Aşiret Gelini

36

selam aşklarımm🤍

Hazıra dağ, size bölüm dayanmıyor 😂
Yıldızlarınızı ve yorumlarınızı eksik etmeyin✨

İyi okumalar🤍
______________

Ali Karabey

Toplantıyı güç bela atlatmıştım. Kafam hiç bişey almıyordu. Yüzümdeki şapşal gülümsemeye engel olamıyor, sürekli Denizi düşünmekten kendimi alamıyordum. Hal böyle olunca Amerikaya gitmek artık bi ihtimal değildi. Daha bi kaç gün önce burdalardan çekip gitmeyi iple çekerken şimdi iptal etmenin derdine düşmüştüm.

Ne tuhaftı kader, en dibe sokup gücün bittiğinde elini uzatıyordu. Ama bu son yediğim şefkat tokatı beni kendime getirmişti. Elimdekilerin kıymetini anlamış, Denizi ne pahasına olursa olsun tekrar kaybetmemek için gerekirse son nefesimi verecektim.

'Adım adım' diye uyardım kendimi. Heyecanıma yenik düşüp onu köşeye sıkıştırmak istemiyordum. Öncelikle şu iş meselesini çözmem gerekiyordu. Kafamda bi plan kurmuştum aslında sadece bunu hayata geçirmek kaldı. Bi sigara yakıp Mustafa abimi aradım. Telefonu açıp hal hatır sorduktan sonra yavaş yavaş konuya girmek istedim.

"Abim özel bi durum hakkında müsadeni almak için aradım."

"Bekle odama geçeyim."

Gülerek üst kata çıkmasını bekledim. Meraklı gözlere maruz kaldığı an gözümün önünde canlanıyordu.

"Hayır olsun Ali ağa. Neymiş bu özel durum seni yolundan edip taa istanbullara götüren." Gözlerimi devirip mini bardan içecek bişeylere aramaya koyuldum. Vallaha bu ailede gizlilik diye bişey yoktu.

"Abi Denizin yanına geldim."

Ofladığını duyabiliyordum. Hoşlanmamıştı bu durumdan. Onun daha fazla kurulmasını istemeden sözlerime devam ettim

"Abim şimdilik aramızda kalması en doğrusu ama..Deniz hamile. İkizlerimiz olcak inşallah."

Daha söylerken bağırıp sevinç naraları attığını duyup bende ona katıldım. Az önce kasılcam diye adam akıllı sevinemedim bile.

"Aslanım benim. Çok mutlu oldum. Allah sağlıkla kucağınıza almayı nasip etsin inşallah."

"İnşallah abim ama bizimkilere bişey duyurma. Henüz ne yaparız nasıl ilerleriz konuşmadık."

"Konuşulcak neyi var lan bunun. Ben demem kimseye, sende oyanlanma kızın karnı çıkmadan nikah işini halledin."

Benim niyetimde o yöndeydi ama oraya varana kadar önümüzde uzun bi yol vardı. Bu akşam ikimizde o malum gece yaşanmamış gibi davransakta konusu açılmak zorundaydı.

"Şimdi abi durumlar böyleyken çok uzak kalmak istemiyorum ama işlerle ilgilenecek biride lazım. Yüksek lisansımı yaparken bi üniversiteden arkadaşım vardı, Şebnem..yazın bizede gelmişti, hatırlarsın. Hala amerikada yaşıyor. Benim yokluğumda, tabi senin rızan olursa, benim yerime onun ilgilenmesini teklif ediyim diyorum."

"Doğru düşünmüşsün. Ama salma işleri, takipte kal. Benim muhattabım sensin, yurt dışı bağlantıların için birini atayabilirsin temsilcin olarak. Proje başlangıcına seni burda bekliyorum ama Ali. Biliyosun dışardan adam istemiyorum bizim katımızda."

"Emrin olur abim. Ararım yine Şebneme teklifi sunduktan sonra."

Böylece telefon trafiğim tam gaz devam etmişti. Uzun zamandır Şebnemle görüşmemiştim havadan sudan derken gece yarısı olmuştu. Teklifimi sunduğumda biraz şaşırmıştı ama kabul etmişti.