🌑ေမာင္သည္သာ ေမအရာရာ🌒
အပိုင္း..13
......!!.......
" ဘာမွစိုးရိမ္စရာေတ့ာ မရိွဘူး ...
စိတ္ထိခိုက္မူ မ်ားၿပီး ႏွလံုးေဆာင့္တက္သြားလို႔ ေရွာခ့္ ျဖစ္သြားတာပါ ..."
"ေသာက္ရမဲ့ ေဆး ေတြ ေရးေပးထားၿပီးပါၿပီး ..လူနာ ကို အတတ္ႏိုင့္ဆံုး
စိတ္ခ်မ္းသာေအာင္ထားေပးပါ ..
စိတ္ထိခိုက္စရာေတြ မ်ားလာရင္
ႏွလံုးေရာဂါ ျဖစ္တတ္တယ္ .."
"ေဆးကုန္လို႔ လူနာႏိုးလာရင္ ေခၚသြားလို႔ရပါၿပီး .."
"ေက်းဇူးတင့္ပါတယ္ ေဒါက္တာ.."
"ခြင့္ျပဳပါၪီး .."
ရင္ထဲက အပူလံုးႀကီး ဝုန္းဆို ျပဳတ္က်သြားသလို႔ အံဥႆထူး ေမ ရဲ့ လက္ဖဝါး ကို ဆုပ္ကိုင့္၍ ပါးျပင္မွာကပ္ကာ ရိႈက္လိုက္သည္။
မ်က္ခြံေလးဖိပိတ္ထားေပမဲ့
မ်က္ေတာင္ရွည္ေလးေတြမွာ
မ်က္ရည္စ ေတြ စိုေနေသးသလို႔
မ်က္အိတ္ ႏွစ္ဖက္လံုး ေယာင္ရဲကာ
ႏွာသီးထိပ္လဲ နီရဲ ေန၏။
" ဘာမွမျဖစ္ေပးလို႔ ေက်းဇူးတင့္ပါတယ္ ေမရယ္ ..မဟုတ္ရင္ ေမာင္ ရူးသြားလိမ့္မယ္ကြာ .."
"ဟင္း .."
ေမ လက္ဖဝါး ကို ၾကင္နာႏူးညံစြာ
ငံု႔နမ္းၿပီး စကားတိုးတိုး ဆိုလိုက္သလို႔
ေဆးသြင္းထားတဲ့ အပ္ကိုၾကည့္၍လဲ
ေမ နာေနမွာ စိုးကာ အသနား ပိုမိသည္။
" အင္း ..ဟင္း ဟင္း .."
ေမ ထံက ညီးသံ ေလး ထြက္လာတာေၾကာင့္ သူေခါင္းေထာင့္သြားကာ ပ်ာယာခတ္သြား၏။
" ေမ ..ေမ သတိရလာၿပီးလား .."
"ေမာင္ .."
တိုးေဖ်ာ့ေနတဲ့ ေလသံ နဲ႔ မ်က္ဝန္းေလး
တစ္စံုဖြင့္ကာ ရီေဝေဝ ၾကည့္ကာ
ေခၚလိုက္တာမို႔ ေမ လက္ကို ပို၍ တိုးကာ ဆုပ္ကိုင့္လိုက္သည္။
" ေမ သက္သာရဲ့လား .."
"ငါ ဘယ္ေရာက္ေနတာလဲ ေမာင္ .."
"ေမ သတိလစ္သြားလို႔ ေဆးခန္းေရာက္ေနတာ ..."
"ငါ အိမ္ျပန္ခ်င္တယ္ .."
ေဆးခန္း ဆိုတာနဲ႔ ေမ မ်က္ႏွာလွလွေလး ပို၍ အေရာင္ေဖ်ာ့ သြား၏။
