°•33•°

377 44 69
                                    

Bir ay sonra merhabalarr<3

İyi okumalarr~

Minho:

Sınıftan kaçarcasına çıktığımda içimden kendime sövüyordum. Hakim olamamıştım kendime. Uzak duramamıştım ondan. Kendini saçma sapan şeylerle suçlamasına tahammül edememiştim. Şimdi nasıl az önce yaptıklarımı unutturacaktım ona.

Merdivenlerden inerken uykusuzluktan dengesizleşmiş adımlarıma dikkat ediyordum. Uyuyamıyordum o evde. O evde ne konuşabiliyor, ne uyuyabiliyor ne de tek lokma yemek yiyebiliyordum. Öylesine paranoyaklaşmıştım ki her şey korkutuyordu beni. Onunla beraber yemem gereken akşam yemeklerinden sonra istemsizce banyoya koşuyordum. Öylesine midem bulanıyordu ki içindeki her şeyi boşaltıyordum.

Sadece üç günde kusmaktan, uykusuzluktan ve üzüntüden tamamen halsiz düşmüştü bütün bedenim. Zor ayakta duruyordum ama asıl sorun ne olursa olsun bunu babama belli etmemem gerektiğiydi. Bu kadar bitkinken güçlü görünmeye çalışmak öylesine zordu ki...

Son anda kendime gelip çıkıp gitmeden önce o saliselik anda Hyunjin'in gözlerinde gördüğüm o minik umut ışıltısı gitmiyordu gözlerimin önünden. Şimdi ne yapıyordu acaba? Onu öylece bırakıp gitmiştim orada...

Okulda daha fazla kalmak istemediğime karar vererek sınıftan çantamı aldım, sanki şu lanet okulun duvarları bir olmuş üstüme üstüme geliyorlardı. Çok zorlanmadan okuldan teknik olarak kaçtığımda kendimi ara sokaklara attım. İnsan görmek istediğimden emin değildim. Dalgınca yürürken duyduğum minik acı dolu sesler onca gürültünün arasından ilişiverdi kulağıma. Biraz bakındığımda çöp konteynerinin arkasında gördüğüm zayıf kedi kalbimi sökmüştü sanki yerinden. Öyle vahim bir durumda görünüyordu ki...

Sarı beyaz olan rengi sanki çamurlu sularla kirlenmiş gibi grileşmişti. Fazlasıyla halsiz görünürken yattığı yerden acıyla miyavlıyordu. Onu görmek anında gözlerimin dolmasına sebep olurken yanına yaklaşıp başını okşadım usulca. Dokunmaya bile korkarken onu nasıl kaldırıp veterinere götürecektim?

İlk önce elimden geldiğince kontrol ettim yarası olup olmadığını. Açıkta bir yara görünmüyordu. Yakında olduğunu bildiğim veterinere götürmek için dikkatle kucağıma aldığımda önce sanki canını daha çok acıtıyormuşum gibi sesler çıkartıp içimin gitmesine sebep olurken kucağıma bebek gibi yatırdığımda biraz rahatlamış görünüyordu. Dolu gözlerime hakim olmaya çalışırken bildiğim yolları adımladım hızlı bir tempoyla.

Sonunda veterinere girdiğimde kayıt açtırmış neyse ki hastası olmayan hekimin odasına girmiştim. Kısaca durumu izah ettiğimde muayenesine odaklanan hekimi izliyordum dikkatle. Gördüğü bazı şeyleri bana kısaca açıklarken söylediği her şey gözlerimin biraz daha dolmasına neden olmuş sonunda ise tutamamış bir iki damla yaş akıtmıştım yanaklarımdan. Hekim beni kısaca teselli etmeye çalışmış ardından yapılması gereken testleri anlatmıştı. Her şeyi onayladığımda kan almaya başlanacakken izin isteyerek çıktım odadan. Normalde belki daha güçlü davranabilirdim ama şu an bunu kaldırabilecek gücün zerresine sahip değildim. İçeriden zayıf bağırışları yükselirken zaten zayıf düştüğü için zorluk çıkartmamış hızlı bitmesine neden olmuştu.

Kediyi yoğun bakıma alıp serum taktıklarında yanlarına gitmiş yandaki sandalyeye oturarak uyumamak için zor duran bedeni izliyordum. Girdiği yabancı ortam yüzinden tedirginleşerek ayakta kalmaya çalışıyordu sanırım ama bir süre sonra dayanamamış çenesini patilerinin üzerine yaslayarak uyuklamaya başlamıştı. Nefeslerini saydım endişeden, ya durursa diye içim içimi yedi.

Yarım saat olmadan sonuçların çıktığını söyleyerek beni çağırdıklarında doktorun yüzündeki ifade bile yetmişti umudumu yitirmeme. Bir viral hastalığa yakalandığını söylemiş ve hastalığın fazlasıyla ilerlediğini anlatmıştı. Tek çare destek tedaviydi ama ilerleyen hastalık yüzünden iyileşme ihtimalinin çok düşük olduğunu, birkaç gün destek tedavi denedikten sonra ilerleme görmezsek daha fazla acı çekmemesi için ötanazi yaptırmamı önermişti. Odadan çıkana kadar kendimi tuttuğumda ağlamamak için yanağımın içini ısırarak veteriner adamın önerdiği üç günlük tedavi dahil bütün ücretleri ödemiş yatara alınması için gerekli belgeleri imzalayıp kendimi dışarı atmıştım.

In Love•° HyunHoМесто, где живут истории. Откройте их для себя