6.BÖLÜM

791 34 5
                                    

İçimde hüzün var, sen benden gideli haftalar oldu hala bazı şeylere alışamadım. Hala terasa çıktığımda kötü oluyorum, orada geçirdiğimiz saatler geliyor aklıma. Boşlukta gibiyim, alışıyorum sanki yokluğuna. Mesela artık saatlerce telefonun başında aramanı beklemiyorum, kokun olmadan uyuyabiliyorum artık. Biraz tuhaf hissediyorum kokunu özlüyorum, geçen gidip kullandığın parfümden aldım. Sana kokun olmadan uyuyorum dedim ya yalan! Parfümü yastığa sıktım ancak öyle uyku tutuyor. Aralık ayındayız ve ben yine yalnız kaldım.

Geçen gece rüyamda seni gördüm, ayrılmamıştık, yanımdaydın, birlikteydik; çok güzeldi. Ama uyandığımda çok kötü olmuştum, çok büyük bir boşluğa düşmüş gibi hissettim, tekrar uyumayı denedim;belki aynı rüyayı görürüm diye,olmadı uyuyamadım.Oturup saatlerce ağladım, sana, bana, bize... Yarım kalan bize.Hakkaten neden Kaan? Neden bir kere bizim için çabalamadın? Neden hep ilk beni gözden çıkardın? Ayrıldıktan sonra farkettim bazı şeyleri, mesela ilk tanıştığımız günlerde olan Kaan ile alakan yok. Beni kırmaktan hiç korkmadığını farkettim. Neden korkasın ki? Sen bahaneler bulup sorun çıkardın, ben kendimde aradım eksiği. Hep Kendi içimde seni haklı çıkarmak için uğraştım. Sen beni kırıdığında özür dilemeyi bile çok görürken, ben paramparça olmuş kalbimi avutup durdum.

Aptalım ben! İki güzel söze kanıp bütün hayatımı zehir edecek bir adama tutuldum. Her geçen gün beni yavaş yavaş tüketen, yok eden sana aldandım. kalbime prangalar vurulmuş gibi sana muhtaç kaldım. Bana bir şeyi çok güzel öğrettin sevgilim, bazı insanlar güzel hisleri haketmez. Bana ömür boyu asla unutmayacağım bir ders verdiğin için teşekkür ederim, artık sayende kimseye inanmayacağım.

🕯️🕯️🕯️🕯️
Leyla kartal.

Üstümdeki elbiseyi bakıp derin bir nefes aldım, elbise çok güzeldi ve bana yakışmıştı,asıl sorun şuydu ki bu elbise benim tarzım değildi. Ben genelde beyaz giymeyi severdim ve bu elbise siyahtı, üstelik ben bu kadar dar giyinmeyi sevmiyordum. Bu akşam Kaan beni dışarı yemeğe davet etmişti, ve giyeceğim elbiseyi kendi aldığını söylediğinde itiraz etmedim ama keşke etseydim.

Kaan'a bir şans vermemin üzerinden 10 gün geçmişti,bu süre boyunca Kaan'ım ilgili halini çok sevmiştim. Hatta ondan neden korktuğumu bile anlamıyordum, Kaan gerçekten bana değer veriyordu.

Kapı çaldığında oflayarak kapıya yürüdüm ben bu elbiseyle hiçbir yere gitmiyorum!

Kapıyı açtığımda Kaan'ı görmek kalbime baharı getirdi. Giydiği gömleğin kollarını kıvırıp, üstten birkaç düğmesini açmış dövmelerinin bir kısmını göz önüne sermişti, yoğun parfüm kokusu burnuma sızdı, çok güzel kokuyordu.

Kaan'ın bakışları üzerimde dolaştı, ardından gülümsedi,"melek gibisin Leyla." Konuşmaya başlamasıyla yanaklarım ısındı. Ondan utanmam normal mi? O sana iltifat etti sen de güzel bir şeyler söyle Leyla.

"Sen de bebek gibisin Kaan." Allah benim belamı versin. Kaan gülmeye başladığında kafamı halının altına sokmak istedim. Gerçekten kendimi rezil etmiştim.

"Beğenmene sevindim Selene,"ne dediğini anlamadım ama susmanın bana faydası var. Çantamı alıp Kaan'ın yanında döndüm, sözde elbise konusunda itiraz edecektim. Akıl kalmadı ki. Dayanamayıp konuşmaya başladım"Selene ne demek?"

GEÇMİŞİN KUKLASI +18Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin