Aşiret Gelini

10

selam fıstıklar ♥️ iyi okumalar

beğeni ve yorumlarınızı bekliyorum ✨

_______________________________

Abimin söylediği son cümle çınlıyordu hala kulaklarımda. Haklıydı evet. Üç aydır sözlü bir adamdım. Büyüklerin benim yokluğumda verdiği bi karar. Geri dönülmez bi karar. Urfayı ve cevresini inşaat sektöründe domine etmesine rağmen doyumsuzdu ailem. Piyasada hızla büyüyen bir başka aşireti pasifize etmenin en iyi yolu olarakta kız alıp akraba olmayı görmüşlerdi.

Üç ay önce...

Türkiyeye döndüğümde babam ve amcalarım beni karşılarına alıp bir iki haftaya söz kesileceğini söylediler. Duyduklarım ile deliye döndüm. Ne kadar karşı çıksamda, anlaşmalar yapılmış sözler verilmişti. Bu kadar tepki vereceğimi düşürmemişlerdi. Görüşmemiş bişeydi büyüklerin lafına karşı gelmek. Öfkeyle yanlarından kalkıp söylenenleri kavramaya çalıyordum. Odama çıkıp kapıyı çarptım. Annem arkamdan gelmişti kızın resmini göstermeye. Elime tutuşturduğu fotoğraflara bakmadan yatağa fırlattım.

"Seyit Alim, ana kurban. Hele bi kızı görsen, pek güzel, helal süt emmiş kız. Hem elinden her iş geliyi. Sana iyi karı olur, çocuklarına iyi ana. Niye bu kadar delleniyin..sen o ecnebi hayatı gördün bizi beğenmez oldun tabi.."

"Ana ne alakası var! Ben çocuk muyum siz nasıl kendi kafanıza göre iş yaparsınız. Ben sevmediğim biriyle evlenmem! Hadi babam amcamlara uydu, sen niye olmaz demedin?"

"Dememmi ah ne diller döktüm. Nuh diyi peygamber demiyi. Ne abinleri dinledi ne beni. Sende dahada zorlama oğlum. Ne varmış sevmede, sende Helini seversin. Hele bi tanışın."

🐚

Annemle konuşmamız üzerinden günler geçmişti ama benim ağzımı bıçak açmıyordu. Kafamda kurduğum bütün senaryolar kanlı bitiyordu. Öyle bela insanlara bulaşmışlardı ki. Gözlerini ne para doyururdu ne kan. Tabi bizim iş yerlerimizde tüm yasal kurallara uygun değildi. Vergi kaçırma, kazançlarda manipülasyon benimde bi parçası oldugum yanlışlardan biriydi. Fakat Helin'in ailesi gibi silah kaçakçılığı işlerine bulaşmamıştık. Adamlarda ne pislik ararsan vardı.

İki haftaya yüzükler takılacaktı. Konağı bi telaş sarmıştı. Ablalarım her gün bize gelip hazırlıklara yardımcı oluyorlardı. Ama kimsenin yüzü gülmüyordu. Herkesin üstünde bi burukluk vardı.Ben bu görüntüye daha fazla katlanmamak için herkesten önce evden çıkıp, geceleri Tamerle kafayı çekiyordum. Tamer Urfa'daki tek arkadaşımdı. Üniversite zamanında New York'da ayni ev paylaşmışlığımız bile var.

"Hay sıçayım böyle işe. Lan ben harbi kafayı sıyırcam. Oğlum biz son tatilimizde Brezilyalı mankenlerle takılırken şimdi yan köyden kız istemeyemi gidecem?"

Tamer tatilden anılar aklına gelince yüzünde bi sırıtma oluştu. Hemen toparlanıp konuya geri adapte oldu.

"Kardeşim kızla bi konuşsan, belki sevdiği vardır, belki oda istemiyordur. Anlatsan derdini. İkinizde yok derseniz belki ikna olurlar."

"Aga sence bu hayvanlar kıza sen ne istersin diye fikrinimi alırlar. Mal gibi sattılar kızlarını."

Tüm günün yorgunluğu üstümüze çökünce mekandan ayrılıp evlere dağıldık. Ablamlar hala buradaydı. Kimseye görünmeden odama çıkacaktım ki Hatice ablam arkamdan gelip bana seslendi.