Kitabım 18 yaş altına uygun değildir!
Deniz istanbulda yaşayan, marjinal bi aile yapısına sahip genç bir asistan doktordur. Hayatına hiç beklemediği anda giren Ali ağa ile tüm dinamikler bozulur. Bildiği yaşam tarzı köklerinden değişebilir...
Artık her cuma yeni bi bölüm yüklicem Vaktim çok kısıtlı, yetişemiyorum. Bu yüzden bölümler daha yavaş gelcek
İyi okumalar🤍 _____________________
Ali'nin kurduğu saat sadece beni uyandırmıştı. Uykumun bölünmesine sinirlenip mızmızlandım ama beni duymuyordu. Kollarının arasından çıkıp omuzundan salladım.
"Hadi kalk, kapat su alarmı."
'5 dakka daha' diye mırıldanıp diğer tarafa döndü. Ondan ümidimi kesmiştim. Homurdanarak üstünden uzanıp telefonundaki alarmı kapattım. Beni uyandırıp kendi devam uyuyordu resmen. Tekrar seslendim ama duymamazlıktan geliyordu. Dikkatini çekmek için üstüne tırmandıktan sonra kulağına eğilip sırıtarak konuştum.
"Ali ağam, hadi uyan.."
Sırtını okşarken küçük öpücükler bıraktım omuzuna. Bi anda dönüp beni altına çekti. Üstüme uzanmıştı ama tüm ağırlığını vermiyordu. Burnunu boynumda gezdirirken kalın sesiyle mırıldandı.
"Bir daha söyle."
"Seyit Ali ağam."
Gözlerimi ondan ayırmadan elimi ensesine götürüp saçlarına daldırdım.
Hırlayıp boynumu öpmeye başladı. Gülerek karşılık verdim. Bundan etkilenmesi komiğime gitmişti. Tatlı bi uyandırma olarak başlayan öpüşme alev almıştı. Kendini bana bastırdıkça ne kadar hazır olduğunu hissediyordum. Şaşkınlıkla dudaklarından ayrılıp yüzüne baktım.
"Sen kaşındın kızım. Öyle koynuma girip uyandırırsan.."
Cümlesini bitirmeden üstümdekilerden kurtulmaya çalıştı.
"Duyarlarsa?" Gece kendimizi kaybetmiştik biraz ama şimdi daha mantıklı düşünme yetkimi geri kazanmıştım.
"Kimse duymaz. Onların odaları koridorun diğer tarafında kalıyor."
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
(Böyle hayal edebilirsiniz)
Konuşurken üstümdekileride soymayı ihmal etmiyordu. Geçeliğimi çıkardıktan sonra sütyenimi açmak için uğraşırken duraksadı.
Gözlerime baktı bi kaşını kaldırıp.
"Ağrın yok değil mi yavrum."
Kafamı salladım. Tam yüzüne bakamadım ama. Hava aydınlanmıştı ve onun karşısında çıplak olmak hala utandırıyordu beni.
