Aşiret Gelini

23

selam bebeklerim🫰🏼

50 bin görülme🥹🤍

siz kitabı beğendikçe, ben daha
çok severek yazıyorum.

İyi okumalar🤍
__________________

Ali Karabey...

Son çektiğim reste ses edemediler. Alışık olmadığım kadar sessizdi bizimkiler. Mustafa abim Nazlı'ya döndü.

"Nazlı, doktor hanıma oda açın. Yoldan geldi dinlensin."

Ürkek bakışlarını bana çevirdi. İçimi sızlatan güzelliğine baktım. Deniz bambaşka bi dünyaya adım atmıştı bugün. Çok güçlü kalıp her sözü göğüslemişti ama onu daha fazla zorlamak istemedim. Benimde pilim bitmişti artık. Onun yaşadıkları, kolumun ağrısı, uykusuzluk sinirlerimi alt üst etmişti. Ben ayağa kalkınca Deniz'de çantasını omuzuna takıp ayaklandı. Biz yukarı çıkmak için toparlanırken annem yine yaptı yapacağını.

"Nikahsız kız. Aynı evde olmaz oğlum. Nişanlına ne diyeceksen? Korkiyim ha babayin yüreğine indireceksen bi gün. Ablanın evine koy. Burda kalmasın."

Dişlerimi sıkıp anneme yaklaştım.

"Ana ya kabul edeceksen, yoksa alır kızı giderim. Yüzümü göremessen bilesin."

Yaptığım blöf işe yaramıştı ki suspus oldu. Ne olursa olsun benden vazgeçmezdi biliyordum.

Denizin elinden tutup üst kata çıkardım. Nazlı arkamızdan bizi takip ediyordu. Misafir odasından yanından geçip odama doğru yürümeye devam ettim.

"Abi? Burda kalmayacak mı Deniz abla?"

Nazlı koridorun başındaki olan misafir odasını gösteriyordu. Başımı sallayıp odamın kapısını açtım. Deniz elimi bırakıp içeriye baktı ama hala kapı eşiğinde duruyordu.

"Ben misafir odasında kalırım. Sen benim odama yerleş. Burda banyo var. Daha rahat edersin."

İçeri bi adım atıp kapının yanında duran koltuğa çantasını bıraktı. Odanın ortasında duruyordu öyle. Ne yapacağını bilemez bi halde. Karşısına geçip göz teması kurmaya çalıştım. Bana bakmamak için başını çevirdi ama çenesini tutup gözlerini kaçırmasını önledim.

"Biraz rahatla artık. En zor kısmını atlattık bak."

"Burda olmamı istemiyorlar. Gitmem için kolumdan tutup atıcaktı ablan görmedin mi? Nasıl her şey yolunda gibi davranıyorsun."

"Sence ben buna müsade eder miyim? Seni benden ayırabilirler mi?"

Omuz silkip dudağını büktü. Hala çenesinde duran elimle yanağını okşadım. Ne zordu dudaklarını öpmemek. Şu an tek istediğim onu kollarımın arasına alıp uyumaktı. Sürekli yaptığı gibi elimi itmedi. Bundan cesaretlenerek biraz daha yaklaşınca sıcak nefesi çarptı yüzüme.

Kapıya biri vurunca ayrılmak zorunda kaldık.
Nazlı elinde temiz çarşaflarla bekliyordu. Arkasında Zeynep yengem elindeki yemek tepsisini çalışma masama koydu. Gülümseyerek gelip Denize sarıldı. Tüm tepkilerini dikkatle izliyordum. Aniden doğan samimiyete şaşırmıştı ama çaktırmadı.

"Ben Zeynep. Ali'nin abisinin eşiyim. Ben 3 numaralı Elti. Sende 4 oluyosun. Sonunda içime sinen bi eltim oldu. O Hel.."

"Yengeee! Sana zahmet temiz havlu getir bide."