Aşiret Gelini

41

selam aşkolar🌸

size yeni bölüm getirdimm💞🌸

beni yorumlarınızdan ve yıldızlarınızdan mahrum bırakmayın💞

İyi okumalar🌸💞
__________________

"Evet güzelim. Haftaya Şebnem İstanbula geliyor, sonrasında beraber Urfaya geçiceğiz."

"N-nasıl beraber gideceksiniz?"

Az önce söylediğini dünyanın en normal şeyiymiş gibi davranması sinirlerimi bozmaya yetmişti.

"Yani proje başlangıcana orda olmamız gerekiyor. Seninde benimle gelmeni isterdim ama bu kabul etmeyeceğini biliyorum ama.."

Yüzüm o kadar düşmüştü ki sözünü bitiremedi. Elini uzatıp parmaklarımızı birbirine kenetleyince devam etti.

"Ben ayarladım her şeyi yavrum. Haftasonları istanbulda olacağım. Zaten ilk iki ay işin başında durmam gerekiyor, sonrasındada lazım oldukça giderim."

Sinirden gözlerim doldu. Elimi elinden çekip göğüsümün altında bağladım. Tepkilerime hiç bir mana veremediği bakışlarından belliydi. Sakin konuşmaya çalışsamda pek başarılı olamadım.

"Yani sen bana diyorsun ki yakın bi kız arkadaşın buraya gelecek ve siz baş başa Urfaya geçiceksiniz öyle mi? Yetmezmiş gibi bide aylarca o kızla ordayken ben seni burda bekleyeceğim."

"Deniz boşuna evham yapıyorsun sevgilim."

Durumun ciddiyetini hiç kavrayamamıştı.

"Boş diyorsun yani? Peki o zaman şöyle düşünelim birde. Benim uzaktan çook yakın bir erkek arkadaşım geliyor ben onunla mutlu mesut şehir değiştiriyorum ve sende beni bekliyorsun. Ha arada haftasonları yanına uğra-"

"Tamam uzatma." Daha ben lafımı bitirmeden gerilmişti, oysa sadece varsayım üzerine anlatıyordum bunları.

"O zaman sende uzatma. Şimdiye kadar işlerini evinden yürütebiliyorken şimdi gitmene gerek yok."

"Deniz işimi seninle tartışmak istemiyorum. Gerek varki gidiyorum yoksa ben seni bırakmak ister miyim."

Beni bastırmasından nefret ediyordum. Hemen gözlerim doldu ve hep yaptığım gibi ağlayacaktım ama kendimi tuttum. Teyzemin haftalarca güçlü ol diyerek beynimi yemesi işe yaramıştı.

"İstemiyorum, o kadınla yalnız olmanı, beni bırakıp gitmeni."

"Hatun bak sinirleniyorum artık, şimdiye kadar burada kalabilmemin sebebi proje başlangıcında Urfada olacağıma söz verdiğim içindi. Şimdi abimlere gelmiyorum diyemem, bunu kabul etmezler."

"Bana ne zaman haber vermeyi düşünüyordun peki? Gideceğin gün mü?"

"Tabikide hayır, bugün anlatacaktım işte. Yüz yüze gelmeyi bekliyordum."

"Bu planlarda benimde olmam gerekmiyor mu Ali! Kendin evlenelim diyorsun sonra aylarca burda olmayacağını öğreniyorum ras gele. Ne zaman ailelerimiz tanışacak, bebekler doğduktan sonra mı?"

Çok dolmuştum ve tüm içimi dökmek için hazır bi şekilde atakdaydım. Alinin cevabını beklemeden devam ettiğim isyanımla.

"Daha nerede yaşayacağımızı bile konuşmadık, bi evimiz yok! Biz neden normal çiftler gibi olamıyoruz. Babam benim yüzüme bakmıyor! Özellikle şu günlerde kendini kanıtlaman gerekirken gitmekten bahsediyorsun."