𝐅𝐀𝐃𝐄𝐃 𝐋𝐎𝐕𝐄

32

Sabah uyandığımda Chishiya yoktu.

Bana bu basit kavga için gitmememi söyleyip de kendi gitmişse gerçekten gülerdim.

Ayaklanıp etrafa bakındığımda Chishiya'yı otururken gördüm o da beni gördü.

Yanına gidip gitmemek arasında kalsam da yanına gittim.

Hiç bir şey demedi ve beni umursamadan oturmaya devam etti. Bir süre böylece durduk sonra ben konuştum.

"Trip mi atıyorsun? Basit bir kavga için mi Chishiya" dedim dalga geçer gibi.

Chishiya başını bana çevirip baktı.

"Ne? Neden öyle bakıyorsun? Aramızı düzeltmeye çalışıyorum sadece" dedim. 

Cevap vermedi ve önüne döndü.

"Cevap bile vermediğine göre sikimde değilsin demek istiyorsun değil mi Chishiya?" diye sordum.

Yine cevap vermedi. Sinirlerimi geriyordu duymasına rağmen duymazdan gelmesi.

"Ben gidiyorum. Oyuna katılacağım. En azından senden bir süre uzak dururum ve beni görmezsin" diyip kalktım çantamı aldım ve çıkıp gittim.

Uzun bir süre ilerledim.

Tamam belki biraz bencilce olacaktı ama öylece oyuna katılmama hiç bir şey demeden durmasından şunu mu çıkartmalıydım ölsem bile umursamayacak mıydı?

Halbuki dün o gittiğinde ben aynı şeyleri hissetmemiştim.

Belki de temelli kendi başıma kalmaya başlamalıydım.

Bilmiyorum. Sadece oyuna katılacağım.

Nihayet bir oyun alanına geldiğimde oyun alanına girdim.

Kişi başı bir adet yazan bilekliklerden alıp etrafa bakındım.

O sırada gözüme bir kişi çarptı bu Kuina'ydı.

O da beni görmüştü. Hemen birbirimize doğru yürüdük.

"Kuina! Hayatta olmana sevindim... Uzun zaman oldu" dedim gülümseyerek.

"Bende... Hayatta kalanlardan olacağına emindim" dedi gülümseyerek.

"Bende senin" dedim.

"Chishiya nerede hala bilmiyorum... Onu seni ve Ann'i bulmak için Usagi ve Arisu'dan ayrıldım" dedi.

Usagi hayattaydı. Bu içimi rahatlatmıştı. Chishiya'nın ismini duymak canımı sıkmıştı ama.

"Chishiya ile birlikteydik. Onunla bir oyunda karşılaştık sonra da birlikte kalıyorduk" dedim.

"Kalıyorduk derken? Şu an kalmıyor musun birlikte?" dedi Kuina.

"Bilmiyorum. Her neyse şu Ann mi?" dedim gözümle işaret edip.

Kuina oraya baktı ve "Evet, evet Ann" dedi. O sırada Ann'de bizi görmüştü ve yanımıza geldi.

"Kuina ve Akira uzun zaman oldu" dedi gülümseyip.

"Evet... Hayatta olman beni hiç şaşırtmadı" dedi Kuina gülumseyip.

"Beni de" dedim.

"Sizin de hayatta olmanız beni şaşırtmadı." dedi bize bakıp. Sonra bakışlarını bana çevirdi ve "Başaracağını biliyordum." dedi.

"Henüz başarmış değilim" dedim gülüp.

"Sen güçlüsün Akira" dedi Kuina.

"Güçlü mü? Aslında son zamanlarda ölümü beklemenin daha kolay olacağını düşünüyordum" dedim.