zorunda kalacaksın."

"Kolay olcak demiyorum Deniz. Hem bu süreçte sadece birbirimizi tanımaya çalısalım, uzak mesafeli bi ilişiki gibi."

"Bunu yürütebileceğimden emin degilim" diyebildim sadece.

Hayatımda stress ve olumsuzluklardan hep kaçmışımdır. Şimdi kendi elimde kendimi ortasına atmak istemiyordum aslında. Henüz tanımadığım bi erkek icin fazla tehlikeli bi maceralı gibiydi bu hikaye. Diğer tarafdan bakılınca mantıklı davranmak mutlu olcağıma tekabül etmiyordu. Daha onun yüzüne bakmadan üç dört perspektifden konuyu analiz edip kararımı değiştirmiştim.  İkizler burcunun her ortamda kendini belli eden bir huyu. Ne düşündüğünü bilmek istiyordum, bu yüzden gözlerimizi buluşturdum. O ama buz gibi olan maskesini takınmıştı bile. Cevabımın olumsuz olacağını beklememişti demekki. Bi sigara daha yakıp masanın üzerinden biraz daha bana doğru yaslanıp gergin bi şekilde çıkıştı.

"Çık hayatımdan diyosun yani. Noldu? Biraz heyecan yaşayıp bitiririz diye mi düşünüyordun. Zorluklarla karşılaşınca kaçmayı seciyorsun anlaşılan."

Beni provoke etmekse niyeti başarmıştı. Bu kibirli tavrı tüm sinirlerimi bozmuştu. Daha fazla oturup kendimi küçük duruma düşürmeye niyetim yoktu. Onunda tanıştığımdan beri duygu kaosundan çıkamıyordum. Kalktığım sandalyeyi kafasına geçirmek geçsede icimden hızlı bi şekilde sadece cafeden çıkıp caddeye doğru yürüdüm. Arkamdan geldiğini hissediyordum ama arkama bakmadan adımlarımı hızlandırdım. Bu tabiki ondan uzaklaşmama yetmemişti. Kolumdan tutup durmamı sağladı.

"Kızım dursana nereye gidiyosun gece gece."

"Bırak kolumu, evime gidiyorum!"

"Yürü arabaya, bu saatte gidemezsin."

Kolumu çekmeye çalıştım ama nafile. Öfkeyle göğsünden onu itmeyi denedim, yerinden bile kıpırdamadı.

"Ya ben çocuk muyum. İstediğinde kolumdan tutup istediğin yere sürüklüyorsun."

Benim sinirlenip elinden kurtulmaya calışmam komiğine gitmişti galiba. Gülmesini saklamaya çalışıyordu.

"Tamam hadi bin arabaya. Evinde sinirlen istediğin kadar. Ama yalnız gidemezsin."

Biz ayak üstü atışırken yanımızdan bi grup erkek geçiyordu. Konuşmayı kesip beni biraz daha kendine çekip geçmelerini bekledi. İkimizide öyle çevirmişti ki sadece onun sırtını görüyorlardı. Kaçmamam icin tuttuğu kolumu bırakıp elimi tutup arabaya doğru yürümeye başladı. İtiraz etmeden onunla arabaya yürüdüm. Ali öyle evham yapınca bende bi korkmadı değildim. Kapımı açıp binmemi bekledi, sonra örtüp sürücü koltuğuna gecti. Konuşmadan gidiyorduk. Yanlış yola sapmıştı, uyarmak istedim ama yolu uzatmak istediğini fark ettim. Ses çıkarmadan cama yaslanıp yolu izledim. Arada beni izlediğini hissediyordum ama ona bakmıyordum. Ne dileğimi nasıl davranacağımı bilmiyordum artık. Öfkelenince kontrolünü kaybediyordu sanki. Masada söylediklerini sinirle ağzından çıktığına inanamak istiyordum. Ben düsüncelerim içinde kaybolup giderken onun sesini duyunca dikkatim dağılmıştı. Radyoda çalan şarkıya eşlik ediyordu.